Eδώ και τώρα μια οριστική λύση στο Ασφαλιστικό

Τα τελευταία πέντε χρόνια, οι συνταξιούχοι της χώρας ζουν ένα μεγάλο δράμα με τις περικοπές των συντάξεών τους και τη σχεδόν καθημερινή ειδησεογραφία για το αν θα πληρωθούν ή όχι οι συντάξεις αυτόν και τον άλλο μήνα ή αν τελικά θα γίνουν ή όχι νέες περικοπές.

Τροφοδοτείται η «τρομοκρατική» ειδησεογραφία και με δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων για την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και με «διαβεβαιώσεις» ότι τους επόμενους μήνες θα πληρωθούν κανονικά οι συντάξεις, αλλά σύντομα θα υπάρξει πρόβλημα και θα πρέπει να αναζητηθούν λύσεις. Μαζί με όλα αυτά έρχονται και οι ανάλγητοι δανειστές μας να θέσουν στις διαπραγματεύσεις θέμα νέας μείωσης των συντάξεων, αξίωση την οποία απορρίπτει η ελληνική πλευρά.

Οι συνταξιούχοι πήραν μια ανάσα με τις αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο έκρινε αντισυνταγματικές και αντίθετες με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου τις περικοπές που έγιναν το 2012 στις κύριες και επικουρικές συντάξεις του ιδιωτικού τομέα και των ΔΕΚΟ και διατάσσει την επαναφορά τους στα επίπεδα του 2012.

Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, όπως δήλωσαν και στελέχη της, να εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣτΕ, ενώ ο γενικός γραμματέας Κοινωνικής Ασφάλισης Γιώργος Ρωμανιάς είπε ότι οι αυξήσεις θα δοθούν σταδιακά. Υπολογίζεται ότι η επιβάρυνση για τα οικονομικά του Δημοσίου φτάνει το 1,5 δισ. ευρώ, ποσό το οποίο πρέπει να βρει η κυβέρνηση.

Τι άλλο πρέπει να γίνει μετά και από την απόφαση-σοκ του ΣτΕ, για να δώσει η κυβέρνηση μια οριστική λύση στο ασφαλιστικό πρόβλημα, ώστε να σταματήσει το καθημερινό μαρτύριο των συνταξιούχων; Οφείλει να το κάνει, γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγήθηκαν στην κατάρρευση μετά τις αλλεπάλληλες ληστείες των αποθεματικών τους από το κράτος. Ληστεύθηκαν τεράστια ποσά, τα οποία θα πρέπει να επιστραφούν για να σωθεί το ασφαλιστικό σύστημα.

Πολλές φορές ανέφερα από αυτή τη σελίδα όλα τα στοιχεία της ληστείας αναλυτικά. Να τα επαναλάβω σύντομα: Από το 1950 έως το 1980, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων έμειναν δεσμευμένα από το κράτος με ασήμαντο επιτόκιο, πολύ κάτω του πληθωρισμού, για να χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη της χώρας.

Αν δεν είχε γίνει αυτή η δέσμευση, μόνο το ΙΚΑ, σύμφωνα με υπολογισμούς της ΓΣΕΕ, θα είχε στο τέλος της 10ετίας του 1990 αποθεματικά πάνω από 30 τρισ. δραχμές. Η δεύτερη ληστεία έγινε μέσω του Χρηματιστηρίου, όταν με κυβερνητική απόφαση επετράπη η τοποθέτηση του 20% αρχικά και μετά του 23% των αποθεματικών των Ταμείων σε μετοχές και σε τραπεζικές επενδύσεις υψηλού ρίσκου.

Με την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου, τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν 3,5 δισ. ευρώ. Η επόμενη ληστεία έγινε με τα «δομημένα» ομόλογα και με το «κούρεμα» της 12ης Μαρτίου 2012.

Τα Ταμεία έχασαν 8,3 δισ. ευρώ από τα αποθεματικά τους. Εχασαν επίσης από την αύξηση της ανεργίας και τη μείωση των μισθών 9,5 δισ. ευρώ, από την εισφοροδιαφυγή 8,5 δισ. ευρώ. Παράλληλα, και το κράτος χρωστάει από εισφορές προς τα Ταμεία 12 δισ. ευρώ.

Εκτός από τις ληστείες, το κράτος φόρτωσε, ειδικά στο ΙΚΑ, δικές του υποχρεώσεις. Σε έκδοση της διοίκησης του ΙΚΑ το 1976 με τίτλο «Οδηγός του ασφαλισμένου» αναφέρεται ότι: το ΙΚΑ βοηθά το κράτος σε ορισμένους τομείς της δραστηριότητάς του.

Συγκεκριμένα, α) για να βοηθήσει τις εξαγωγές επιστρέφει τις εργοδοτικές εισφορές για ορισμένα εξαγόμενα προϊόντα, β) εισπράττει μειωμένες εισφορές από βιομηχανίες που ιδρύονται στην επαρχία, γ) για την ανάπτυξη του τουρισμού επιστρέφει τμήμα των εισφορών στα ξενοδοχεία, όπου διανυκτερεύουν ξένοι τουρίστες, δ) δίνει συντάξεις σε όλους τους πρόσφυγες ομογενείς που ήρθαν στην πατρίδα από την Τουρκία, Αίγυπτο, Ρουμανία, Αλβανία, ε) για την ανάπτυξη της μαθητείας με την επαγγελματική κατάρτιση των ανηλίκων εισπράττει ελάχιστες εισφορές για την ασφάλισή τους, στ) για την επιβίωση του επαρχιακού Τύπου έχει μειώσει σοβαρά τις υποχρεώσεις του προς το ΙΚΑ.

Επίσης, το ΙΚΑ ανέλαβε τις υποχρεώσεις πολλών ασφαλιστικών ταμείων που είχαν χρεοκοπήσει (καπνεργατών, τροχιοδρομικών κ.λπ.).

Η τότε διοίκηση του ΙΚΑ υπογράμμιζε: «Πάνω στο τεράστιο αυτό έργο, που αθόρυβα επιτελεί το ΙΚΑ, στηρίζει και την αξίωση να έλθει αρωγό το κράτος με ετήσιες επιχορηγήσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό και είναι ευτύχημα για τους ασφαλισμένους ότι το κράτος άρχισε να το ενισχύει οικονομικά».

Είναι ώρα να δοθεί μια οριστική λύση στο Ασφαλιστικό, λύση που δεν τόλμησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αν και είχαν προτάσεις. Στην πρώτη τετραετία διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποδεχθεί πρόταση για την ίδρυση μιας Τράπεζας Ασφάλισης και Υγείας με τα αποθεματικά των Ταμείων. Η πρόταση έμεινε «προς μελέτη».

Το 2006 η τότε διοίκηση του ΙΚΑ ζήτησε να αγοράσει το Ιδρυμα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, αλλά η κυβέρνηση απέρριψε την πρόταση. Το 2011, ο τότε υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος πρότεινε να ιδρυθεί «εταιρεία ειδικού σκοπού» με μετόχους τα Ταμεία, στην οποία να μεταφερθούν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου. Και αυτή η πρόταση έμεινε στο ράφι της ατολμίας. Λύσεις υπάρχουν. Η σημερινή κυβέρνηση θα τολμήσει να λύσει το πρόβλημα;