Είτε με Ρανιέρι είτε χωρίς, τα κουσούρια της η Εθνική μας τα έβγαλε σε πέμπτο σερί παιχνίδι. Κύριο χαρακτηριστικό των περισσότερων από εκείνους που έπαιξαν ήταν και πάλι η αδιαφορία. Στο... «έλα μωρέ», όλοι.
Και ... πάλι καλά να λέμε που έχασαν με 2-0 από τη Σερβία, γιατί σε περίπτωση νίκης θα άρχιζαν οι σκέψεις για τη... μονιμοποίηση του Τσάνα στον πάγκο με τον Καραγκούνη δίπλα του σε ρόλο εγγυητή της ενότητας και της σύμπνοιας που έφερε η απομάκρυνση του προηγούμενου προπονητή! Τουλάχιστον αυτό το γλιτώσαμε...
Βέβαια εδώ που τα λέμε το μισό απ’ όσο έπαιξαν χθες να έδιναν στο ματς με τα Νησιά Φερόε οι δικοί μας θα είχαν ρίξει τρία γκολ την Παρασκευή! Αλλά τότε δεν θα ‘φευγε ο Ιταλός. Και δεν θα είχαν την πολυτέλεια να κάθονται όλοι μαζί (ή σχεδόν όλοι...) λίγες ώρες πριν από το παιχνίδι στο λόμπι του ξενοδοχείου να φτιάχνουν ενδεκάδα με... δημοκρατικές διαδικασίες και γενικά να προσπαθούν να ξαναγίνουν «μια οικογένεια»...
Η ουσία λοιπόν παραμένει. Κι έχει να κάνει με τη νοοτροπία των περισσοτέρων που, αφού έκαναν τη μεταγραφή τους σε ομάδα του εξωτερικού, άρχισαν να τη βλέπουν... κάπως και υπεράνω, φτάνοντας στο σημείο με τη στάση και την αγωνιστική συμπεριφορά τους να... διαλέγουν προπονητή.
Και να μου το θυμηθείτε... Αργά ή γρήγορα αν κάποιοι από τους διεθνείς εξακολουθήσουν να κουβαλάνε τα ίδια μυαλά, όλη αυτή την ιστορία θα την πληρώσουν κι ας μην το καταλαβαίνουν τώρα.
Οποιος έβαλε τον εαυτό του πάνω από την Εθνική με οποιονδήποτε τρόπο στο τέλος την πάτησε! Ολοι οι Ελληνες ποδοσφαιριστές έστησαν την όποια καριέρα τους και έκαναν τις μεταγραφές τους τα δέκα τελευταία χρόνια φορώντας τη γαλάζια φανέλα.
Ο Γκέκας είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα. Οταν τσακώθηκε πριν από μερικά χρόνια με τον Κατσουράνη και με τον Καραγκούνη και αποφάσισε να μην ξαναπαίξει στην Εθνική, εξαφανίστηκε! Εφτασε στο σημείο να μη βρίσκει ομάδα και κινδύνεψε να τινάξει στον αέρα όσα είχε πετύχει ώς τότε. Με τη συμβουλή και του μάνατζέρ του ζήτησε ταπεινά συγγνώμη, ξαναγύρισε και πήρε πάλι πάνω του.
Αυτό μπορεί να συμβεί και με οποιονδήποτε άλλο νομίσει ότι από τη στιγμή που πήγε έξω κι έπαιξε σε μια-δυο ομάδες δεν έχει ανάγκη την Εθνική.
Στην τσίτα
Αυτή η τάση των περισσοτέρων να θέλουν να ρίξουν μπουνιά στον αντίπαλο με την παραμικρή αφορμή και σε φιλικό παιχνίδι παρουσιάζεται για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια. Δείγμα πως έχουν χαθεί για μερικούς και ο έλεγχος και ο αυτοέλεγχος. Αλλά ποιος να το προσέξει για το διορθώσει, έτσι μπάχαλο που είναι αυτή τη στιγμή τα πράγματα...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας