Το τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα έχει φυσικά τη σημασία του και επηρεάζει τη στάση τους απέναντί σου. Στο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεων, μια εσφαλμένη αντίληψη μπορεί να προκαλέσει ρήγματα. Μικρό το κακό. Φιλίες χαλάνε, έρωτες καταρρέουν, επαγγελματικές συμφωνίες ακυρώνονται. Ετσι γίνεται στη ζωή.
Οταν, όμως, αυτό συμβαίνει στις διεθνείς σχέσεις, τα πράγματα γίνονται εξαιρετικά δύσκολα. Αν, για παράδειγμα, ο συνομιλητής σου έχει σχηματίσει την εντύπωση ότι είσαι αναξιόπιστος, εκβιαστής, διαφορετικός από αυτό που πραγματικά είσαι και βρίσκεται σε θέση ισχύος, τότε θα εκμεταλλευτεί τη δύναμή του για να σου επιβάλει τις θέσεις του.
Η εικόνα που έχει διαμορφωθεί για την Ελλάδα στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο δεν είναι κολακευτική. Φρόντισαν οι ηγετικές ελίτ, με τη βοήθεια των υποτίθεται ανεξάρτητων δικτύων ενημέρωσης και με τη συνδρομή εγχώριων κύκλων, να δυσφημήσουν τους Ελληνες για να δικαιολογήσουν τις πολιτικές λιτότητας.
Βεβαίως δεν είμαστε σήμερα στο 2010, όταν οι πάντες έλεγαν ότι είμαστε χώρα τεμπέληδων και αεριτζήδων, ωστόσο στο στόχαστρο έχει μπει ο κρυφομπολσεβίκος Τσίπρας και η παλαβή κυβέρνησή του. Ο γνωστός αρθρογράφος Χιούγκο Ντίξον, σε κείμενό του στους «New York Times», επισημαίνει ότι «ο Τσίπρας πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στο να σώσει τη χώρα του και το να μείνει στη χρεοκοπημένη ακροαριστερή ιδεολογία του». Δεν μας λέει κάτι πρωτότυπο.
Το ίδιο πιστεύουν και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και με βάση αυτή την εκτίμηση σχεδιάζουν, απαιτούν και διατάσσουν.
Τύποι σαν τον Ντίξον και τους πρωτοκλασάτους πολιτικούς θεωρούν ακροαριστερό και βέβηλο ό,τι παραβιάζει τα ιερά και τα όσια της ιδεολογίας τους. Ετσι, λοιπόν, είσαι ακροαριστερός, αν διαφωνείς με την περαιτέρω μείωση των μισθών και των συντάξεων.
Είσαι ακροαριστερός, αν θέλεις να προστατεύσεις τα δικαιώματα της εργασίας και να επαναφέρεις τις συλλογικές συμβάσεις. Είσαι ακροαριστερός, αν διαφωνείς με την εκποίηση όσο όσο και σ’ όποιον νά ’ναι της δημόσιας περιουσίας. Είσαι ακροαριστερός, αν υποστηρίζεις ότι η ανεργία είναι το μείζον θέμα και ότι η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει με την κοινωνία καθημαγμένη και την παραγωγική βάση αποδυναμωμένη.
Είσαι ακροαριστερός, αν παίρνεις μέτρα για να περιορίσεις την ακραία φτώχεια. Για τις νεοφιλελεύθερες ηγετικές ελίτ, είναι ακροαριστερή ακόμη και μια δειλή σοσιαλδημοκρατική πολιτική. Δυστυχώς, στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η παραδομένη σοσιαλδημοκρατία. Μέσα σ’ αυτό το ασφυκτικό κλίμα, το ερώτημα επανέρχεται: Πάση θυσία στην ευρωζώνη;
Ανάγωγα
Δεν είχαν προλάβει οι θεσμοί να διαβάσουν το νέο κείμενο της ελληνικής κυβέρνησης και μερικά διεθνή μέσα ενημέρωσης έσπευσαν να το αποδομήσουν επικαλούμενα Ευρωπαίους αξιωματούχους, χωρίς φυσικά να λένε ονόματα. Στη συνέχεια τη σκυτάλη πήραν, σχεδόν πανηγυρίζοντας, κάποια ελληνικά μέσα ενημέρωσης απ’ αυτά που έχουν διακριθεί στο άθλημα της χειραγώγησης. Λίγο αργότερα ήρθε η δήλωση του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ενωσης ότι «οι θεσμοί μελετούν την ελληνική πρόταση λεπτομερώς και ενδελεχώς». Απτόητοι, ορισμένοι, παρά τη συνεχή γελοιοποίηση.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας