Βιάζεται να κλείσει τα μέτωπα

Το Μαξίμου, λοιπόν, «καίγεται» να τελειώνει με το θέμα αυτό για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι γιατί θεωρεί ότι μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου θα καταφέρει να περιορίσει το μέτωπο με τους φοιτητές και την ακαδημαϊκή κοινότητα, το οποίο έχει διάπλατα ανοιχτό, και σε συνδυασμό με την επιστροφή των αγροτών από τα μπλόκα στα χωράφια τους, πιστεύει ότι θα μπορέσει το επόμενο διάστημα να πορευτεί προς τις ευρωεκλογές και τη μάχη της 9ης Ιουνίου χωρίς να έχει ανοιχτά τα δύο βασικά μέτωπα της μέχρι τώρα περιόδου (ακαδημαϊκή κοινότητα - αγρότες).

Ο δεύτερος λόγος είναι βέβαια ότι επειδή το νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν είναι ένα ζήτημα που δημιουργεί εσωκομματικές τριβές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει μέσω της ψήφισής του να εμφανίσει μια εικόνα ότι η «γαλάζια» Κοινοβουλευτική Ομάδα είναι συμπαγής, επιχειρώντας να σκεπάσει το βαθύ ρήγμα στο εσωτερικό της Ν.Δ. που αποτυπώθηκε με τον υπέρογκο αριθμό των 52 διαφοροποιήσεων «γαλάζιων» βουλευτών στην ψηφοφορία για το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και βέβαια με τη σκληρή επίθεση του Αντώνη Σαμαρά στην κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό από το βήμα της Βουλής.

Μόνο που το ρήγμα αυτό στο εσωτερικό της Ν.Δ. δεν κρύβεται, όπως επιβεβαιώθηκε και από τις νέες βολές που εξαπέλυσε προς την κυβέρνηση ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αυτή τη φορά για τα ελληνοτουρκικά, αλλά και για τη ρητορική του πρωθυπουργού περί «εκσυγχρονισμού». Ο κ. Σαμαράς μίλησε την Παρασκευή στο συνέδριο με τίτλο «Μεταπολίτευση: 50 Χρόνια Μετά» που συνδιοργάνωσαν η «Καθημερινή», το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), το Οικονομικό Φόρουμ Δελφών και το Ελληνικό Παρατηρητήριο του London School of Economics.

Ρωτήθηκε λοιπόν από τον Αλέξη Παπαχελά σχετικά με τοποθέτηση της Ντόρας Μπακογιάννη σε προηγούμενο πάνελ και τις αναφορές της για το ενδεχόμενο λύσης στα ελληνοτουρκικά υπό την προϋπόθεση να είναι λογικές οι θέσεις της Τουρκίας, καθώς και να υπάρξει συναίνεση των μεγάλων κομμάτων που έχουν κυβερνήσει και μια συναίνεση και μέσα στην ίδια την κυβέρνηση.

Ο πρώην πρωθυπουργός απάντησε ότι «ο διάλογος είναι πάντα κάτι το γόνιμο και το θετικό. Οταν όμως ακούω τη λέξη συναίνεση και με τα τρία κόμματα και μέσα στην κυβέρνηση, συγγνώμη αλλά αυτό μυρίζει διάθεση συνθηκολόγησης και όχι συναίνεσης». Στο ίδιο πλαίσιο ανέφερε ακόμα: «Γιατί ζητάς τη συναίνεση; Κυβέρνηση δεν είσαι; Σημαίνει ότι δεν μπορείς ο ίδιος να τα βγάλεις πέρα. [...] Αρα δεν συμφωνείς με αυτά που έχεις πει μέχρι τώρα, πρέπει να πας παραπάνω. Αυτό το παραπάνω είναι βήματα εντός εισαγωγικών υποχώρησης». Ετσι είναι σαφές πως εκτός από τη συνεχιζόμενη αναβίωση της γνωστής παλιάς βεντέτας του κ. Σαμαρά με την κ. Μπακογιάννη, οι βολές του πρώην πρωθυπουργού έχουν ξεκάθαρο στόχο και την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό αναφορικά με το ζήτημα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης.

Υπήρξε όμως και ένα ακόμα «καρφί» του Αντ. Σαμαρά προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δηλώνοντας ότι «έχω βαρεθεί να ακούω για μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό. Καλά είναι αυτά, δεν είναι όμως το ζητούμενο για μία καθημερινή επιβίωση του ελληνικού λαού αυτό», προσθέτοντας ότι «δεν αρκεί να γεμίσουμε το πλοίο που λέγεται Ελλάδα με όλα τα απαραίτητα που φέρνει ο κάθε εκσυγχρονισμός και η κάθε αίσθηση μεταρρύθμισης. Είναι απαραίτητα, αλλά αυτό που μας λείπει είναι η πυξίδα».

Με αυτόν τον τρόπο ο κ. Σαμαράς, ο οποίος εξακολουθεί να λειτουργεί ως σκληρός δεξιός πόλος εντός (αλλά και εκτός Ν.Δ.) επιχειρεί εδώ να εκφράσει και όλα εκείνα τα «γαλάζια» στελέχη, που δυσφορούν με την προσπάθεια του πρωθυπουργού να απευθυνθεί στο ακροατήριο, το οποίο είχε συνταχθεί με την κυβέρνηση Σημίτη, και που ενοχλούνται με την υιοθέτηση από τον Κυρ. Μητσοτάκη όρων (όπως ο «εκσυγχρονισμός») που κατεξοχήν παραπέμπουν στο εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ και κυρίως με την αξιοποίηση από τον πρωθυπουργό πολύ μεγάλου αριθμού στελεχών που προέρχονται από τον χώρο αυτό.

Ολο και μεγαλύτερες διαστάσεις παίρνουν οι καταγγελίες Ελλήνων του εξωτερικού για διαρροή των προσωπικών τους ηλεκτρονικών διευθύνσεων στο γραφείο της ευρωβουλευτή της Ν.Δ. Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου. Σύμφωνα με τις καταγγελίες, παρά το γεγονός ότι οι ίδιοι ποτέ δεν είχαν κοινοποιήσει τα στοιχεία τους προς την πλευρά της ευρωβουλευτή, έλαβαν από εκείνη ενημερωτικό υλικό σχετικό με τη δυνατότητα άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφo και την προώθηση της δικής της υποψηφιότητας.

Η ίδια η κ. Ασημακοπούλου αρνήθηκε ότι έλαβε προσωπικά δεδομένα από το υπουργείο Εσωτερικών ή άλλο φορέα της κυβέρνησης (αν και δήλωσε ότι οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές δικαιούνται να λάβουν τους εκλογικούς καταλόγους από το υπουργείο Εσωτερικών), χωρίς ωστόσο να δώσει σαφείς εξηγήσεις για το πώς έφτασαν στην κατοχή της τα προσωπικά στοιχεία των παραληπτών, υποστηρίζοντας ότι συνέλεξε στοιχεία κατά τις περιοδείες στην Ευρώπη είτε από τις κάρτες των ίδιων των παραληπτών είτε από σχετικές λίστες συλλόγων Ελλήνων του Εξωτερικού (MEGA).

Τα ερωτήματα ωστόσο παραμένουν καθώς πέρα από το γεγονός ότι δεκάδες από τους παραλήπτες αρνούνται ότι χορήγησαν ποτέ στην ευρωβουλευτή οποιοδήποτε στοιχείο τους, σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον Κανονισμό GDPR, τα προσωπικά δεδομένα (λ.χ. email) αφενός πρέπει να συλλέγονται για καθορισμένους ρητούς και νόμιμους σκοπούς, αφετέρου για κάθε επεξεργασία τους απαιτείται ειδική συγκατάθεση.

Σε αυτό το πλαίσιο, ήδη το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε σχετική ερώτηση στη Βουλή προς την υπουργό Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως, ενώ οι ευρωβουλευτές Στέλιος Κούλογλου και Κώστας Αρβανίτης κατέθεσαν ερωτήσεις στην Κομισιόν, με τον πρώτο να προαναγγέλλει και προσφυγή στην Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων.