Προφανώς και δεν αποτελεί σύνηθες φαινόμενο να περνάνε από τον πάγκο μιας ομάδας πέντε προπονητές στην ίδια αγωνιστική περίοδο, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το μέγεθος του Ολυμπιακού.
Και η αλήθεια είναι ότι ο Μαρινάκης δεν συνηθίζει να αλλάζει προπονητές, όπως έκανε πιο παλιά ο Κόκκαλης αλλά σε άλλες εποχές, καθώς με τους παίκτες που είχε τότε ο Ολυμπιακός (Τζιοβάνι, Ριβάλντο, Καρεμπέ, Τζόρτζεβιτς και άλλοι πολλοί) οι «ερυθρόλευκοι» μάλλον χρειαζόταν περισσότερο διαχειριστή παρά κόουτς, αν και αυτό το πλήρωναν στην Ευρώπη.
Από τη στιγμή όμως που στράβωσε από την αρχή η ιστορία με την ξαφνική αποχώρηση του Μάρκο Σίλβα τη δεύτερη μέρα της καλοκαιρινής προετοιμασίας, ακολούθησαν βιαστικές επιλογές και κάπως έτσι φτάσαμε στον νο5 του πάγκου.
Ο Βίκτορ Σάντσεθ έφυγε μετά τον αποκλεισμό της ομάδας στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ από τη Χάποελ Μπερ Σεβά και στη συνέχεια ο Πάουλο Μπέντο, που κατέγραψε τα περισσότερα χιλιόμετρα από όλους, κατάφερε να φτάσει μέχρι την πρώτη μέρα του Μαρτίου, πριν παραδώσει τη σκυτάλη στους Βούζα και Λεμονή.
Δεν χωρά αμφιβολία ότι όταν αλλάζει ο αρχιτέκτονας τότε η οικοδομή αντιμετωπίζει προβλήματα και αυτό το βλέπουμε στην εικόνα του Ολυμπιακού, άσχετα αν έχει εξασφαλίσει -όπως όλα δείχνουν- εδώ και αρκετό καιρό το πρωτάθλημα.
Πώς λειτούργησαν όμως όλοι όσοι πέρασαν από τον «κόκκινο» πάγκο; Ο Μάρκο Σίλβα μάς έδωσε το (αξιόπιστο) δείγμα στην προηγούμενη σεζόν όταν έφτασε το αήττητο του Ολυμπιακού στα 17 συνεχόμενα παιχνίδια και τελείωσε τη χρονιά με 28 νίκες σε 30 αγώνες (ήττα από την ΑΕΚ και ισοπαλία με τον Πλατανιά).
Φαινόταν καριερίστας καθώς διάβαζε όλες τις εφημερίδες και δεν άφηνε τίποτα στην τύχη, ενώ έβγαλε αδυναμία στα «ματς δίχως αύριο» στα οποία ο Ολυμπιακός γνώρισε την ήττα από τις Αρσεναλ, Αντερλεχτ και από την ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου.
Ο Σάντσεθ μάλλον αιφνιδιάστηκε για το γεγονός ότι άλλαξε δρομολόγιο, καθώς προοριζόταν για τη Νότιγχαμ αλλά ήρθε στον Πειραιά επειδή κάποιοι πίστευαν ότι αυτός έκανε όλη τη δουλειά επί Μίτσελ, πλην όμως όταν βρέθηκε πρώτος τιμονιέρης δεν μπόρεσε να το κουμαντάρει το καράβι.
Ο Πάουλο Μπέντο έχτισε την καριέρα του στο λιμάνι κυρίως με τις νίκες στα ντέρμπι του πρώτου γύρου αλλά και γιατί πόνταρε στο εγχείρημα με την ανάδειξη νέων παικτών όπως οι Ρέτσος, Ανδρούτσος και Μανθάτης, με το οποίο συμφωνούσαν διοίκηση και κόσμος.
Απρόσιτος ως χαρακτήρας αφού δεν χαμογελούσε ποτέ, έβαλε στην άκρη τους Καμπιάσο και Ντομίνγκες, δεν ενέκρινε την απόκτηση του Ανσαριφάρντ και βρέθηκε στην έξοδο όταν πήγε κόντρα στην επιλογή της διοίκησης να πουλήσει τους Μιλιβόγεβιτς και Ιντέγε και ενώ μία εβδομάδα νωρίτερα ο Μαρινάκης τον είχε στηρίξει δημόσια μετά την ήττα από τον Πανιώνιο.
Ο Βασίλης Βούζας δεν πρόλαβε να αλλάξει πολλά πράγματα στα τέσσερα ματς που είχε την ευθύνη και αυτός που έμεινε έξω ήταν ο Καρντόσο, ενώ ο Τάκης Λεμονής έρχεται τώρα να ενώσει τα κομμάτια του παζλ και να αναδείξει όσους δεν είχαν χρόνο συμμετοχής με τον Μπέντο, χωρίς να ξεχάσει το πείραμα με τους νέους, ποντάροντας στο γεγονός ότι έχει τον τρόπο να πλησιάζει τους παίκτες καθώς το έχει κάνει και με πολύ μεγαλύτερες βεντέτες...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας