Διαμορφώνεται στην Ελλάδα κλίμα αντιγερμανισμού, όπως ισχυρίζονται διάφοροι και στην Ευρώπη και στη χώρα μας; Είναι γεγονός ότι οι Μέρκελ, Σόιμπλε δεν είναι πρόσωπα συμπαθή στην Ελλάδα. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με νοσηρά στερεότυπα που επιβιώνουν λόγω ενός εδραιωμένου αντιγερμανικού πνεύματος. Οφείλεται στην εμμονή της γερμανικής ιθύνουσας πολιτικής τάξης να μη δεχθεί καμία αλλαγή του προγράμματος που έχει προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση. Οφείλεται στην αίσθηση ότι χτίζεται μεθοδικά μια γερμανική Ευρώπη. Οφείλεται επίσης στην άρνηση της Γερμανίας να συζητήσει το θέμα του κατοχικού δανείου.
Η κριτική στις επιλογές της Γερμανίας δεν συνιστά αντιγερμανισμό, όπως κατ’ αναλογία η κριτική στη στάση των κυβερνήσεων του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους δεν είναι αντισημιτισμός. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το ζήτημα του κατοχικού δανείου που φαίνεται να μπαίνει με δυναμικό τρόπο στην ατζέντα και να δηλητηριάζει τις σχέσεις των δύο χωρών. Μπορεί να είναι απλώς ένα διαπραγματευτικό όπλο που θέλει να χρησιμοποιήσει η Ελλάδα για να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα στις επαφές της με τους εταίρους, το οποίο θα αποσύρει αν ευδοκιμήσουν οι διαπραγματεύσεις. Μπορεί όμως να είναι ένα θέμα αρχής, το οποίο η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να το παλέψει μέχρι να δικαιωθεί. Η γερμανική πλευρά υποστηρίζει ότι «νομικώς έχει κλείσει», αν και προσφάτως η λαϊκή εφημερίδα «Μπίλντ» με μεγάλη κυκλοφορία αναρωτήθηκε «μήπως οι Ελληνες έχουν δίκιο;». Η ελληνική πλευρά, όχι μόνο η παρούσα κυβέρνηση, αλλά και η προηγούμενη, όπως είπε προχτές στη Βουλή ο τέως πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, θεωρεί ότι είναι ένα ανοιχτό θέμα και θα διεκδικήσει το ποσό - κάποιοι το υπολογίζουν στα 11 δισ. ευρώ.
Προφανώς ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο προσεγγίσεις υπάρχει χάσμα που μοιάζει αγεφύρωτο. Σε μια διένεξη τέτοιου τύπου η απάντηση μπορεί να προέλθει μόνο από ένα θεσμικό όργανο, αναγνωρισμένο διεθνώς, αρμόδιο να επιλύει διαφορές μεταξύ κρατών και προικισμένο με την εξουσία να επιβάλει τις αποφάσεις του. Αυτά επί της διαδικασίας. Επί της ουσίας τώρα. Η Γερμανία είναι ένα κανονικό κράτος. Για να υποστηρίζει μετ’ επιτάσεως ότι το θέμα αντιμετωπίστηκε τελεσίδικα με την επανένωση της χώρας πρέπει κάπου να πατάει.
Σειρά μας τώρα να αναρωτηθούμε: μήπως κάποιες ελληνικές κυβερνήσεις στο παρελθόν είχαν δεσμευτεί, έναντι πάσης φύσεως ανταλλαγμάτων, ότι δεν πρόκειται η Ελλάδα να βάλει θέμα κατοχικού δανείου; Αν η δέσμευση ήταν προφορική δεν έχει καμία αξία. Αν όμως υπάρχουν έγγραφα το πράγμα αλλάζει. Η ελληνική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να δώσει πειστικές απαντήσεις και η γερμανική κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να παρουσιάσει τα σχετικά ντοκουμέντα, αν υπάρχουν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας