Οταν το χρέος... εμπνέει

Το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για μια ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος και τη διαγραφή όχι μόνο δεν έσβησε στις πρόσφατες συνόδους του Eurogroup, αλλά αντιθέτως συνεχίζει να εμπνέει, και μάλιστα να αποκτά όλο και περισσότερους θιασώτες στην Ευρώπη…. Ακόμη και στη Γερμανία, όπου περισσότερες από 600 γερμανικές οργανώσεις συμμετέχουν σήμερα στην καμπάνια «Ετος διαγραφής».

Η εκστρατεία εντάσσεται σε ένα ευρύτερο διεθνές δίκτυο 50 ανάλογων πρωτοβουλιών και διαμηνύει ότι: α) τα μεγάλα χρέη πολλών χωρών του Νότου παρεμποδίζουν τις επενδύσεις σε υγεία, εκπαίδευση και υποδομές, β) η σημερινή διαδικασία για την αντιμετώπιση της υπερχρέωσης είναι άδικη, γ) το γεγονός ότι τις αποφάσεις για τη δυνατότητα διαγραφής ενός χρέους, τους όρους, τα κριτήρια και τους τρόπους εφαρμογής λαμβάνουν μόνον οι πιστωτές προσβάλλει κάθε έννοια κράτους δικαίου.

Η πρωτοβουλία μάχεται για τη διαγραφή των χρεών μέσα από μια δίκαιη και διαφανή διαδικασία, τη διαγραφή των εξωτερικών χρεών που δημιουργήθηκαν κατά παράβαση των διεθνών κανόνων και παρεμποδίζουν την ανάπτυξη και για την υιοθέτηση και εφαρμογή κανόνων υπεύθυνης χορήγησης δανείων που θα διασφαλίζουν συνευθύνη δανειστών και οφειλετών.

Η καμπάνια κορυφώνει την προσπάθειά της στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών των χωρών του G7, που θα πραγματοποιηθεί στις 27-29 Μαΐου στη Δρέσδη, όπου και θα διαδηλώσει προκειμένου να σταματήσει το μπλοκάρισμα της διαδικασίας ελεγχόμενης πτώχευσης κρατών και επίλυσης των κρίσεων χρέους που προωθεί εδώ και χρόνια ο ΟΗΕ.

Ο πολιτικός συντονιστής της πρωτοβουλίας, Γιούργκεν Κάιζερ, τονίζει ότι η Γερμανία κέρδισε από την ευρύτατη διαγραφή του χρέους της με τη Συνθήκη του Λονδίνου το 1953 χωρίς να έχει ούτε κατ’ ελάχιστον το πολιτικό ή το ηθικό δικαίωμα.

«Συνείδηση της ιστορίας»

«Ανεξάρτητα από το αν οι ελληνικές διεκδικήσεις μπορούν να επιτευχθούν δικαστικά, η Γερμανία θα όφειλε να έχει συνείδηση της ιστορικής της ευθύνης και να ταχθεί υπέρ του κουρέματος του χρέους των υπερχρεωμένων χωρών», σημειώνει.

Από την πλευρά της, η αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας της γερμανικής αριστεράς (Die Linke) Σάρα Βάγκενκνεχτ υποστήριξε σε συνέντευξή της στην «Εποχή» ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους πρέπει να διαγραφεί. Η Γερμανίδα βουλευτής τάχθηκε υπέρ ενός ευρωπαϊκού φόρου ακίνητης περιουσίας που θα χρησιμοποιηθεί για τη μείωση του χρέους των χωρών της Ε.Ε. κάτω από το 60% του ΑΕΠ.

Σημείωσε ακόμη ότι η έφτασε η ώρα για να γίνει μια ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος, όπως αυτή του Λονδίνου το 1953, όπου το μεγαλύτερο μέρος του γερμανικού χρέους διαγράφηκε, συμπληρώνοντας ότι «είναι κυνικό αυτό που κάνει η Γερμανία, η οποία ωφελήθηκε τόσο πολύ από το έλεος των πιστωτών της και τώρα αρνείται να μιλήσει για το κούρεμα του ελληνικού χρέους».

Αλλά και ο γνωστός Γάλλος οικονομολόγος Τομά Πικετί υπενθύμισε, σε συνέντευξή του στο Spiegel, ότι Γερμανία και Γαλλία, που ήταν υπερχρεωμένες, το 1945 δεν αποπλήρωσαν το σύνολο των χρεών τους. «Τώρα λένε στους Νοτιοευρωπαίους ότι πρέπει να αποπληρώσουν τα χρέη τους ώς το τελευταίο ευρώ. Αυτό αποτελεί ιστορική αμνησία. Αλλά με τεράστιες συνέπειες».

Ο Πικετί τάχθηκε υπέρ ενός κοινού ταμείου αποπληρωμής του χρέους στην ευρωζώνη, όπως αυτό που πρότεινε το Συμβούλιο Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων της Γερμανίας. Κάθε χώρα θα είναι υπεύθυνη για την αποπληρωμή του μεριδίου της στο συνολικό χρέος, αλλά θα υπάρχει κοινό επιτόκιο για τα ευρωομόλογα, που θα χρησιμοποιηθούν για την αναχρηματοδότηση του χρέους.