Τέσσερις νεαρές γυναίκες από διαφορετικές μουσικές καταβολές, με πολύ ταλέντο και άποψη, μας συστήνουν τις καινούριες τους δισκογραφικές δουλειές και είναι το αντικείμενό μας για τη συνάντηση αυτής της εβδομάδας.
Hurray For The Riff Raff – The Navigator
Η Alynda Segarra είδε την Patti Smith να παίζει ολόκληρο το «Horses» στα Electric Lady Studios με αφορμή τα 40 χρόνια από την κυκλοφορία εκείνου του εμβληματικού δίσκου. Εκεί ηχογραφήθηκε και μεγάλο μέρος του φετινού της άλμπουμ, με τίτλο Navigator.
Και είναι τέτοιες εμπειρίες ζωής σαν και αυτή, σε συνδυασμό με την αποδοχή και ανάδειξη από την ίδια της πορτορικάνικης καταγωγής της, που κάνουν το Navigator ένα έργο διαχρονικό, όσο και επίκαιρο, μια κριτική και κατακραυγή για μια χώρα που χρειάστηκε τους λατίνους (μεταξύ άλλων) για να φτιάξει το μύθο της και στη συνέχεια είτε τους ενσωμάτωσε βίαια σαν κρεατομηχανή είτε τους πέταξε στο περιθώριο των γκέτο.
Όλη αυτή η διερεύνηση και η συνειδητοποίηση γίνονται υψηλή και αποφασισμένη τέχνη στο καλύτερο άλμπουμ των Hurray For The Riff Raff ώς τώρα. Είτε αυτό είναι το δυνατό rock ‘n’ roll του Hungry Ghost είτε τα όμορφα κρουστά, οι κιθάρες α λα Marc Ribot και τα έγχορδα στο Navigator ή το συγκλονιστικό φινάλε του Pa’lante, ένα τραγούδι διαμαρτυρίας σπαρακτικό όσο και αισιόδοξο.
Μια δημιουργός που βρήκε τον εαυτό της.
Laura Marling – Semper Femina
Η Laura Marling πάντα βιαζόταν να μεγαλώσει, σαν κάτι το αδιευκρίνιστο να την οδηγούσε σε μονοπάτια δύσβατα και τολμηρότερα των χρόνων της. Όπως και είναι άξιο λόγου το ότι δεν την έχει πατήσει ποτέ ώς τώρα, τουλάχιστον καλλιτεχνικά.
Το Semper Femina, το 6ο της άλμπουμ, είναι και το πρώτο στο οποίο τα ρίσκα μειώθηκαν αισθητά και βρίσκουν τη Marling να επιτυγχάνει τη συνεκτικότητα του υλικού της, παίρνοντας στοιχεία από όλους τους δίσκους της ως τώρα.
Έτσι εδώ θα βρείτε την ακουστική folk προσέγγιση σε πανέμορφα κομμάτια όπως το Nouel ή το The Valley, ηλεκτρικές εξομολογήσεις όπως το Don’t Pass Me By ή το Nothing not nearly και jazzy μπασογραμμές σαν το εναρκτήριο Soothing.
Ένα άλμπουμ φτιαγμένο για τις γυναικείες σχέσεις από μια γυναίκα που έχει τη σοφία να τις αναδείξει.
Valerie June – The Order Of Time
Τέσσερα χρόνια πέρασαν από το ντεμπούτο της και έγινε φανερό πως η Valerie June δεν βιάζεται καθόλου να παρουσιάσει το υλικό της. Αντί λοιπόν να βγάλει όπως όπως έναν ολόιδιο δίσκο γρηγορότερα, περιόδευσε αρκετά και μπόλιασε το καλοπαιγμένο folk-blues της με soul, αφρικάνικα, ακόμα και dream pop στοιχεία, φτάνοντας στο παραπάνω βήμα που επιθυμούσε.
Η μοναδική χροιά της φωνής της και η νότια προφορά της είναι βέβαια καθοριστικά στο τελικό αποτέλεσμα, όσο και το κριτήριο για το αν κάποιος θα ασχοληθεί σαν ακροατής ή όχι.
Εδώ λοιπόν θα βρείτε υπέροχα τραγούδια σαν το Shakedown ή το bluesy Man done wrong, που μας δείχνουν ένα αληθινό ταλέντο της αμερικανικής μουσικής παράδοσης σε πλήρη ανάπτυξη.
King Woman – Created In The Image Of Suffering
Κανείς δεν ξέρει πώς να προσεγγίσει τη μουσική της King Woman ή αλλιώς Kristina Esfandiari. Το πρώτο της EP με τίτλο Doubt είχε δημιουργήσει πολύ underground θόρυβο και η Esfandiari αχολήθηκε εξ ολοκλήρου με τη μουσική της, που είχε αρχικά ξεκινήσει σαν πειραματικό project.
Εδώ λοιπόν το πρώτο της ολοκληρωμένο άλμπουμ. Οι πρώτες νότες του Citios έρχονται αργά και βασανιστικά, μισή ώρα όμως αργότερα δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο. Η μουσική της χρωστάει τόσο στους Slowdive όσο και στο doom stoner metal των Sleep ή των SunnO και δημιουργεί ένα αισθητικό παράδοξο που γίνεται εθιστικότερο όσο περνάει η ώρα.
Η Esfandiari φτύνει τις λέξεις χωρίς να χάνει σε ατμόσφαιρα και πραγματεύεται θέματα ευαίσθητα, είτε πρόκειται για θρησκευτικό φανατισμό είτε για αδιόρθωτο μισογυνισμό. Η Chelsea Wolfe σίγουρα δεν έχει φτάσει σε αυτά τα λημέρια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας