Ασέβεια στην Ιστορία

Ατύχησε φέτος η Πρωτομαγιά. Οχι αυτή που τα «λουλούδια γιορτάζουν», αλλά η εργατική Πρωτομαγιά.

Η 1η Μαΐου συνέπεσε με το Πάσχα. Κι αν η πρώτη όχι μόνο δεν επηρεάστηκε από τη γιορτή της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης αλλά βρέθηκε ούτως ή άλλως σε γιορτινό, εαρινό περιβάλλον, η δεύτερη «καπελώθηκε» από το Πάσχα και για πολλούς ξεχάστηκε.

Δεν είναι τόσο ότι δεν έγιναν, έστω στοιχειωδώς, εκδηλώσεις για να τιμήσουν την εξέγερση των εργατών του Σικάγου την 1η Μαΐου 1886 και τα θύματα της εξέγερσης. Το ότι η ΓΣΕΕ μετέφερε τον εορτασμό την Κυριακή 8 Μαΐου και ταυτόχρονα κήρυξε 24ωρη γενική απεργία την ίδια μέρα, την Κυριακή, επειδή θα είναι ανοιχτά τα καταστήματα δεν σηματοδοτεί κάτι το ξεχωριστό.

Πολύ περισσότερο, που η αργία της Πρωτομαγιάς μεταφέρθηκε την Τρίτη του Πάσχα, 3 Μαΐου, με απόφαση του υπουργού Εργασίας Γ. Κατρούγκαλου.

Για το Σικάγο και για το οκτάωρο είναι ο αγωνιστικός εορτασμός που γίνεται κάθε Πρωτομαγιά. Στην Ελλάδα έχουμε πολλές Πρωτομαγιές να τιμήσουμε. Από το 1893, που έγινε η πρώτη συγκέντρωση και διαδήλωση στην Αθήνα για το οκτάωρο από τον Κεντρικό Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη, στο 1911 στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, στο 1919, στο 1936 όταν πνίγηκε στο αίμα από τη Χωροφυλακή στη Θεσσαλονίκη ο εορτασμός-διαδήλωση, με 16 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Είναι μόνο κάποιοι σταθμοί στην πορεία του εργατικού κινήματος, ενώ Πρωτομαγιά εκτέλεσαν τους 200 πατριώτες οι ναζί στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής το 1944.

Η φετινή Πρωτομαγιά ατύχησε πολλαπλώς. Ξεχωριστή θέση σ’ αυτήν την «ατυχία» έχει ο χώρος του Τύπου και πρωτίστως οι εφημερίδες.

Οι εφημερίδες της Κυριακής που πέρασε, του Πάσχα και της Πρωτομαγιάς, κυκλοφόρησαν το Μεγάλο Σάββατο. Κι άλλες φορές σε αργίες μετατίθενται οι εκδόσεις και κυκλοφορίες των φύλλων των εφημερίδων. Αυτή τη φορά όμως οι εφημερίδες του Μεγάλου Σαββάτου είχαν φαρδιά-πλατιά δύο ημερομηνίες: 30 Απριλίου και 1 Μαΐου. Ετσι, για πρώτη φορά στα χρονικά του ελληνικού Τύπου βγήκαν εφημερίδες με την ημερομηνία της Πρωτομαγιάς.

Ολα τα χρόνια πριν, από την καθιέρωση της ημέρας, δεν θα βρεθεί εφημερίδα με την ημερομηνία αυτή. Το έλεγε με καμάρι ένας αξέχαστος φίλος, δημοσιογράφος, συνδικαλιστής στην ΕΣΗΕΑ και την ΠΟΕΣΥ, ο Νίκος Καραντηνός.

Αυτή η παράδοση, συμβολή ξεχωριστή στον αγωνιστικό εορτασμό, έσπασε φέτος. Προφανώς δεν μπορεί να καταλογίσει κανείς ευθύνες στην κυβέρνηση, έστω κι αν κορμός της είναι η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές ανήκουν κανονικά στους υπευθύνους των φύλλων της Κυριακής και στην ΕΣΗΕΑ αλλά και την ΠΟΕΣΥ, που δεν είχαν φροντίσει να επιστήσουν την προσοχή προκαταβολικά στους υπευθύνους αυτούς τι σημαίνει Πρωτομαγιά για τις εφημερίδες.

Αν το ξέχασαν, αυτό δεν απαλλάσσει ούτε τους μεν, πρωτίστως, ούτε τους δε. Και μένει ανοιχτό το θέμα πώς θα διορθωθεί αυτή η «παράλειψη», «αδιαφορία» ή «ιστορική άγνοια», ανεπίτρεπτες όλες.

Ηταν σαν γροθιά στο στομάχι για κάποιους, έστω, που ξεφυλλίζοντας αυτές τις εφημερίδες είδαν αυτό το «1 Μαΐου».

Αυτά ισχύουν για όλες αλλά πρωτίστως, θα μπορούσαμε να πούμε, για τις εφημερίδες του χώρου της Αριστεράς, την «Αυγή» και τον «Ριζοσπάστη». Καημένη Ιστορία...

Και να σκεφτεί κανείς ότι ο κλάδος βρίσκεται σε απεργιακή εγρήγορση, σε κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό του.

Εξαίρεση από τα φύλλα του Μεγάλου Σαββάτου αποτέλεσε μόνο η «Real News», που κυκλοφόρησε με ημερομηνία 30 Απριλίου. Και κάτι άλλο, πάντοτε στον τομέα της ενημέρωσης. Από το Μεγάλο Σάββατο 30 Απριλίου ξανακυκλοφόρησαν εφημερίδες μόλις χθες 4 Μαΐου.

Οσο κι αν οι εφημερίδες καταλαμβάνουν μικρό χώρο ποσοστιαία στην ενημέρωση, δεδομένου ότι οι κυκλοφορίες τους είναι χαμηλές, είναι σοβαρό το γεγονός ότι δεν κυκλοφόρησαν ούτε την Τρίτη 3 του μηνός. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συρρικνώνονται οι μέρες της κυκλοφορίας τους. Κι αυτό προς «δόξαν της ενημέρωσης», όπως διατείνονται και οι εκδότες και τα συνδικαλιστικά όργανα των εργαζομένων.