Με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη (δεύτερη) εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ οι εξελίξεις δίνουν την εντύπωση ότι η κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά περνά φάση καμπής.
Το μεγάλο βάρος είναι η κρίση και η διαχείρισή της μαζί με το προσφυγικό και την ανοδική πορεία της Ακροδεξιάς, ξενοφοβικής κ.λπ. είτε ανοιχτά είτε κεκαλυμμένα με την εξάπλωσή της σε πανευρωπαϊκό και ευρύτερο επίπεδο.
Η ολομέτωπη επίθεση που δέχεται από όλες τις άλλες πολιτικές δυνάμεις η κυβέρνηση, από την Ακροδεξιά, τη Δεξιά, το Κέντρο, τη λεγόμενη Κεντροαριστερά, την (άλλη) Αριστερά βρίσκεται στο ώς τώρα υψηλότερο επίπεδο, συνεπικουρούμενη ή ταυτιζόμενη με τα λεγόμενα συστημικά ΜΜΕ.
Εχει μεσολαβήσει βεβαίως η τομή που έγινε με τις τηλεοπτικές άδειες και εδώ ακριβώς αποκαλύπτεται πως ο με κάθε μέσο και τρόπο πόλεμος δείχνει τη διαπλοκή.
Εφτασαν μάλιστα κάποιοι να χαϊδεύουν ή να σιγοντάρουν δειλά ακόμα και την υπόθεση της περούκας και πλαστογραφίας στη Νέα Υόρκη και ακόμα να καταλογίζουν στην κυβέρνηση ευθύνες για δάνεια της Τράπεζας Αττικής όταν η διοίκησή της από Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ ήταν στο πόστο ώς τον Ιούλιο, πράγμα που αποσιωπάται.
Ισως μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι βιάστηκε η κυβέρνηση ή ότι δεν ήταν επαρκώς παρασκευασμένη η ρύθμιση για τις τηλεοπτικές άδειες. Αυτό μένει να αποδειχθεί και πάντως υπάρχουν τρόποι να διορθώνονται λάθη και παραλείψεις. Το μέγιστο είναι ότι έγινε, τόλμησε η κυβέρνηση.
Καθώς συνεχίζονται οι συζητήσεις με τους θεσμούς στο πλαίσιο της διαδικασίας για την αξιολόγηση και με στόχο το θέμα του χρέους, είδαμε κινήσεις που αποσκοπούν στη συλλογική αντίδραση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση στην πολιτική της λιτότητας και πειθαρχίας.
Η σύνοδος κορυφής των επτά της Νότιας Ευρώπης είναι σταθμός, όπως παράλληλα η σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών ευρωπαϊκών κι αραβικών χωρών στη Ρόδο. Κι όμως τα συστημικά ΜΜΕ υποβάθμισαν την πρώτη και αγνόησαν τη δεύτερη. Ενδειξη φανερή των διαθέσεων και της στάσης.
Οι δυσκολίες στην εφαρμογή των υποχρεώσεων από τις συμφωνίες με τους θεσμούς υπάρχουν, οι αντιδράσεις σε κοινωνικό επίπεδο είναι και εξηγήσιμες και αναμενόμενες (χωρίς, πάντως, να ξεχνούμε και την «επαναστατική γυμναστική»).
Ωστόσο και σ’ αυτό το επίπεδο και στο επίπεδο του τρόπου διακυβέρνησης βρίσκουμε προβλήματα που σχετίζονται και με το κόμμα.
Σε εποπτευόμενους από υπουργούς οργανισμούς, παρ’ ότι είναι αυτοτελείς, έχουμε φαινόμενα παρεμβάσεων και πιέσεων πότε από οργανώσεις ή από μέλη κομματικά και πότε από εποπτεύοντες υπουργούς.
Κατανοητό είναι να γίνει δουλειά, να παραχθεί έργο και με τους οργανισμούς και με τη νομοθεσία.
Η βιασύνη όμως να φανεί ότι παράγεται έργο κρύβει κινδύνους, γιατί μπορεί καμιά φορά να μην ακολουθείται ακριβώς η νόμιμη διαδικασία ή κάποτε να προχωρεί πρόχειρα η νομοθετική ρύθμιση και με παρεμβάσεις για «τακτοποίηση» ορισμένων ομάδων εις βάρος του συνόλου.
Οι συμβιβασμοί είναι θεμιτοί στην άσκηση της εξουσίας ή έστω της διακυβέρνησης, υπάρχει όμως και το όριο που μπαίνει από θέματα αρχών στην πολιτική, την ιδεολογία και τη διαφάνεια. Και είναι αναγκαίος ο άνωθεν συντονισμός.
Μέσα σ’ όλη αυτήν την κατάσταση οφείλουμε να δούμε κριτικά την εικόνα στην τελευταία σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα ρεπορτάζ (και της «Εφ.Συν.») αναφέρουν την απουσία μελών της Κ.Ε. ή και άλλων κομματικών μελών, που γέμιζαν προηγουμένως την αίθουσα. Τώρα, διαβάζουμε, γέμισε η αίθουσα μόνο όταν μίλησε ο Αλ. Τσίπρας.
Ολες οι προηγούμενες επισημάνσεις για τα προβλήματα γίνονται στον απόηχο ή εν πολλοίς ενώ ηχεί ο κώδων του κινδύνου από τα μαύρα σύννεφα που απλώνονται στον ουρανό της Ευρώπης και ειδικότερα της Ελλάδας, όσο και γενικότερα διεθνώς.
Χειροπιαστά είναι τα αποτελέσματα διαδοχικών εκλογών στη Γερμανία με την πολύ μεγάλη άνοδο του ακροδεξιού κόμματος AfD. Παράλληλα «ο φασισμός βγήκε παγανιά», έλεγε ο τίτλος δημοσιεύματος στην «Εφ.Συν.» προχθές για χρυσαυγίτες και ακροδεξιούς που «αλωνίζουν» σε πολλές περιοχές στη χώρα.
Τα φαινόμενα ευδοκιμούν στην Αυστρία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Σλοβακία, ενώ το Brexit δεν ξεχνιέται. Και μαζί η μάλλον μεθοδική αντεπίθεση στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, στις προοδευτικές κυβερνήσεις με τα πραξικοπήματα, που έχουν δήθεν κοινοβουλευτικό χαρακτήρα.
Στην Ελλάδα, η Δεξιά, η Ν.Δ., υιοθετεί στην πράξη την πολιτική και τις θέσεις της Ακροδεξιάς και της Χρυσής Αυγής για δικό της όφελος.
Φοβάται τα εκλογικά αποτελέσματα στη Γερμανία για το κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Μέρκελ. Και πηγαίνει χέρι χέρι με τον νεοφιλελευθερισμό του αρχηγού της, που τον στηρίζουν και τον ωθούν τα συστημικά ΜΜΕ, ενώ αυτά βυσσοδομούν...
Δύσκολη η κατάσταση. Και την ίδια ώρα μόνο στην Ελλάδα το Σοσιαλιστικό ή Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (το ΠΑΣΟΚ) δείχνει να μη συμπορεύεται με τα αδέλφά του κόμματα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Το στοίχημα όμως παραμένει για την κυβέρνηση και κυρίως για τον κορμό της, την Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ. Να πετύχει μέσα στις δυσκολίες, τις αντιξοότητες, τον πόλεμο, να βγει από την καμπή.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας