Μπήκαμε στην τελική ευθεία της προεκλογικής περιόδου. Με δεδομένο το γεγονός ότι το 70% των αποφάσεων της Ε.Ε. μάς αφορά, στην πολιτική αντιπαράθεση θα έπρεπε να κυριαρχεί ο ανταγωνισμός προτάσεων για την Ευρώπη και τον ρόλο της Ελλάδας που θέλουμε, δηλαδή να καθίσταται διακριτό από τα κόμματα το «με ποιους και για ποιους» μπορεί να επιδιωχθεί αυτό. Ομως δυστυχώς κυριαρχεί στην ατζέντα μια αντιπαράθεση «μεταπολιτικής», μικροκομματικής περιχαράκωσης ποσοστών και στην καλύτερη περίπτωση επιχειρημάτων αποδόμησης και όχι εναλλακτικού δρόμου.
Το υψηλό ποσοστό των αναποφάσιστων στα δημοσκοπικά ευρήματα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι ο πολίτης δεν αισθάνεται την πολιτική και κατ’ επέκταση τα κόμματα σαν εργαλείο και όχημα που θα του δώσουν ασφάλεια σ’ έναν εναλλακτικό δρόμο διακυβέρνησης. Συμπεριλαμβάνει στη φαρέτρα των επιλογών του την ιδιώτευση και την «προσωπική» διαχείριση των προβλημάτων του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη χειραγώγηση της ζωής του. Ζητούμενο με αφορμή τις ευρωεκλογές γίνεται η διακριτή πλέον κοινωνική αντιπολίτευση να συναντηθεί με εναλλακτική πολιτική πρόταση διακυβέρνησης. Και αυτό με τη σειρά του προϋποθέτει πολιτική ατζέντα προγραμματικής αντιπαράθεσης με την κοινωνική συμμαχία που έχει λόγους να συμπορευθεί στο εγχείρημα.
Στις καταιγιστικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις, τις τεχνολογικές, επιστημονικές κατακτήσεις και τις αλλαγές που επιφέρουν στον ρόλο των χωρών, στις δυνάμεις της παραγωγής και της εργασίας, κρίσιμο θέμα γίνεται με ποιους και για ποιους μπορεί να αρθρωθεί ένα αξιόπιστο σχέδιο αλλαγής του κοινωνικού και παραγωγικού μοντέλου. Οσο και αν συγκεκριμένα κέντρα προσπαθούν να επιβάλουν την επικοινωνιακή ατζέντα του lifestyle και την προσωπικού χαρακτήρα αντιπαράθεση που παραπέμπει στην ακίνδυνη για το σύστημα μεταπολιτική, επανέρχεται με βάση την κοινωνική αποχή το θέμα του ρόλου της πολιτικής. Αν δηλαδή υπάρχουν δυνάμεις που εργάζονται με αξιόπιστο τρόπο ώστε να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο της και από εργαλείο κερδοσκοπίας να ξαναγίνει όχημα επίλυσης κοινωνικών αναγκών.
Στη χώρα, από τη μεταπολιτευτική περίοδο μέχρι και πρόσφατα στο πολιτικό σκηνικό υπήρχε η δυνατότητα αντιπαράθεσης εναλλακτικών προγραμμάτων διακυβέρνησης και αυτό παρείχε τη δυνατότητα στους πολίτες να διαμορφώνουν με την ψήφο τους κυβερνητικές πλειοψηφίες για θέματα όπως είναι ο ρόλος του κράτους, το παραγωγικό και κοινωνικό μοντέλο, η πρόσβαση στα χρηματοδοτικά εργαλεία για την άρση των ανισοτήτων, την πράσινη μετάβαση κ.λπ. Και να διαμορφώνονται κοινωνικοπολιτικές πλειοψηφίες όχι απλά διαμαρτυρίας αλλά ελέγχου της εξουσίας.
Στις μέρες μας οι ραγδαίες αλλαγές που επισυμβαίνουν σε όλους τους τομείς επαναπροσδιορίζουν και τον ρόλο και την αποστολή των κομμάτων. Στο νέο περιβάλλον η Ν.Δ., χωρίς να αλλοιώνει τον ακραία νεοφιλελεύθερο οικονομικό της προσανατολισμό που εκχωρεί τα πάντα στην κερδοσκοπία, επέσπευσε την ενίσχυση του τεχνοκρατικού της χαρακτήρα με αμφίπλευρη διεύρυνση προκειμένου γρήγορα να διαχειριστεί τα νέα δεδομένα.
Για λόγους όχι μόνο αρχών και αξιών αλλά και ως ανάγκη ενίσχυσης της πραγματικής δημοκρατίας στις μέρες μας γίνεται κοινωνική και παραγωγική ανάγκη και ο προοδευτικός χώρος να αποτελέσει όχημα εναλλακτικής διακυβέρνησης.
Ο κίνδυνος της μετάλλαξης του ελληνικού συστήματος σε αντίγραφο συστημικών πολιτικών μοντέλων τύπου Γαλλίας, Αμερικής, Ολλανδίας, Ιταλίας κ.λπ. όπου δεν αναμετρώνται εναλλακτικές πολιτικές διακυβέρνησης αλλά καλύτεροι ή χειρότεροι διαχειριστές απογοητεύει τους πολίτες, τους οδηγεί σε αποχή. Με διακριτή πλέον την κοινωνική αντιπολίτευση ο τελευταίος μήνας της προεκλογικής περιόδου πρέπει να γίνει μήνυμα νέας αρχής που θα ξεπερνά τις μικροκομματικές περιχαρακώσεις για ποσοστά που οδηγούν σε κόμματα διαμαρτυρίας ή σε συστημικά συμπληρώματα, όπως μεταλλάχθηκε η δεξιά σοσιαλδημοκρατία με νεοφιλελεύθερες ή οικουμενικές συγκυβερνήσεις!
Η ηχηρή ανταπόκριση της εκδήλωσης που οργάνωσε η «Εφημερίδα των Συντακτών» για τη διαμόρφωση «εναλλακτικών μετώπων δημοκρατίας από τα κάτω» μπορεί και πρέπει να αποτελέσει κίνητρο αφετηρίας των ευρωεκλογών στις ηγεσίες των προοδευτικών κομμάτων για συμπόρευση με την κοινωνική αγωνία και ανάγκη! Οι ευρωεκλογές να αποτελέσουν πεδίο κοινωνικοπολιτικής ανασύνθεσης για ένα πολιτικό σκηνικό που θα επαναφέρει τον προοδευτικό χώρο σε τροχιά κυβερνησιμότητας και θα ενισχύει τις διεργασίες πρωτοβουλιών ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης με ενιαία αμυντική εξωτερική πολιτική και κοινωνικοοικονομική συνοχή.
*Πρώην βουλευτής, μέλος Κ.Ε. ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας