Πρωτόγνωρο για όλους

Δεν είναι εύκολο για την ΑΕΚ να προσαρμοστεί στις συνθήκες που την περιμένουν αύριο στο Φάληρο. Πρόκειται για ένα ματς που δεν έχει καμιά σχέση με οποιοδήποτε άλλο έχει δώσει αυτή η ομάδα από τον Οκτώβριο του 2013, όταν παρουσιάστηκε στα γήπεδα σε επίσημες υποχρεώσεις στην Γ' Εθνική, μετά την πτώχευση και τον υποβιβασμό.

Ο Δέλλας το καταλαβαίνει, θέλει να περάσει στους παίκτες του μια φιλοσοφία σύμφωνα με την οποία «πάμε να κάνουμε το παιχνίδι μας, δεν αλλάζει κάτι», όπως τους είπε και χθες, αλλά είναι και γι’ αυτόν ζήτημα ο τρόπος που θα διαχειριστεί την κατάσταση. Πρώτη φορά στην καριέρα του καλείται να δουλέψει πάνω σ' ένα παραδοσιακό ντέρμπι και κάτι παραπάνω, αφού το τι σημαίνει για τη διοίκηση του Ολυμπιακού η... υποδοχή της ΑΕΚ στο Φάληρο, το γνωρίζουν όλοι.

Η ομάδα ψυχολογικά, αλλά και αγωνιστικά είναι σε… καλό φεγγάρι, με τα δεδομένα του ανταγωνισμού που συναντά στο πρωτάθλημα όπου συμμετέχει. Πήγε βέβαια πολύ καλά με τον Ατρόμητο και την Κέρκυρα. Αυτό είναι βέβαιο. Αλλά κανένα από τα δύο ματς δεν μοιάζει σε κάτι με το αυριανό.

Η ανησυχία όσων βρίσκονται κοντά στην ομάδα είναι σαφώς αν το βάρος που καλούνται να σηκώσουν αύριο παίκτες που δεν έχουν την παραμικρή εικόνα από τέτοιο ντέρμπι, αποδειχθεί, ψυχολογικά τουλάχιστον, δυσβάστακτο.

Οι συζητήσεις με τους παίκτες βγάζουν και πάθος και συγκρατημένη αισιοδοξία. Το πρώτο θα το χρειαστούν σίγουρα. Το δεύτερο καλό είναι να το κρατήσουν έτσι συγκρατημένο. Θα τους βοηθήσει να διατηρήσουν την ψυχραιμία και τη συγκέντρωσή τους, στοιχεία που είναι βασικές προϋποθέσεις για επιβίωση αύριο στο «Καραϊσκάκη».

Η σημερινή ΑΕΚ δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από ομάδες της Σούπερ Λίγκας. Ισως μάλιστα και να είναι αρκετά καλύτερη σε σχέση με άλλες που δυσκόλεψαν φέτος τον Ολυμπιακό στο ίδιο γήπεδο. Ομως είναι οι ιδιαιτερότητες ενός ντέρμπι και ακόμη πιο ειδικά του συγκεκριμένου μέσα στο γνωστό κλίμα διοικητικής κόντρας, που κάνει τη διαφορά. Αλλο το Ολυμπιακός – Παναιτωλικός, άλλο ο Ολυμπιακός του Μαρινάκη με την ΑΕΚ του Μελισσανίδη…

Στην πραγματικότητα, δεν είναι εύκολο να καθορίσει κανείς με ακρίβεια με ποια ψυχολογία πάει η «Ενωση» αύριο στο Φάληρο. Ρεαλισμός και άγχος; Αγνοια κινδύνου και αφέλεια; Φόβος;

Αν πάρουμε το σημειολογικό του πράγματος... Σαφώς από κανέναν στην ομάδα δεν ακούστηκε καλά αυτό που αποκάλυψε χθες η «Εφ.Συν.». Πως δηλαδή ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν θα είναι στο γήπεδο αύριο, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου.

Η συμμετοχή του σε συνέδριο διεθνών πετρελαϊκών φορέων στο Λονδίνο είναι υποχρέωση που δεν μπορεί να αποφύγει με τίποτα, όπως έλεγε ο ίδιος στο περιβάλλον του. Αλλά το τι θα ακουστεί και το τι θα γραφτεί, φυσικά δεν χρειάζεται καν να το αναφέρουμε…

Παρουσίες και απουσίες

Στα καθαρά αγωνιστικά, το μεγάλο πρόβλημα της ΑΕΚ για το αυριανό παιχνίδι είναι στα στόπερ. Η απουσία του Κολοβέτσιου, που έχει αποκτήσει ηγετικά χαρακτηριστικά φέτος ως προσωπικότητα στην αμυντική γραμμή, μπορεί να μη φαίνεται στο πρωτάθλημα ή να μη φάνηκε στο Κύπελλο με την Κέρκυρα, αλλά γι' αύριο είναι πάρα πολύ σημαντική.

Ο Σαρρής, που είναι η μία επιλογή για την αντικατάστασή του, ναι μεν έχει εμπειρία Σούπερ Λίγκας, αλλά από την άλλη, με τον τρόπο που τον διαχειρίζεται ο Δέλλας τού περνάει το μήνυμα πως δεν τον εμπιστεύεται. Κι αυτό σίγουρα τον επηρεάζει ψυχολογικά.

Ο Τζανετόπουλος είναι μια… ανακάλυψη των τελευταίων μηνών. Κάποια καλά ματς, κάποια όχι και τόσο. Τον εμπιστεύεσαι σε αυτόν τον αγώνα; Ο Δέλλας έχει να δώσει μια πολύ ενδιαφέρουσα απάντηση εδώ. Μην αποκλείετε και το «κανένας από τους δύο», που θα σημαίνει «ανακάτωμα» σε θέσεις και ίσως και σε τακτική.

Σημαντική και η απουσία του Κορδέρο, μόνο που εδώ έχει προκύψει ο Γιόχανσον.

Κατά τα άλλα, η ΑΕΚ πάει στο Φάληρο με τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Μια ομάδα με νεανική φρεσκάδα, ενθουσιασμό, επιθετικό πνεύμα, αλλά σαφώς με έλλειμμα ποιότητας σε σχέση με τον αυριανό της αντίπαλο.