Πρώτο αθλητικό θέμα στην Ισπανία -και κατά συνέπεια στον υπόλοιπο κόσμο- είναι η διαμάχη του Λιονέλ Μέσι με τον προπονητή του, Λουίς Ενρίκε.
Ο Ισπανός, που έχει τη δική του ξεχωριστή ιστορία ως κόουτς, δείχνει να μην αλλάζει την κοσμοθεωρία του είτε έχει απέναντί του τον Μέσι είτε τον... αναπληρωματικό δεξιό μπακ της Θέλτα.
Θα πει κανείς πως αυτό είναι το σωστό. Ο προπονητής να έχει το απόλυτο κουμάντο σε ένα ποδοσφαιρικό τμήμα. Ομως, για κάθε κανόνα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Κι ο Λιονέλ Μέσι είναι μία απ’ αυτές.
Χάρη σ’ αυτόν -σε μεγάλο βαθμό- η Μπαρτσελόνα απογειώθηκε την τελευταία δεκαετία και έγινε ίσως το πιο δημοφιλές αθλητικό brand στον κόσμο. Οπως ο αείμνηστος Τίτο Βιλανόβα ή ο Τάτα Μαρτίνο πέρυσι, ήξεραν καλά πως σε ένα τέτοιο σύνολο, όπου ηγείται ο Μέσι, δεν θα έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο Λουίς Ενρίκε δεν το κατάλαβε ποτέ, γιατί έτσι έχει μάθει. Δεν ξύπνησε, δηλαδή, ξαφνικά ένα πρωί και αποφάσισε να τα βάλει με το μεγάλο του αστέρι. Πάντα έτσι έκανε.
Επειτα από τρία χρόνια στην Μπαρτσελόνα Β, όπου πλασαρίστηκε ως ο «νέος Γουαρδιόλα», απέκτησε την πρώτη «κανονική» του δουλειά ως προπονητής στη Ρόμα. Ασφαλώς ένα δύσκολο και παράτολμο εγχείρημα και μάλιστα σε μια ξένη χώρα.
Στη Ρώμη, μια πόλη όπου γενικά οι κάτοικοι και η φιλοσοφία της έχουν έντονα μεσογειακά στοιχεία, «αφεντικό» είναι μόνο ο Φραντσέσκο Τότι, ο εμβληματικός αρχηγός των «τζαλορόσι» που ποτέ του δεν πρόδωσε τον σύλλογο. Απαντες ήξεραν πως ο συγκεκριμένος, που ήταν ήδη κάποιας ηλικίας, θέλει να δουλεύει με τους δικούς του ρυθμούς. Να μην προπονείται κανονικά, να μην έχει το ίδιο πρόγραμμα με τους συμπαίκτες του. Ενδεχομένως κάτι τέτοιο να είναι αντιεπαγγελματικό, όμως εδώ και μία 20ετία το... πρόγραμμα του Τότι λειτουργεί εξαιρετικά κι αποδοτικά. Ακόμη και σήμερα που ο «Καπιτάνο» οδεύει στα 38 του.
Στον προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ, λοιπόν, ο Λουίς Ενρίκε αποφάσισε να αφήσει τον Τότι εκτός ομάδας. Ηρθε η ήττα στο πρώτο ματς, ενώ στη ρεβάνς που τον ξεκίνησε βασικό, τον αντικατέστησε, με συνέπεια να έρθει ένας ντροπιαστικός αποκλεισμός από τη Σλόβαν Μπρατισλάβα. Φυσικά, ακολούθησε τσουνάμι αντιδράσεων από οπαδούς και ΜΜΕ. Ο ίδιος αποκρίθηκε λέγοντας: «Εγώ αποφασίζω για το ποιος θα παίξει. Απαιτώ από κάθε παίκτη να έχει ακριβώς την ίδια συμπεριφορά». Ακριβώς τα ίδια και προχθές σε συνέντευξη Τύπου για το θέμα του Μέσι. Σαν να λέμε, κασέτα...
Μέσα στη σεζόν, πέρα από τον Τότι τα έβαλε και με τον «υπαρχηγό» Ντε Ρόσι, ενώ γενικά δεν είχε καθόλου καλές σχέσεις με τους παίκτες. Ο αμυντικός Κασέτι δημόσια τον χαρακτήρισε «αλαζόνα», ενώ ο παλαίμαχος Πανούτσι τον αποκάλεσε «τρελό». Ο κόσμος, πάλι, τον έλεγε «δικτάτορα». Υπό τέτοιες συνθήκες και με τα αποδυτήρια να είναι παντελώς εναντίον του, δεν μπορούσε να γίνει δουλειά. Παράλληλα, οι οπαδοί ζητούσαν την αποπομπή του από τα τέλη Αυγούστου, πριν καλά καλά αρχίσει η σεζόν!
Ετσι, πήγαν στράφι οι πρωτοποριακές και ενδιαφέρουσες τακτικές που εφάρμοσε ο Ενρίκε. Η ομάδα τερμάτισε έβδομη στη Σέριε Α, δεν πήρε κανένα ευρωπαϊκό εισιτήριο και έχασε τα δύο ντέρμπι από τη μισητή Λάτσιο, ενώ δέχτηκε «τεσσάρες» από την Αταλάντα, την Κάλιαρι, τη Λέτσε...
Τη σεζόν 2012-13 έμεινε χωρίς δουλειά, αφού απολύθηκε από τους Ιταλούς, παρότι είχε διετές συμβόλαιο. Πέρυσι, αποφάσισε να επανέλθει στα... βασικά. Ανέλαβε τη Θέλτα και ομολογουμένως πήγε καλά. Την οδήγησε στην ένατη θέση, μακριά από τη ζώνη του υποβιβασμού. Ομως και στη δυτική άκρη της Ισπανίας δεν είναι καθόλου επιθυμητός. Ακόμη κι εκεί «κατάφερε» να βάλει εξαρχής στο στόχαστρό του τον αρχηγό Μπόρχα Ουμπίνια, προκαλώντας τριγμούς στα αποδυτήρια. Ο 32χρονος μέσος πήρε την εκδίκησή του, όταν κυκλοφόρησαν -αρχές Μαΐου- οι φήμες ότι ο Ενρίκε συζητά με την Μπαρτσελόνα. Τον έβγαλε στη... σέντρα, λέγοντας πως «περιμένουμε εξηγήσεις για τη στάση του αυτή. Τον αναμένουμε στην προπόνηση με αγωνία», και ο λαός του Βίγο δεν τον κατευόδωσε με όμορφο τρόπο λίγες μέρες μετά.
Γύρισε εν τέλει στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα και πριν αρχίσει τα... κόλπα με τον Μέσι φρόντισε να χτυπήσει το πρώτο «καμπανάκι», που του γύρισε όμως μπούμερανγκ. Εν μέσω Μουντιάλ μάθαμε πως ο αρχηγός (πάλι!) Τσάβι ετοιμάζεται να πάει στο Κατάρ. Ο Λουίς Ενρίκε τού είπε πως δεν τον χρειάζεται πια, αποφασίζοντας να τον αποκαθηλώσει σε μια νύχτα. Η διοίκηση παρενέβη και ο 34χρονος έμεινε στους «μπλαουγκράνα». Και τώρα ήρθε η ώρα του Μέσι να κάνει σκέψεις φυγής, που μέχρι πρότινος ούτε καν περνούσαν από το μυαλό του.
Ο Λουίς Ενρίκε ήταν ένας αρκετά καλός ποδοσφαιριστής. Ποτέ όμως, δεν βρέθηκε ανάμεσα στους κορυφαίους. Γι’ αυτό έφυγε από τη χλιδάτη και αστεράτη Ρεάλ Μαδρίτης το 1996. Διότι απλά δεν μπορούσε να είναι ο καλύτερος. Πήγε στην Μπαρτσελόνα και έγινε «σημαία» της και πρώτος πολέμιος της πρώην αγάπης και νυν εχθρού. Φυσικά, το αντίθετο δεν θα μπορούσε να γίνει ποτέ. Είναι και θέμα ιδιοσυγκρασίας ενός ανθρώπου που την είδε «νέος Γουαρδιόλα». Ετσι τον αποκαλούσαν, άλλωστε, όταν ήταν προπονητής στη δεύτερη ομάδα της Μπάρτσα. Από το στενό του περιβάλλον έχει διαρρεύσει πως πιστεύει ότι η αξία του είναι ίδια με αυτήν του Πεπ, του Μουρίνιο, του Σερ Αλεξ. Με μια διαφορά, τουλάχιστον, όμως... Ολοι οι παραπάνω έγιναν ντίβες και μπόρεσαν να κάνουν κουμάντο στους παίκτες τους, αφού κατέκτησαν τρόπαια και κούπες. Ο Λουίς Ενρίκε, ώς τώρα, δεν έχει πάρει ούτε... φλιτζάνι του καφέ!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας