Την τελευταία μέρα της προθεσμίας έκανε την αίτηση. Το σκεφτότανε από καιρό να δώσει κατατακτήριες, να αποχτήσει ένα δεύτερο πτυχίο που το είχε μεράκι από παλιά, αλλά πάντοτε το ανέβαλλε· κάτι η δουλειά, κάτι η οικογένεια, σου λέει πάει και καιρός από τότε που μπαινοβγαίναμε στα αμφιθέατρα των Πανεπιστημίων, τι γυρεύουμε τώρα -κοντά σαράντα χρονώ- να ξανακάνουμε τα φοιτητούδια;
Την έκανε παρ' όλα αυτά την αίτηση, εκεί στα μέσα του Νοέμβρη, να αγοράσει τις λίγες ημέρες ακόμη που απέμεναν ώς τις δεκεμβριανές εξετάσεις, μα κυρίως το δικαίωμα να ονειρεύεται. Κι ένα πρωινό ξεστράτισε απ’ τη ρουτίνα της και βρέθηκε στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου, να δανειστεί τα εγχειρίδια των τριών μαθημάτων στα οποία θα εξεταζότανε.
Και μόλις βγήκε το πρόγραμμα της εξεταστικής, σαν σχόλναγε απ’ τη δουλειά κι έβαζε τα κουτσούβελα για ύπνο, αρχίνισε δειλά δειλά να κάθεται τα βράδια κάτω από τη λάμπα του γραφείου μαζί με μια φλιτζάνα τσάι, και ξεφύλλιζε τα βαριά βιβλία προσπαθώντας ν’ αποχτήσει μια εικόνα της ύλης.
Θυμήθηκε τα παλιά της ως φοιτήτρια, τότε που ο νους ήταν πιο φρέσκος, αδειανός από άλλες έγνοιες και κατάπινε τις σελίδες· τώρα πια, ενώ με την εμπειρία της ήξερε τι πρέπει να πετάξει και τι να κρατήσει, στην αποστήθιση και στην αναπαραγωγή της ύλης δυσκολευότανε πολύ. Πόσες φορές δεν αποκαρδιώθηκε κι απόμεινε απλώς να φυλλομετρά και πόσες άλλες δεν έπεσε για ύπνο δίχως να ολοκληρώσει τα κεφάλαια που ’χε προγραμματίσει να διαβάσει…
Και μόνο που πήγε μέχρι την αίθουσα της εξέτασης, ένιωσε καλά με τον εαυτό της. Σαν πλησίασε την έδρα να υπογράψει στην κατάσταση με τους υποψήφιους, ένιωσε ακόμη καλύτερα· απ’ τους εννιά που είχαν κάνει αίτηση στο τμήμα, προσήλθαν μόλις οι τρεις – κι αυτή ήταν εκεί! Κάθισαν και ξεκίνησαν να γράφουν· δίπλα της, μια έγκυος κοπέλα στον όγδοο μήνα κι ένας πενηντάρης κύριος.
Τα περισσότερα θέματα της φάνηκαν γνωστά και βρήκε πράματα να γράψει· τα ίδια και στα επόμενα δυο μαθήματα, όπου πήγε με μεγαλύτερο πείσμα και θέληση.
Σαν βγήκε από την τελευταία εξέταση, κάθισε για είκοσι λεπτά σ’ ένα παγκάκι, κάτω από έναν μεγάλο πλάτανο στο πάρκο του Πανεπιστημίου, να γευθεί το συναίσθημα. Τα κατάφερε εν τέλει – έδωσε κατατακτήριες! Δεν την ενδιέφερε το αποτέλεσμα εκείνη την ώρα της απόλαυσης και της συναισθηματικής απολαβής, κι ας το ’ξερε πως θα περάσει τις επόμενες εβδομάδες αγωνιώντας για την επίσημη βαθμολογία.
Χρειαστήκανε πολλές εσωτερικές υπερβάσεις για να ’ρθει αυτή η νίκη. Νικητές κι όσοι δήλωσαν συμμετοχή και δεν κατόρθωσαν να προσέλθουν, συλλογίστηκε· προσπάθησαν, παρ’ όλα αυτά, να κάνουν κάτι καλύτερο για τον εαυτό τους. Νικητές κι όσοι το σκέφτονται, μα δεν το αποτόλμησαν ακόμη.
Νικητές, εν τέλει, όσοι μπορούν να ονειρεύονται τον εαυτό τους να κυλά και να πηγαίνει παραπέρα δίχως να χορταριάζει, κι ας μην τα καταφέρνουν πάντοτε στην υλοποίηση.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας