Ο Μητσοτάκης στην προεκλογική Βιέννη

Αν και, πέραν της κοινής συνέντευξης Τύπου, δεν θα υπάρξουν δημόσιες εμφανίσεις τους, ωστόσο η επίσημη επίσκεψη που πραγματοποιεί αύριο στη Βιέννη ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε να θεωρηθεί έμμεση στήριξη στον συνομιλητή του, τον καγκελάριο της Αυστρίας και αρχηγό του δεξιού Λαϊκού Κόμματος Καρλ Νεχάμερ, εν όψει των βουλευτικών εκλογών στη χώρα στις 29 αυτού του μήνα, μια και με το 41% του περσινού Ιουνίου, που κατά κόρον προβάλλεται και θα προβάλλεται από την ίδια και τους Ευρωπαίους ομοϊδεάτες της, η Ν.Δ. θεωρείται το πλέον επιτυχημένο κόμμα της ευρωπαϊκής Δεξιάς.

Προφανώς ο Κ. Μητσοτάκης -ο οποίος είχε πραγματοποιήσει επίσκεψη στη Βιέννη στην αρχή της πανδημίας του κορονοϊού τον Μάρτιο του 2020, όπου είχε συνομιλίες με τον τότε καγκελάριο, αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος και αργότερα παραιτηθέντα, λόγω ανάμιξής του σε σκάνδαλο, τον Σεμπάστιαν Κουρτς- θα ενημερώσει για τη συνταγή του εκλογικού... θριάμβου του και για τις... μεγαλεπήβολες εξαγγελίες και υποσχέσεις του στην 88η ΔΕΘ προς... «καλυτέρευση της ζωής του λαού» του, με τις οποίες, όπως και με άλλες, ελπίζει σε μια ανανέωση της πρωθυπουργικής θητείας του το 2027. Και αυτό, καθώς ο τωρινός ομόλογός του, επικεφαλής της αυστριακής κυβέρνησης, αντιμετωπίζει προεκλογικά δυσκολίες, κυρίως λόγω της πολύ πιθανής πρωτιάς της Ακροδεξιάς στις επερχόμενες κάλπες -για πρώτη φορά σε βουλευτικές εκλογές- όπως συνέβη ήδη με την ανάδειξή της σε πρώτο κόμμα -για πρώτη φορά- στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου.

Ανοιχτό παραμένει εάν το Λαϊκό Κόμμα θα βρεθεί στην επόμενη αυστριακή κυβέρνηση, στην οποία -τουλάχιστον όπως διακηρύττει ο καγκελάριος Νεχάμερ- δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε περίπτωση που επικεφαλής της είναι ο αρχηγός του ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων και εκπρόσωπος των σκληροπυρηνικών του, ο Χέρμπερτ Κικλ, ως πιθανολογούμενος νικητής των εκλογών, αν και υπάρχει η ελπίδα ότι ο ομοσπονδιακός πρόεδρος Αλεξάντερ βαν ντερ Μπέλεν δεν πρόκειται να του δώσει τη σχετική εντολή. Ωστόσο δεν αποκλείεται ένας συνασπισμός των δύο αυτών κομμάτων, όπως, εξάλλου, συνέβαινε το 2000-2006, αλλά και μεταξύ 2017 και 2019.

Τις αυστροελληνικές συνομιλίες στη Βιέννη προφανώς και θα απασχολήσουν οι διεθνείς εξελίξεις με τη συγκλίνουσα στάση των δύο κυβερνήσεων, υπό τη σκέπη των Βρυξελλών και της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σε θέματα όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, η ενεργειακή κρίση, η ακρίβεια, το μεταναστευτικό, αλλά και οι παραδοσιακά στενές και φιλικές σχέσεις Αθήνας-Βιέννης, με την ιστορία της ελληνικής παροικίας στην αυστριακή πρωτεύουσα να αριθμεί αρκετούς αιώνες άνθησης καθώς οι εδώ ομογενείς υπήρξαν ήδη από τον 18ο αιώνα σημαντικοί παράγοντες της εμπορικής και πνευματικής κίνησης.

Ελπίζουμε, στα ενημερωτικά τους σημειώματα προς Μητσοτάκη και Νεχάμερ, οι διπλωματικοί τους σύμβουλοι να υπενθυμίζουν ότι την εποχή της δικτατορίας πολλοί Ελληνες είχαν καταφύγει στην Αυστρία, όπου βρήκαν άσυλο, σπούδασαν ή εργάστηκαν, ενώ κορυφαίοι πολιτικοί, όπως ο σοσιαλιστής ιστορικός καγκελάριος Μπρούνο Κράισκι, ο Αυστριακός πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς Μπρούνο Πίτερμαν και ο σοσιαλδημοκράτης, επί δώδεκα χρόνια (2004-2016) ομοσπονδιακός πρόεδρος Χάιντς Φίσερ, συμμετείχαν στους αγώνες κατά της χούντας των συνταγματαρχών.

Ακόμη, να υπενθυμίσουν πως ο Ανδρέας Παπανδρέου, στην εμβληματική επίσημη επίσκεψή του στη Βιέννη τον Φεβρουάριο 1983, υπήρξε ο τελευταίος επίσημος επισκέπτης του θρυλικού Μπρούνο Κράισκι, τρεις μήνες πριν εκείνος αποχωρήσει από την ενεργό πολιτική για λόγους υγείας, έπειτα από μια λαμπρή δεκατριάχρονη θητεία επικεφαλής της σοσιαλιστικής κυβέρνησής του που αναμόρφωσε ριζικά την Αυστρία σε μια σύγχρονη χώρα πρόνοιας και προόδου, υπόδειγμα στην τότε Ευρώπη.