Δεν το αποκρύπτω ότι με μια μικρή καθυστέρηση, αλλά και κάποιους δισταγμούς, έβγαλα το εισιτήριο για να δω την ταινία του σκηνοθέτη Πάμπλο Λαραΐν, με πρωταγωνίστρια στον ρόλο της κορυφαίας παγκόσμιας Ελληνίδας υψίφωνης Μαρίας Κάλλας την ηθοποιό Αντζελίνα Τζολί.
Αιτία των δισταγμών μου αυτών ο έντυπος κιτρινισμός της περιόδου της συνύπαρξης του μεγιστάνα του χρήματος με τη διεθνώς ασύγκριτη ιέρεια της Οπερας.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, παρά την ευεργετική του γαλαντομία, έκανε το παν για τη δημοσιοποίηση των ξεφαντωμάτων του. Ακόμη και με τα χορευτικά ξεφαντώματα στο τραπέζι κοσμικής ταβέρνας, όπου γυναικείες φιγούρες χόρευαν το «Γουστάρει τον αράπη» του Ζαμπέτα, ενώ ο Ωνάσης έπαιζε την «τυφλόμυγα» με τα μάτια του δεμένα με την κολλαριστή άσπρη πετσέτα των υπερπολυτελών κέντρων εστίασης και διασκέδασης.
Ολα αυτά τα σκανδαλιστικά για τους «μερακλήδες» παραμύθια τα απέφυγε όχι από υπεροψία, αλλά από σεβασμό προς τη Μαρία Κάλλας, αλλά και τον δεδηλωμένο στην καριέρα του αυτοσεβασμό, ο Χιλιανός σκηνοθέτης Πάμπλο Λαραΐν στον οποίο πιστώνονται επιτυχέστατες κινηματογραφικές ταινίες-σταθμοί στην ιστορία των κινηματογραφικών βιογραφιών όπως ο «Πάμπλο Νερούδα» και η ταινία με θέμα το δημοψήφισμα για την παραμονή ή την αποχώρηση του δικτάτορα Πινοσέτ από την εξουσία, αλλά και αρκετές βραβεύσεις και τιμητικές διακρίσεις (Χρυσές σφαίρες, Οσκαρ, Αργυρή Αρκτος κ.ά.).
Αυτό καθαυτό το έργο «Μαρία», χωρίς υπερβολές, αποτελεί μάθημα αυτοσυγκράτησης στα σκηνοθετικά ορμέμφυτα των ημερών μας, όπου διαγωνίζονται πολλές φορές σκηνοθέτες των «μεγάλων» προκλήσεων και «ελευθεριών» με μέτριες συγκομιδές.
Ο Χιλιανός σαρανταοχτάρης σκηνοθέτης Λαραΐν έβαλε ένα αριστοτεχνικό φρενάρισμα σε απωθητικές διακυμάνσεις, κυρίως στις φιλήδονες αναζητήσεις των ανδρών-κυνηγών των γυναικείων διασημοτήτων, εν γνώσει του ότι κάποιες παρόμοιες σκηνοθετικές εκτροπές γελοιοποιούν και τελικά μηδενίζουν τους σωστούς ρεαλιστικούς βιογραφικούς στόχους.
Ετσι, σημειώνουμε στη «Μαρία» του Λαραΐν τις μετρημένες παρουσίες του Ωνάση (αποφυγή των επαναλήψεων του κίτρινου ημερήσιου ή περιοδικού Τύπου), στη φιλική ή συναισθηματική συνεύρεση Αριστοτέλη-Μαρίας.
Αληθινή έκπληξη, στα τελευταία στάδια του έργου «Μαρία», ο επίλογος στη ζωή της Κάλλας. Προβάρει με ανοιχτά, πόρτες και παράθυρα του διαμερίσματός της στο Παρίσι, μια άρια. Η φωνή της φτάνει στον κοντινότερο δρόμο της πολυκατοικίας, που σιγά-σιγά γεμίζει από διαβάτες που σταματούν το περπάτημα για ν’ ακούσουν με νεκρική σιωπή τις κελαηδιστές ήπιες διακυμάνσεις της υπερκόσμιας φωνητικής ερμηνείας της Κάλλας, που τελειώνει με τη λιποθυμία της στο δάπεδο του διαμερίσματος. Μια λιποθυμία που είναι και ο διακριτικός θάνατος της Μαρίας. Ετσι, τελειώνει και η τελευταία απρόσμενη παράστασή της στους ακροατές του παρισινού βουλεβάρτου...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας