Οι δύο μεγάλες προσδοκίες

Σε δύο ποδοσφαιριστές από τα σπλάχνα του Παναθηναϊκού, που ουσιαστικά αποτελούν προϊόντα της ακαδημίας του συλλόγου, στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό οι προσδοκίες του «τριφυλλιού» για τη βελτίωση της αγωνιστικής εικόνας της ομάδας.

Ο Σωτήρης Νίνης και ο Χάρης Μαυρίας, για διαφορετικούς λόγους και με εκ διαμέτρου αντίθετες συνθήκες, έκαναν τη διαδρομή τους και γύρισαν από την ξενιτιά στην... οικογενειακή θαλπωρή του Παναθηναϊκού προσδοκώντας την ποδοσφαιρική τους αναγέννηση.

Δεν μπόρεσαν να πιάσουν στο εξωτερικό και πριν από λίγες μέρες ξαναβρέθηκαν στην ομάδα από την οποία ξεκίνησαν. Ο πρώτος στο ξεκίνημα και ο δεύτερος στο φινάλε των μεταγραφών. Τι ακριβώς περιμένουν οι «πράσινοι»;

Για τον Νίνη είναι σαφές ότι:

1. Από τη στιγμή που δούλεψε σκληρά στο κομμάτι της φυσικής κατάστασης και έφτασε σε υψηλά στάνταρ επιδόσεων στα εργομετρικά, φάνηκε ξεκάθαρα η πλήρης συνειδητοποίηση ότι έχει στα πόδια του την τελευταία ευκαιρία για το restart της καριέρας του. Ο πρόσφατος τραυματισμός του στο γόνατο τον άφησε λίγο πίσω, αλλά πλέον είναι έτοιμος για την πλήρη ενσωμάτωσή του.

2. Με τον Νίνη υγιή, αποφασισμένο και ενταγμένο στη λογική και τη φιλοσοφία του προπονητή, ο Παναθηναϊκός αποκτά βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να βρει φαντασία, δημιουργικότητα, ταχύτητα και κυρίως κάθετο παιχνίδι στην επίθεση. Είναι χαρακτηριστικά που απουσιάζουν απ’ τους υπόλοιπους παίκτες στον νευραλγικό χώρο της μεσαίας γραμμής, εκεί όπου έχει εντοπιστεί σαφές έλλειμμα ποιότητας. Είτε χρησιμοποιηθεί λοιπόν ως εσωτερικός μέσος, είτε ως επιτελικός, ο καλός Νίνης μπορεί να αξιοποιήσει την εκτελεστική δυνατότητα του Μπεργκ αλλά και την ταχύτητα του Καρέλη, του Κλωναρίδη και του Μαυρία.

Η άφιξη του Μαυρία, τώρα, που επέστρεψε απόλυτα fit και γεμάτος ενέργεια απ’ τη Σάντερλαντ, προσφέρει στον Γιάννη Αναστασίου μία σειρά από επιλογές που δεν είχε μέχρι πρότινος:

1. Με γνώμονα τα χαρακτηριστικά του 21χρονου είναι σαφές ότι ο Παναθηναϊκός προσθέτει στο ρόστερ του ταχύτητα, τρεξίματα-πνευμόνια, επιθετικό μαρκάρισμα και (κυρίως) παιχνίδι απ’ τα άκρα. Ταυτόχρονα η αγωνιστική του απραξία και η έλλειψη ρυθμού, εξαιτίας των ελάχιστων συμμετοχών του στην Πρέμιερ Λιγκ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, αντισταθμίζονται από την ευκολία προσαρμογής σε ένα, αν μη τι άλλο, γνώριμο περιβάλλον που του δείχνει εμπιστοσύνη.

2. Η παρουσία του Μαυρία δίνει τη δυνατότητα στο προπονητικό τιμ της ομάδας να σκεφτεί-εφαρμόσει εναλλακτικά συστήματα πέραν του 4-4-2 με ρόμβο και του «χριστουγεννιάτικου δέντρου», όπως αποκαλείται στο εξωτερικό το 4-3-2-1, που αποτελούν τις βασικές αρχές διάταξης της ομάδας ώς τώρα. Σ’ αυτά τα δύο συστήματα ο Μαυρίας μπορεί να αξιοποιηθεί στο 4-4-2 μόνο ως δεύτερος επιθετικός. Αλλωστε, ο Αναστασίου συνηθίζει να έχει ένα κλασικό φορ περιοχής, όπως ο Μπεργκ, δίπλα σ’ έναν περιφερειακό επιθετικό που κινείται συχνά στα άκρα, όπως οι Κλωναρίδης - Καρέλης. Και στο 4-3-2-1 μόνο ως ένας εκ των δύο μεσοεπιθετικών που τοποθετούνται πίσω απ’ τον στράικερ.

Ο Μαυρίας εξάλλου είναι ακραίος επιθετικός και ταιριάζει γάντι σε ακόμη δύο συστήματα: στο 4-3-3 και στο 4-2-3-1, αγωνιζόμενος κυρίως ως δεξί «φτερό» στην επίθεση, ως εκ τούτου είναι πολύ πιθανό στα ματς που υπολείπονται μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος να τα δούμε να εφαρμόζονται.