Σύμφωνα με τη συλλογικότητα, υπάρχει μια ανησυχητική αυξητική τάση ανθρώπων και των οικογενειών τους που η ανεργία και η φτωχοποίηση τους οδηγεί να μένουν είτε σε κατεστραμμένα διαμερίσματα, είτε σε εγκαταλελειμμένα κτήρια, αδυνατώντας να πληρώνουν ενοίκιο και λογαριασμούς.
Επίσης τονίζει πως το τελευταίο διάστημα επίσης παρατηρείται ένας ιδιότυπος διωγμός προσφύγων και αιτούντων ασύλου από τις υποτυπώδεις δομές φιλοξενίας στη χώρα μας.
«Από τη μία έχουμε τον πολλαπλασιασμό των εξώσεων λόγω τερματισμού για αρκετές οικογένειες του προγράμματος προσωρινής στέγασης ΕΣΤΙΑ, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (ένα μήνα από την απόδοση ασύλου, άμεσα από την απορριπτική απόφαση), την οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων αυτών μιας και διακόπτεται η οποιαδήποτε οικονομική ενίσχυση, και από την άλλη όσοι/ες καταφέρουν να προχωρήσουν σε ενοικίαση κατοικίας μέσω του προγράμματος ΗΛΙΟΣ του ΔΟΜ, βιώνουν δυσκολίες στην εξεύρεση εργασίας, ακόμα και τροφής, αλλά και μη μπορώντας να παρακολουθήσουν πια online ακόμη και των μαθημάτων ελληνικών που υποδειγματικά θα βοηθούσαν στην κοινωνική τους ένταξη», αναφέρει η συλλογικότητα.
Η «Θάλασσα Αλληλεγγύης» υποστηρίζει ότι η έμπρακτη αλληλεγγύη αλλά και η αλληλοβοήθεια μέσα στις κοινωνίες θα έπρεπε να είναι δεδομένη και σημειώνει ότι πρέπει να υπάρξει ξανά κουβέντα για το θέμα της στέγης στην κοινωνία.
Αναλυτικά το κείμενο της ανάρτησης:
«Πριν λίγο καιρό βρέθηκε ένας άστεγος νεκρός σε ένα παγκάκι του Ηρακλείου. Σήμερα, τρεις νέοι χάθηκαν, προσπαθώντας να ζεσταθούν σε ένα εγκαταλελειμμένο κτήριο στην Θεσσαλονίκη.
Η καταγωγή τους; Άνθρωποι.
Καθημερινά, εμείς στην Θάλασσα Αλληλεγγύης, γινόμαστε μάρτυρες της αστεγίας και της επισφαλούς στέγασης πολλών ανθρώπων που ζουν στην πόλη μας.
Πέραν όλων όσων βρίσκονται “στον δρόμο” για πολλούς και διάφορους κοινωνικούς λόγους, παρατηρούμε ότι υπάρχει μια ανησυχητική αυξητική τάση ανθρώπων και των οικογενειών τους που η ανεργία και η φτωχοποίηση τους οδηγεί να μένουν είτε σε κατεστραμμένα διαμερίσματα, είτε σε εγκαταλελειμμένα κτήρια, αδυνατώντας να πληρώνουν ενοίκιο και λογαριασμούς, φτάνοντας τους στα όρια της απόγνωσης και αναγκάζοντας τους να ζουν σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, πολλές φορές χωρίς να μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο, να πλύνουν τα ρούχα τους, να χρησιμοποιήσουν μια τουαλέτα.
Το τελευταίο διάστημα επίσης παρατηρείται ένας ιδιότυπος διωγμός προσφύγων και αιτούντων ασύλου από τις υποτυπώδεις δομές φιλοξενίας στη χώρα μας.
Από τη μία έχουμε τον πολλαπλασιασμό των εξώσεων λόγω τερματισμού για αρκετές οικογένειες του προγράμματος προσωρινής στέγασης ΕΣΤΙΑ, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (ένα μήνα από την απόδοση ασύλου, άμεσα από την απορριπτική απόφαση), την οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων αυτών μιας και διακόπτεται η οποιαδήποτε οικονομική ενίσχυση, και από την άλλη όσοι/ες καταφέρουν να προχωρήσουν σε ενοικίαση κατοικίας μέσω του προγράμματος ΗΛΙΟΣ του ΔΟΜ, βιώνουν δυσκολίες στην εξεύρεση εργασίας, ακόμα και τροφής, αλλά και μη μπορώντας να παρακολουθήσουν πια online ακόμη και των μαθημάτων ελληνικών που υποδειγματικά θα βοηθούσαν στην κοινωνική τους ένταξη. Μέσα σε όλα αυτά έρχεται και ο τερματισμός των προγραμμάτων ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ σε ξενοδοχειακές μονάδες στη χώρα.
Το αποτέλεσμα: εκατοντάδες άνθρωποι, ευάλωτοι, με χρόνιες παθήσεις, μονογονικές οικογένειες, θύματα κακοποίησης, οικογένειες με μικρά παιδιά να βρίσκονται κυριολεκτικά στο δρόμο, όπου βιώνουν τους κινδύνους της αστεγίας, αλλά και την επιβολή προστίμων λόγω των περιορισμών του COVID...
Να έχουμε στο μυαλό μας οτι οι διεκδικήσεις ευπρεπούς και ασφαλούς κατοικίας αφοράν όλους/ες μας, ντόπιους (κίνδυνος εξώσεων λόγω οικονομικών δυσκολιών, όξυνση της μακροχρόνιας ανεργίας, μελλοντικοί πλειστηριασμοί α’ κατοικίας, φτωχοποίηση), μετανάστες, πρόσφυγες, αιτούντες ασύλου, κλπ.
Από τα βασικά αναγνωρισμένα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυτό της στέγασης, κάτι που τα τελευταία χρόνια ολοένα οι κυβερνήσεις αλλά και ξενοφοβικές φωνές μέσα στις κοινωνίες αρνούνται να δεχθούν. Σε πολλά μέρη της χώρας, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, υπάρχει πληθώρα ανεκμετάλλευτης στέγης, ιδιωτικής και δημόσιας, από άδεια δημόσια κτίρια, κλειστά διαμερίσματα, εγκαταλελειμμένες κατοικίες αλλά και ξενοδοχειακές μονάδες που παραμένουν ανενεργές, όπου με απλές διαδικασίες και προσαρμογές, θα μπορούσαν να μετατραπούν σε κατάλληλες κατοικίες για μεμονωμένα άτομα αλλά και οικογένειες. Πάνω από όλα όμως χρειάζεται πολιτική βούληση.
Ας συμπεριλάβουμε λοιπόν ξανά στην κουβέντα μας και στο σχεδιασμό της κοινωνίας που θέλουμε για εμάς και τα παιδιά μας, το πάγιο αυτό αίτημα της στέγης, κάτι που αφορά χιλιάδες ανθρώπους, και στο μέλλον ακόμα περισσότερους, μιας και παράγοντες όπως οι οικονομίες των χωρών, η κλιματική αλλαγή και η εκμετάλλευση του περιβάλλοντος θα οδηγήσουν σταδιακά στην αύξηση των αστέγων αλλά και των εκτοπισμένων.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη αλλά και η αλληλοβοήθεια μέσα στις κοινωνίες μας θα έπρεπε να είναι δεδομένη. Οι άνθρωποι αυτοί, είμαστε εμείς. Και εμείς έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε τα πράγματα».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας