Μήπως έχετε επισκεφθεί κάποια «άντρα» με την επωνυμία: ΟΙΚΟΙ ΕΥΓΗΡΙΑΣ (από το ευ γήρας, καλά γεράματα) και κάποια άλλα με τον ευφάνταστο τίτλο: ΚΕΝΤΡΟΝ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (αντί, εδώ ο ασθενής θα αποκάμει και θα αποτελειώσει)!
Σ’ αυτά λοιπόν θα θαυμάσετε την αγάπη και τη φροντίδα των ανθρώπων που τα λειτουργούν και τα υπηρετούν, αλλά και της Πολιτείας, που τα ανέχεται και τα επιτρέπει, ως επίσης και τους ανύπαρκτους νόμους που θα έπρεπε να έχουν θεσμοθετηθεί για την προστασία και την τήρηση των κανόνων για τους εκεί… τυχερούς διαβιούντες.
Εννοιες ξεχασμένες και εντολές αγνοημένες καλλιεργούνται εκεί, όπως «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου» του Θεού, ή «Γεννήτορες σέβου» του Πυθαγόρα, ανθρωπισμός, αλτρουισμός, συμπόνια, στοργή, ενδιαφέρον, αλληλεγγύη και άλλες έγνοιες τελείως άγνωστες.
Εκεί, λοιπόν, είναι κυριολεκτικά πεταμένοι από τα στοργικά παιδιά τους γονείς (που έγραψαν την περιουσία τους πριν αποδημήσουν εις Κύριον), γέροντες ανήμποροι, ασθενείς, πρόσφατα εγχειρισμένοι, πλάσματα του Θεού με προβλήματα, κληρονόμοι ή κληρονομήσαντες ύπουλα και κάποιοι άλλοι.
Το προσωπικό των ευαγών αυτών οίκων, το ανώτερο και το κατώτερο, αποτελείται ως επί το πλείστον από αλλοδαπούς και αλλοδαπές, που υπηρετούν τους νοσηλευομένους με... άπλετη αγάπη και με μοναδικό σκοπό το χρήμα που θα στείλουν στην πατρίδα τους.
Απ’ έξω διαβιούν σύγχρονοι πολίτες των πόλεων και των χωριών, άρχοντες παλαιοί και νέοι, μεγαλοπιασμένοι, νεόπλουτοι, αρχοντοχωριάτες, προοδευτικοί ή μη, εκσυγχρονιστές, πολιτισμένοι και λοιποί που τώρα τελευταίως αγαπούν τις γάτες, τα σκυλάκια τους και εν γένει τα κατοικίδιά τους και δεν τους μένει χώρος για τρίτους και ξεχνούν τελείως τους συνανθρώπους τους.
Κάποτε, θυμάστε, οι παππούδες και οι γονείς τους τραβούσαν μια κατσικούλα ή έναν γαϊδαράκο, τάιζαν τις κοτούλες τους και τα γαλόπουλά τους και πότιζαν τα λαχανικά και τα λουλούδια τους. Σήμερα δεν υπάρχει ίχνος από αυτές τις ντροπιαστικές συνήθειες, τις αναχρονιστικές, τις βάρβαρες. Σήμερα ο μόνος σκοπός και η συζήτησή τους στρέφεται γύρω από τις ράτσες των σκύλων και περπατούν τραβώντας έναν μεγάλο ή μικρό σκύλο που λερώνει τα πάρκα και τα πεζοδρόμια. Νοιάζονται για την καλοπέρασή τους και ξεχνούν τον ανήμπορο γέροντα γονέα τους.
Μη νομίζετε με αυτά που γράφω ότι δεν αγαπώ τα ζώα και αρχίσετε να με πετροβολάτε. Τα νοιάζομαι και τα πονώ. Αυτοί δεν τα αγαπούν, γιατί σφάζουν τα μοσχαράκια και τα αρνάκια να ταΐσουν τα σκυλιά τους, όπως λέει ο Παπαδιαμάντης. Το κακό έχει παραγίνει και με θλίβει. Νόμοι, κανόνες, δήμαρχοι, εισαγγελείς, οργανώσεις, στην υπηρεσία των σκύλων.
Προς Θεού, μην παρεξηγηθούμε, αλλά όλοι λειτουργούν ως φανατικοί νεοφώτιστοι! Μια κακοποιημένη κυρία, που έχασε το μάτι της από το ξύλο, είναι εξοργισμένη σήμερα γιατί κανείς δεν είχε ξυπνήσει απ’ τον αιώνιο λήθαργο για να τιμωρήσει τον δράστη τότε, αλλά τώρα στέλνει στη φυλακή κάποιον που έσπρωξε μια γάτα.
Τις προάλλες καθόμασταν σ’ ένα ζαχαροπλαστείο. Στο διπλανό τραπέζι καθόταν μια κυρία που συνόδευε ένα ωραιότατο, χαριτωμένο μικρό κοριτσάκι και ένα επίσης όμορφο σκυλάκι. Οι κυρίες και οι κύριοι που περνούσαν χάιδευαν, θαύμαζαν, μιλούσαν, γελούσαν με το σκυλάκι και κανείς δεν μιλούσε στο κοριτσάκι, που, αν και μικρό, κοίταζε με τα ματάκια του και ένιωθε τη... διάκριση σε βάρος του.
Τι είναι αυτά, δεν ντρεπόμεθα! Για το όνομα του Θεού. Εστω και... ισομερής η αγάπη για τα ζώα και τον... άνθρωπο!
Θα επαναλάβω την ιστορία της κυρίας Ευγενίας που την έχω ξανααναφέρει. Ηταν η μεγαλοκοπέλα, που ζούσε με την οικογένεια του αδελφού της και που του είχε χαρίσει την όχι ευκαταφρόνητη περιουσία της. Εβλεπε, λοιπόν, τη μεγάλη αγάπη και τη φροντίδα για τον σκύλο και με πίκρα και παράπονο αναφώνησε: Αχ! Κυρία Βούλα μου, ας με αγαπούσαν και μένα όπως τον Γκόρμπι - έτσι έλεγαν τον σκύλο της οικογένειας.
*Ομότιμη καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας