Το τέλος μιας ολόκληρης εποχής

Kανείς δεν το ήξερε στα σίγουρα. Κάποιοι το απέκλειαν κατηγορηματικά, την ώρα που κάποιοι άλλοι το υποπτεύονταν. Υπήρχαν κι εκείνοι που έπαιζαν με τις πιθανότητες. Αυτοί που τον γνωρίζουν καλά είδαν κάποια μικρά σημάδια το βράδυ της Τετάρτης που τους έκαναν να πιστέψουν ότι ήρθε το τέλος μιας ολόκληρης εποχής. Το πρωί της Πέμπτης δικαιώθηκαν στην πρόβλεψή τους. Ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας περισσότερο ανθρώπινα και λιγότερο πολιτικά, τους ανακοίνωσε την απόφασή του να παραιτηθεί, έπειτα από 15 χρόνια, από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, μιλώντας στους συντρόφους του στο Εκτελεστικό Γραφείο, ζήτησε να μην υπάρξουν ενστάσεις ως προς την απόφασή του και να μην προσπαθήσει κανείς να τον μεταπείσει.

Αυτό που είχε σκεφτεί το βράδυ της 21ης Μαΐου και μετάνιωσε στη συνέχεια το έκανε πράξη χθες. Αποφάσισε την αποχώρηση από την ηγεσία ενός κόμματος που όταν το ανέλαβε βρισκόταν σε εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά και που μαζί του διέγραψε μια τρελή πορεία ακολουθώντας το κύμα της Ιστορίας και έφτασαν στην κορυφή. Μετά ξεκίνησε η πτώση. Πριν το πράγμα φτάσει στο μη περαιτέρω, ο 49χρονος Αλέξης Τσίπας έκανε την απαιτούμενη γενναία κίνηση.

«Κι εγώ κατανοώ την ανάγκη για ένα νέο κύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει. Εχω εμπιστοσύνη στο ανθρώπινο δυναμικό του κόμματός μας. Στις αστείρευτες δυνάμεις της κοινωνίας και της Αριστεράς. Αποφάσισα λοιπόν να προτείνω την εκλογή νέας ηγεσίας από τα μέλη του κόμματος, όπως ορίζει το καταστατικό του. Την άμεση προσφυγή στις σχετικές διαδικασίες. Στις οποίες φυσικά δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα είμαι όμως παρών πριν, κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά από αυτές». Με αυτές τις φράσεις επισφράγισε το τέλος της 15ετούς πορείας του ως προέδρου του κόμματος της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Το παράδοξο στην όλη ιστορία είναι πως την Κυριακή το βράδυ οι πληροφορίες από κοντινά του πρόσωπα ανέφεραν πως θα πήγαινε μεν σε παραίτηση, θα ήταν δε εκ νέου υποψήφιος στη διαδικασία εκλογής αρχηγού. Για τις επόμενες τρεις μέρες εξαφανίστηκε από την Κουμουνδούρου, ευρισκόμενος στο σπίτι του. Οι στενοί του συνεργάτες του έδωσαν τον απαιτούμενο χρόνο να ξεκουραστεί από μια μακρά και κουραστική προεκλογική και εκλογική διαδικασία.

Την Τετάρτη τον αναζήτησαν από το πρωί, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Εν συνεχεία μίλησε με κάποιους εξ αυτών για διαδικαστικά κυρίως θέματα και προς το βράδυ τους ενημέρωσε για την πρόθεσή του να συνεδριάσει χθες το πρωί το Εκτελεστικό Γραφείο του κόμματος. Ολοι αναθάρρησαν πιστεύοντας ότι η περίοδος της περισυλλογής είχε παρέλθει και ότι οι μηχανές του κόμματος θα έπαιρναν ξανά μπροστά συζητώντας τον οδικό χάρτη των ριζικών αλλαγών που ο ίδιος είχε προαναγγείλει.

Κάποιοι, ωστόσο, βιάστηκαν να προδικάσουν τις προθέσεις του και αυτό αποτυπώθηκε ακόμα και σε πρωτοσέλιδα του Τύπου, τα οποία τον έβλεπαν να επιστρέφει και να πραγματοποιεί σαρωτικές αλλαγές στο κόμμα. Για να είμαστε ειλικρινείς, υπήρξαν τέτοιες διαρροές το βράδυ της Τετάρτης στον ηλεκτρονικό Τύπο.

Ο απόλυτος αιφνιδιασμός

Χθες το πρωί τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Οταν μάλιστα έγινε γνωστό ότι εν συνεχεία θα πραγματοποιούσε δηλώσεις το Ζάππειο και όχι στην Κουμουνδούρου ως είθισται, όλοι αντιλήφθηκαν ότι κάτι πολύ σοβαρό αναμένεται να ανακοινωθεί. Λίγο αργότερα κι ενώ είχε σχεδόν ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου, ξεκίνησαν οι φήμες που έκαναν λόγο για παραίτηση, μια είδηση που έσκασε σαν βόμβα και την οποία πολλοί αρνούνταν να πιστέψουν.

Τελικά, ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε στο Ζάππειο λίγο μετά τη μία το μεσημέρι, συνοδευόμενος από τη σύντροφό του Μπέτυ Μπαζιάνα (που τον περίμενε στο αυτοκίνητο), τη γραμματέα του κόμματος Ράνια Σβίγκου, τον αναπληρωτή γραμματέα Γιώργο Βασιλειάδη και τους Αλέκο Φλαμπουράρη, Βαγγέλη Καλπαδάκη και Νικόλα Φαραντούρη.

Η ομιλία του αντήχησε βαθιά στην καρδιά των οπαδών του κόμματος. Αφού έκανε μια συγκινητική αναδρομή στην πορεία του ως προέδρου του κόμματος, ανακοίνωσε την απόφασή του να αποχωρήσει και συμπλήρωσε: «Δεν το κρύβω ότι είμαι συγκινημένος. Οτι αυτή η απόφαση έχει και για μένα ένα στοιχείο οδύνης, όπως θα είχε και για τον καθένα. Εχει όμως και ένα στοιχείο προσωπικής πρόκλησης. Να αποδείξω με τη στάση και το παράδειγμά μου ότι στη ζωή, στην πολιτική, ιδίως στην πολιτική που αναφέρεται σε αξίες, μπορείς να είσαι μάχιμος και δημιουργικός, ίσως σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα πιο χρήσιμος, και χωρίς αξιώματα. Να αποδείξω ότι η μάχη για τις ιδέες και η προσφορά δεν ορίζεται από την καρέκλα που κατέχει κανείς».

Ακολούθησε η υπόσχεσή του για το μέλλον, λέγοντας: «Θέλω να απευθυνθώ στα χιλιάδες μέλη, τους φίλους και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που μαζί τους βρέθηκα και βρεθήκαμε σ’ αυτό το συναρπαστικό ταξίδι. Θα συνεχίσω να είμαι δίπλα σας. Να σας αισθάνομαι δίπλα μου. Το ταξίδι συνεχίζεται» και κατέληξε με στίχους του ποιητή Ναζίμ Χικμέτ: «Και η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμη ταξιδέψει».

Ανάρπαστη έγινε στα κοινωνικά δίκτυα η φωτογραφία που τον έδειχνε να μπαίνει και πάλι στο αυτοκίνητο, όπου τον υποδεχόταν μια χαμογελαστή Μπέτυ Μπαζιάνα, η οποία με μια κίνηση του χάιδεψε την πλάτη. Λένε πως κάθε τέλος είναι και μια αρχή. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζονται μια νέα αρχή.