Οι... απειλές του Γιάννη Πανούση [Ηχητικό]

Από το πρωί έχει αναρτηθεί στο efsyn.gr ένα εξαιρετικά αποκαλυπτικό ηχητικό ντοκουμέντο από την εποχή που ο Γιάννης Πανούσης ήταν υπουργός.

Ακούγεται ο ίδιος να δηλώνει ότι με την υπουργική του ιδιότητα είναι σε θέση να συλλάβει τους φίλους του από το Πανεπιστήμιο και ότι μάλιστα το έχει ήδη σκεφτεί για ορισμένους απ’ αυτούς, ενώ απαντά σε όσους περιγράφουν το γραφείο του ως «ανοιχτό», λέγοντας ότι οι συλλήψεις γίνονται στην έξοδο απ’ αυτό.

Η δήλωση Πανούση έχει ως εξής:

«Είναι διπλά ευχάριστη στιγμή σήμερα για μένα. Πρώτον, γιατί ξαναβλέπω πολλούς φίλους από το Πανεπιστήμιο και από άλλες δραστηριότητες της ζωής μου και δεύτερον, γιατί αισθάνομαι ότι μπορώ να τους συλλάβω οποιαδήποτε στιγμή. Αφήστε που το ’χα στο μυαλό μου για μερικούς για να ’μαι ειλικρινής. Και όπως λένε πολλοί που επισκέπτονται το γραφείο μου, ‘‘εκεί’’, λένε, ‘‘γελάνε όλοι, είναι όλα ανοιχτά, μπαίνετε όποτε θέλετε’’… Λέω, η σύλληψη γίνεται στην έξοδο, δεν γίνεται στην είσοδο».

Πίσω από το γνωστό σαρκαστικό χιούμορ του εγκληματολόγου και συγγραφέα αστυνομικών διηγημάτων δύσκολα κρύβεται η προκλητική διάθεσή του απέναντι σ’ αυτούς που αποκαλεί «φίλους».

Φυσικά, το «ντοκουμέντο» δεν έχει καμιά ποινική αξία, αλλά λέει πολλά για όσους είναι υποψιασμένοι ήδη από τις αναλύσεις του Φρόιντ ότι το χιούμορ δίνει διέξοδο να εκφραστούν ορισμένες σημαντικές αλλά απαγορευμένες ψυχικές παρορμήσεις -με κυρίαρχη την επιθετικότητα- κατά τρόπο κοινωνικά αποδεκτό.

Αλλά από την άλλη πλευρά, δεν είναι λιγότερο αποκαλυπτικό από τα απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα συνομιλιών κρατουμένων, τα οποία ο ίδιος ο κ. Πανούσης επιχειρεί να εμφανίσει ως τεκμήρια συνωμοσιών του ΣΥΡΙΖΑ εις βάρος του.

Γιατί αυτά τα «τεκμήρια» το μόνο που αποκαλύπτουν είναι ότι ορισμένοι κρατούμενοι δεν τρέφουν αγαθά αισθήματα για υπουργούς και ότι κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούσε να δραστηριοποιείται στον τομέα της υπεράσπισης των δικαιωμάτων των κρατουμένων, ακόμα και μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τσίπρα.

Ασχετες υποθέσεις και κυκλώματα

Παρά το γεγονός ότι η υπόθεση διατηρήθηκε στην επικαιρότητα με πολυσέλιδα αφιερώματα στις χτεσινές εφημερίδες, οι διακινητές των καταγγελιών Πανούση φαίνεται ότι δεν επιμένουν στα περί «απειλών» και μεταθέτουν το ζήτημα στα υποτιθέμενα παζάρια κυβέρνησης-τρομοκρατών, ενώ αφήνουν υπόνοιες ότι πίσω από όλα αυτά κρύβονται κάποιες άλλες εντελώς άσχετες υποθέσεις, με κυκλώματα διαφθοράς της ΕΛ.ΑΣ.

Γεγονός είναι ότι όλα τα αποσπάσματα συνομιλιών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας έχουν μόνο πολιτικό ενδιαφέρον για τη σύγκρουση Πανούση με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι εξάλλου κοινός τόπος ότι οι συνομιλίες των κρατουμένων παρακολουθούνται και γνωρίζουμε από άλλες αποκαλύψεις των «υπερκοριών» ότι οι ύποπτες συνομιλίες πραγματοποιούνται πάντοτε με «κωδικούς» και υπονοούμενα.

Απ’ αυτή την άποψη, η αντίδραση της κυβέρνησης με την κατάθεση μηνυτήριας αναφοράς από δύο υπουργούς στην Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου είναι εντελώς άστοχη, διότι παρέχει ένα ανέλπιστο επιχείρημα στον κ. Πανούση.

Γιατί, βέβαια, αν πρόκειται για «κρατικά απόρρητα» και όχι για κουβέντες καφενείου -όπως φαίνεται από όσα μέχρι σήμερα έχουν δει το φως της δημοσιότητας-, τότε δικαίως θορυβήθηκε ο εγκληματολόγος-συγγραφέας. Και η μετάθεση της ευθύνης στα μέσα ενημέρωσης που τα δημοσιοποίησαν το μόνο που κάνει είναι να δίνει πιστοποιητικό σοβαρότητας σε μια γελοία υπόθεση.

Λυπάμαι, αλλά η υπόθεση θυμίζει το ανέκδοτο που είχε διηγηθεί ο ίδιος ο Χρουστσόφ σε Δυτικούς συνομιλητές του την περίοδο που κυβερνούσε τη Σοβιετική Ενωση: Ενας άνδρας φωνάζει στο κέντρο της Κόκκινης Πλατείας «Ο Χρουστσόφ είναι τρελός!» Αμέσως τον συλλαμβάνει η μυστική αστυνομία και καταδικάζεται σε τρεις μήνες για προσβολή του ηγέτη του κόμματος και σε δέκα χρόνια επειδή αποκάλυψε κρατικό μυστικό.