«Σκορσεζικό» αστυνομικό δράμα, χωρίς «σκορσεζικό» βάθος

Η τελευταία νύχτα του Φράνκο Αμόρε

(L’ultima notte di Amore, Ιταλία, 2023, 124’)

★★½☆☆

● σκηνοθεσία: Αντρέα Ντι Στέφανο

● ηθοποιοί: Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Λίντα Καρίντι, Αντόνιο Τζεράρντι

Ηθοποιός αλλά και σκηνοθέτης ταινιών δράσης, σαν το «Informer» και το «Escobar» με τον Μπενίσιο Ντελ Τόρο, ο Αντρέα Ντι Στέφανο στήνει ένα παιχνίδι με τον χρόνο και με την αντίληψη του θεατή, στο Μιλάνο, σ’ ένα θρίλερ καταδίωξης όπου τίποτε δεν είναι αυτό που φαίνεται – κι όλα φαίνονται πολύ πιο φανταχτερά απ’ ό,τι είναι.

Ο Φράνκο Αμόρε, αστυνομικός, έντιμος τόσο που φημολογείται πως δεν μπορεί καν να τραβήξει πιστόλι, γιορτάζει την τελευταία του μέρα και νύχτα πριν από τη σύνταξη. Μόνο που μια τραγωδία αναχαιτίζει το πρόγραμμά του, ο συνεργάτης του στις περιπολίες βρίσκεται νεκρός κι ο Φράνκο αναζητά τον ένοχο. Ή μήπως τον γνωρίζει ήδη; Μια σειρά από flash backs θα κάνουν τον θεατή ν’ αμφισβητεί ό,τι βλέπει κάθε λεπτό.

Ο ήρωας του Ντι Στέφανο είναι ντυμένος με βελουτέ φόρμες ή ανοιχτά μαύρα πουκάμισα και χρυσές καδένες: την ίδια εφετζίδικη αισθητική έχει κι η σκηνοθεσία του, με αδιάκοπη μουσική ή τραγούδια, κορεσμένα χρώματα σε νυχτερινά πλάνα, κυκλικά τράβελινγκ και ντρόουν. Είναι προφανής η επιθυμία του για ένα «σκορσεζικό» δράμα ανόδου και πτώσης ενός άντρα παγιδευμένου σ’ ένα βρόμικο σύστημα, ή μια αναφορά στα ιταλικά αστυνομικά της δεκαετίας του 1970, όμως η ιστορία δεν έχει το βάρος ή το ηθικό δίλημμα που θα έντυνε την ιστορία όχι μόνο με (ομολογουμένως πανέμορφα) εφετζίδικα πλάνα, αλλά και με ουσία. Παρ’ όλα αυτά και δίπλα σε μια εξαιρετική Λίντα Καρίντι, που υποδύεται την πολυμήχανη, μαφιόζικων καταβολών, σύζυγο Αμόρε, ο Πιερφραντσέσκο Φαβίνο γλεντά τον ήρωά του σε μια ερμηνεία απολαυστική.

Στο στοιχείο τους (Elemental, ΗΠΑ, 2023, 103’)

★★★☆☆

● σκηνοθεσία: Πίτερ Σον

● με τις φωνές των: Λι Λούις, Μάμαντου Ατι. Στα ελληνικά: Κλέλια Ανδριολάτου, Ορέστης Χαλκιάς

Στην Πόλη των Στοιχείων ζουν, μεν, όλα τα στοιχεία μαζί –φωτιά με ολοζώντανες φλογίτσες, αέρας με πολύχρωμα τροφαντά σύννεφα, νερό με διάφανα πλάσματα που… δακρύζουν εύκολα, γη με χωμάτινους, ολάνθιστους τύπους– αλλά ποτέ το ένα δεν μπερδεύεται στη ζωή του άλλου: στοιχείο με στοιχείο δεν σμίγει. Η νεαρή, ατίθαση Φλόγα αγωνίζεται να διασώσει το πυρο-κατάστημα του μπαμπά της που κινδυνεύει από διαρροές. Ο υδάτινος Νηρέας, μαγεμένος από τη… φλόγα της, θα επιχειρήσει να τη βοηθήσει. Μήπως αυτή είναι η ευκαιρία ν’ αλλάξουν οι κανόνες διαχωρισμού στην Πόλη των Στοιχείων;

Η Pixar παρουσιάζει ένα… πνευματώδες, κωμικό ρομάντζο, με μια πλοκή τόσο απλή και συμβατική όσο το σχέδιό της είναι δημιουργικό και πρωτότυπο. Οχι αρκετά ενδιαφέρον ή συναισθηματικά προκλητικό αυτή τη φορά για τους ενηλίκους (αρκετά μακριά από το «Inside Out»), αλλά σίγουρα συναρπαστικό για τα παιδιά και πάντως γλυκύτατο για κάθε ηλικία.

The Flash (ΗΠΑ, 2023, 144’)

● σκηνοθεσία: Αντι Μουσκιέτι

● ηθοποιοί: Εζρα Μιλερ, Σάσα Κάγε, Μάικλ Σάνον, Μάικλ Κίτον, Μπεν Αφλεκ

Διαφορετικοί κόσμοι συγκρούονται όταν ο Μπάρι χρησιμοποιεί τις υπερδυνάμεις του για να ταξιδέψει πίσω στον χρόνο και να αλλάξει γεγονότα του παρελθόντος. Αλλά όταν η απόπειρά του να σώσει την οικογένειά του αλλάζει το μέλλον ανεπιστρεπτί, ο Μπάρι εγκλωβίζεται σε μια πραγματικότητα όπου ο Στρατηγός Ζοντ έχει επιστρέψει απειλητικός και δεν υπάρχει κανένας υπερήρωας να βοηθήσει.

Στην πρώτη αυτόνομη ταινία για τον ταχύτερο απ’ όλους τους υπερήρωες, τον Flash, η DC κάνει ταυτόχρονα και μια meta-αναδρομή σ’ ολόκληρο το κομιξικό παρελθόν της, φέρνοντας μαζί του στην οθόνη και τη Supergirl και τον Μπάτμαν (Μπεν Αφλεκ), αλλά κι έναν… συνταξιούχο Μπάτμαν με τη μορφή, τριάντα χρόνια μετά το «Batman Returns», του Μάικλ Κίτον!

Αυτά που δεν λέγονται (Historias para no contar, Ισπανία, 2022, 100’)

★★½☆☆

● σκηνοθεσία: Σεσκ Γκάι

● ηθοποιοί: Αντόνιο ντε λα Τόρε, Τσίνο Νταρίν, Χοσέ Κορονάδο, Ανα Καστίγιο, Χαβιέρ Κάμαρα, Μαριμπέλ Βερντού, Νόρα Νάβας, Χαβιέρ Ρέι, Βερόνικα Ετσέγκουι, Αλεξάνδρα Χιμένεθ, Κουίμ Γκουτιέρες, Μπελέν Κουέστα

Δύο άνθρωποι που συναντιούνται στο πάρκο σκύλων ενώ θέλουν να ζήσουν μαζί, ένας χωρισμένος άντρας που αρνείται να ξεπεράσει τη γυναίκα του, τρεις γυναίκες ηθοποιοί σε οντισιόν, ένας «σιτεμένος» καθηγητής που βγαίνει ραντεβού με μια πρώην μαθήτριά του, ένας σύζυγος που ανακαλύπτει πως η γυναίκα του είχε αντιληφθεί την απιστία του.

Σκηνοθέτης θαυμάσιων κοινωνικών κομεντί σαν το «Τρούμαν» και το «Οι γείτονες από πάνω», ο Καταλανός Σεσκ Γκάι επιλέγει αυτή τη φορά τη μορφή της σπονδυλωτής ταινίας για να μιλήσει, με χιούμορ και μελαγχολία μαζί, για τα καλά κρυμμένα μυστικά μας, για την απόσταση που χωρίζει το πώς φαινόμαστε από το ποιοι, πραγματικά, είμαστε. Κάποιες πιο έξυπνες, κάποιες πιο αναμενόμενες, οι πέντε ιστορίες του Σεσκ Γκάι (συμμετοχή στα φεστιβάλ Τορόντο και Σαν Σεμπαστιάν) έχουν να παινευτούν για μια μεταδοτική ζεστασιά, αλλά και για ολόκληρη την αφρόκρεμα του σύγχρονου ισπανικού σινεμά που περνά από τα κάδρα τους.