Ο θρύλος και βιρτουόζος της κιθάρας, Larry Coryell, «έφυγε» ξαφνικά από τη ζωή την περασμένη Κυριακή σε ηλικία 73 ετών από καρδιακή ανεπάρκεια, ενώ είχε προγραμματίσει περιοδεία με τη νέα εκδοχή του συγκροτήματός του «Eleventh House» τον Ιούνιο.
Σύμφωνα με τον εκπρόσωπό του, πέθανε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στη Νέα Υόρκη, όπου έμενε επειδή τις δύο προηγούμενες μέρες έδωσε δύο συναυλίες στο κλαμπ «Iridium».
Οι περισσότεροι μουσικοί της τζαζ στη δεκαετία του 1960 έβλεπαν τη ροκ με καχυποψία, αλλά όχι ο Coryell. Ήταν από τους πρώτους που ένωσε τα δύο είδη με μοναδικό τρόπο και γι αυτό το λόγο χαρακτηρίστηκε και ως ο «νονός της fusion».
Συγκεκριμένα, όταν εκείνος έφτασε στη Νέα Υόρκη το 1965 μία μικρή ομάδα νέων είχε αρχίσει να εξερευνά την προσέγγισης της τζαζ με τη ροκ για γεφυρώσει τις υφολογικές διαφορές και ο Coryell έγινε ένας από τους ηγέτης αυτής της ομάδας.
Το 1966 ηχογράφησε έναν δίσκο με τους Free Spirits, μία βραχύβια μπάντα που έπαιζε μουσικές «φιλικές» για το ραδιόφωνο αλλά και περιπετειώδεις αυτοσχεδιασμούς. Τα περισσότερα μέλη του γκρουπ, όπως ο ντράμερ Bob Moses και ο σαξοφωνίστας Jim Pepper, είχαν τζαζ επιρροές.
Έναν χρόνο μετά ο Coryell τράβηξε την προσοχή διεθνώς με το κουαρτέτο του βιμπραφωνίστα Gary Burton, το οποίο κάποιοι ιστορικοί της μουσικής αποκάλεσαν την πρώτη jazz-rock μπάντα. Τελικά απλά πειραματίζονταν με αυτό που σύντομα θα λεγόταν fusion
Ο ήχος του και το χάρισμα του τοποθέτησαν τον μεγάλο μουσικό έξω από το μέινστριμ του είδους, αλλά έτσι κι αλλιώς εκείνον δεν τον ενδιέφεραν ποτέ οι ταμπέλες.
«Αν η μουσική έχει κάτι να σου πει, είτε πρόκειται για τζαζ, κάντρι, ινδική ή ασιατική φολκ, προχώρα και χρησιμοποίησέ του» είχε δηλώσει ο ίδιος σε μια συνέντευξη το 1968. Μια τέτοια φράση μπορεί τώρα να φαίνεται κοινότοπη , αλλά ήταν σπάνια τότε, πριν ο Miles Davis και άλλοι μεγάλοι μουσικοί της τζαζ αγκαλιάσουν την ηλεκτρική μουσική, όπως έκανε και ο Coryell όλη την πορεία του.
Ο βιρτουόζος κιθαρίστας είχε επηρεαστεί και από κλασικούς καλλιτέχνες όπως οι Chuck Berry και Chet Atkins, ενώ από νεαρή ηλικία εκπαίδευε τον εαυτό του «παίζοντας μαζί» με ηχογραφήσεις των Wes Montgomery, Barney Kessel και άλλων δασκάλων της τζαζ.
Στο άλμπουμ «Space» του (1970), που θεωρείται ένα κορυφαίο ανώτερης της fusion, τον συνόδευαν σημαντικοί μουσικοί του είδους, μεταξύ των οποίων ο συνάδελφός του κιθαρίστας του John McLaughlin, με τον οποίο δούλεψε σε όλη τη σταδιοδρομία του.
Στη συνέχεια ανέβασε μουσικά τους τόνους, όταν το 1972 ίδρυσε τους Eleventh House, μία fusion μπάντα με δυνατές συνθέσεις και σόλο-φωτιά (εκείνη την περίοδο κυκλοφόρησαν τον δίσκο «Introducing the Eleventh House»). Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος ο Coryell επικεντρώθηκε για λίγο στο παίξιμο με ακουστική κιθάρα.
Τη δεκαετία του 1980 επανήλθε στο ηλεκτρικό στοιχείο με άξονα πάντα την τζαζ. Για το υπόλοιπο της καριέρας του ο απολαυστικός κιθαρίστας εναλλάσσεται μεταξύ jazz και jazz-rock, ηλεκτρικού και ακουστικού ήχου.
Στην καριέρα του κυκλοφόρησε πάνω από 100 άλμπουμ (66 προσωπικά και 36 συμμετοχές) μέχρι το τέλος και τον δίσκο «Barefoot Man: Sanpaku», που βγήκε την χρονιά που μας πέρασε.
Έπαιξε με μεγάλα ονόματα, όπως οι Miles Davis, Hendrix, Charles Mingus, Sonny Rollins, John McLaughlin, Gary Burton, Randy Brecker, Lenny White και Steve Marcus.
Συνεργάστηκε επίσης με μουσικούς όπως οι: Paco De Lucia, Al Di Meola, Kenny Barron, Stephane Grapelli, Miroslav Vitous, Billy Cobham, Chick Corea, Herbie Mann, Michael Mantler και άλλους από την Ινδία, τη Βραζιλία και αλλού.
Γεννήθηκε στο Galveston του Τέξας στις 2 Απριλίου του 1943. Δεν γνώρισε τον βιολογικό του πατέρα και μεγάλωσε με τη μητέρα του Cora, η οποία τον ενθάρρυνε να μάθει πιάνο όταν ήταν τεσσάρων, και τον πατριό του, Gene Coryell.
Σε συνέντευξή του είχε πει ότι η κιθάρα τον κέρδισε, επειδή ήταν «το πιάνο του φτωχού». «Είχα κάνει μαθήματα πιάνου, αλλά το πιάνο είναι μεγάλο και σταθερό όργανο, ενώ η κιθάρα είναι φορητή».
Μεγάλωσε στο Σιάτλ, έπαιξε κιθάρα σε τοπικές μπάντες ως έφηβος και, μετά από σύντομες σπουδές δημοσιογραφίας στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να ακολουθήσει μια καριέρα στη μουσική.
Ο Coryell δεν σταμάτησε ποτέ να επεκτείνει τους μουσικούς του ορίζοντες και να πειραματίζεται. Ο ίδιος είχε δηλώσει πρόσφατα ότι τα τελευταία χρόνια είχε ολοκληρώσει δύο όπερες, που βασίζονταν σε έργα του Λέοντος Τολστόι, και δούλευε μια άλλη, εμπνευσμένη από το βιβλίο «Οδυσσέας» του Τζέιμς Τζόις.
Είχαμε την ευκαιρία να τον ακούσουμε στην Αθήνα τον Μάρτη του 2001 στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κιθάρας στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπου παρουσίασε κοντσέρτο για δύο κιθάρες με τίτλο «Sentenza del Cuore», «συμπαίκτη» τον Al Di Meola και τη συμμετοχή της συμφωνικής ορχήστρας του Βόλου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας