Πάσα αλληλεγγύης

Η δράση όσων ασχολούνται με τον αθλητισμό δεν περιορίζεται στις τέσσερις γραμμές κάθε είδους γηπέδου. Είτε μιλάμε για ποδόσφαιρο, είτε για μπάσκετ κ.λπ.

Υπάρχουν περιπτώσεις που οι αθλητές ευαισθητοποιούνται, ασχολούνται με τα κοινωνικά προβλήματα, παίρνουν πρωτοβουλίες για το κοινό συμφέρον και γενικότερα δραστηριοποιούνται και εκτός του χώρου εργασίας τους.

Κάποιοι απλά συμμετέχουν, κάποιοι δρουν ενεργά, προσπαθώντας να συμβάλουν -με όποιον τρόπο μπορούν- στην πάταξη κάθε κοινωνικής αδικίας.

Τρανή απόδειξη που επιβεβαιώνει την παραπάνω παράγραφο είναι το κείμενο στήριξης στον αγώνα της Ηριάννας Β.Λ., η οποία καταδικάστηκε σε φυλάκιση 13 χρόνων επειδή διατηρούσε... κοινωνικές σχέσεις.

Στο συγκεκριμένο κείμενο διάφοροι εν ενεργεία ή παλαίμαχοι αθλητές, αλλά και προπονητές (55 άτομα ώς τώρα) έβαλαν την υπογραφή τους θέλοντας να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην καταδίκη της 29χρονης φοιτήτριας.

Ο τερματοφύλακας του Πανιωνίου Γιώργος Μπαντής είναι ο βασικός εκφραστής -από τον αθλητικό χώρο- του αγώνα για τη δικαίωση της Ηριάννας, συμπαρασύροντας θετικά και άλλους συναθλητές του. Και όχι μόνο...

Ανάμεσα στους υπογράφοντες βρίσκονται δύο ποδοσφαιριστές και ένας προπονητής που μίλησαν στην «Εφ.Συν.».

Ο λόγος για τον Σάββα Κωφίδη (φωτ.), τον Μανώλη Παπαστεριανό και τον Στέλιο Ηλιάδη. Η κοινωνική δράση του πρώτου είναι ευρέως γνωστή, καθώς ποτέ δεν έκρυψε τα «πιστεύω» του: «Νομίζω ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί δίκαιη η απόφαση» λέει ο Κωφίδης και συνεχίζει:

«Η μαλακία των ανθρώπων της Δικαιοσύνης είναι ότι προσπαθούν να καλύψουν τις αδυναμίες του κράτους, θέλοντας να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία. Βρήκαν ένα εξιλαστήριο θύμα, την Ηριάννα, για να πουν ότι κάτι έκαναν. Αν θεωρηθεί ότι η Ηριάννα είναι τρομοκράτης, τότε τι πρέπει να πούμε για το κράτος που τρομοκρατεί εδώ και χρόνια τον κόσμο; Το κράτος πρέπει να στρέψει το βλέμμα στον εαυτό του γιατί αυτό είναι που τρομοκρατεί». Μέσα σε λίγες λέξεις, είπε... τα πάντα.

Η καταγωγή του Παπαστεριανού κρατάει από την Ιερισσό, όπως και του Μπαντή, οπότε ήταν αδύνατον να αφήσει ασχολίαστη την κατάσταση που επικρατεί στις Σκουριές:

«Είναι ένα χωριό που έχει ταλαιπωρηθεί από πολλές αδικίες. Τέσσερις-πέντε φίλοι μας μπήκαν φυλακή χωρίς αποδείξεις, όπως η Ηριάννα. Το ζούμε εδώ και πόσα χρόνια αυτό το πράγμα», σχολίασε στην «Εφ.Συν.».

Παράλληλα, κατήγγειλε πως «τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας εκφοβισμός. Οι φίλοι μας μπήκαν φυλακή για ένα εξάμηνο μόνο και μόνο για εκφοβισμό. Θέλουν να καταπατήσουν τα «πιστεύω» μας. Υπήρχε μεγάλη κινητοποίηση. Οταν το συζητούσα με τους συμπαίκτες μου, μου έλεγαν ότι έχω δίκιο. Στα κανάλια έλεγαν τα δικά τους και όχι τι συμβαίνει στην πραγματικότητα».

Οσο για το πώς συνυπέγραψε για την Ηριάννα; «Με τον Γιώργο τον Μπαντή μιλάμε... Είμαστε παιδικοί φίλοι, παίζαμε από μικροί μαζί μπάλα και είπαμε ότι αυτό είναι το σωστό να κάνουμε».

Με προθυμία μας χάρισε την άποψή του και ο Στέλιος Ηλιάδης, παίκτης της Βέροιας:

«Θεωρώ ότι είναι άδικη η απόφαση, για να μην πω απαράδεκτη. Είναι δικαίωμα του καθενός να είναι με όποιον επιθυμεί. Είναι μπλεγμένη σε μια ιστορία όπου δεν φταίει αυτή. Φταίει το σύστημα και ο φόβος που υπάρχει. Μόλις είδα το κείμενο, ενημερώθηκα και μίλησα και με τον Γιώργο Μπαντή, αλλά και με άλλα παιδιά. Ετσι, θέλησα κι εγώ να υπογράψω. Υπάρχει ενδιαφέρον... Κάποιοι είναι θετικοί και υπέγραψαν και είναι και κάποιοι, πιο ‘’σκληροπυρηνικοί’’, που συνεχίζουν τον αγώνα μέχρι να υπάρξει δικαίωση για το κορίτσι».

Γ. Μπαρτζώκας

Οι επιρροές του παρελθόντος

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, μαζί με τον διεθνή γκαρντ του Παναθηναϊκού Νίκο Παππά, είναι τα δύο πιο τρανταχτά ονόματα που υπέγραψαν το κείμενο για την Ηριάννα. Ο προπονητής μπάσκετ της ρωσικής Χίμκι δεν θα μπορούσε να... απουσιάζει από μια τέτοια κίνηση, λόγω της πολιτικής ανατροφής του.

Ο αείμνηστος πατέρας του, Αντρέας, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους αγωνιστές της Αριστεράς, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως τα πρώτα χρόνια της ζωής του, ο πρώην προπονητής του Ολυμπιακού επισκεπτόταν τον μπαμπά του στη Γυάρο, όπου ήταν εξόριστος...

«Εζησα τη δύσκολη πλευρά, γιατί ένα παιδί χρειάζεται το πατρικό πρόσωπο. Ομως καταλάβαινα ότι έκανε κάτι σπουδαίο γιατί είχε σημαντικό κίνητρο. Ηταν κάτι πάνω από το προσωπικό συμφέρον» λέει σήμερα ο Γ. Μπαρτζώκας και εξηγεί: «Πολύ αργότερα συνειδητοποίησα πόσο σημαντικά ήταν όλα αυτά. Μεγάλωσα με τη μητέρα μου και την αδελφή μου».

Τουλάχιστον, απ’ αυτά τα πολύ δύσκολα παιδικά χρόνια, υπήρξε και κάτι καλό που πήρε ο 52χρονος κόουτς: «Μέσα από αυτή τη διαδικασία, γνώρισα σπουδαίες προσωπικότητες από τα επισκεπτήρια στον πατέρα μου. Ανθρωποι που έχουν επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μου».

Μετά το τέλος της χούντας, ο Αντρέας Μπαρτζώκας γύρισε στην οικογένειά του, αλλά κράτησε επαφές με πολύ κόσμο.

«Θυμάμαι ότι πηγαίναμε στο εξοχικό του Μίκη Θεοδωράκη στο Βραχάτι, με παρέες. Είναι τόσο δυνατή η ανάμνηση, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια που δουλεύω στο εξωτερικό, να ακούω συνέχεια Θεοδωράκη. Νιώθω νοσταλγία στις ξένες πόλεις, γιατί δεν είμαι με την οικογένειά μου και έχω συλλάβει τον εαυτό μου να συγκινείται πολλές φορές. Με αυτά μεγάλωσα. Εχω μάθει να διαβάζω βιβλία και ποίηση. Αυτό που με ακολουθεί ακόμα είναι ότι δεν κάνω δημόσιες σχέσεις. Λέω αυτό που σκέφτομαι χωρίς να κάνω πολιτική».

Ασφαλώς, μεγαλύτερη επιτυχία στην καριέρα του είναι η κατάκτηση της Ευρωλίγκας του 2013 με τον Ολυμπιακό. Τι συνέβη τότε; «Οταν κατακτήσαμε το τρόπαιο, με θυμήθηκαν πολλοί που ήταν μαζί με τον πατέρα μου στην εξορία. Είχα να τους δω και να τους ακούσω από μωρό παιδί! Είναι σαν μια άλλη οικογένεια για μένα, άσχετα αν δεν έχω ζήσει μαζί τους. Αυτός ο κόσμος μού άνοιξε έναν τρόπο σκέψης που είναι μοναδικός. Εχω πάρει τα πράγματα που θεωρώ ότι μου ταιριάζουν».