Την Τετάρτη, 12 Νοεμβρίου, δύο σημαντικά γεγονότα συντάραξαν την αγέλη μας - και, πιστεύω, τον κόσμο ολόκληρο: Η ανασκαφή στην Αμφίπολη έφερε στο φως έναν ολόκληρο σκελετό, σε μια συλημένη και μάλλον φτωχική (σε ξύλινο φέρετρο) ταφή. Μελετώντας τον σκελετό αυτόν, και με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, ελπίζουν οι αρχαιολόγοι ότι ίσως λυθεί το μυστήριο του λόφου Καστά.
Το δεύτερο γεγονός ήταν η προσεδάφιση σ' έναν κομήτη, ύστερα από 10χρονο ταξίδι, ενός ερευνητικού ρομπότ-εργαστηρίου. Οι πληροφορίες που ήδη πήραν απ' αυτό οι Ευρωπαίοι επιστήμονες -παρά τη γρήγορη αχρήστευσή του- θα τους βοηθήσουν να βγάλουν συμπεράσματα για τη δημιουργία του Σύμπαντος, την ύπαρξη ζωής στον πλανήτη μας για άλλα μεγάλα ζητήματα που προσπαθεί να λύσει η επιστήμη.
Αν κάποιος από σας απορήσει για τη χαρά που μας έδωσαν τα δύο αυτά ταυτόχρονα επιστημονικά επιτεύγματα, θα του απαντήσω ότι, όσο κι αν του φανεί περίεργο, τόσο εγώ όσο και τα άλλα μέλη της αγέλης μου ενδιαφερόμαστε πολύ και για το παρελθόν και για το μέλλον. Γιατί νομίζετε ότι σκάβουμε μανιωδώς στον πίσω κήπο, αν όχι για να βρούμε κι εμείς κανέναν αρχαίο τάφο; Και γιατί νομίζετε ότι, όποτε έχει ξαστεριά, ανεβαίνουμε στην ταράτσα και κοιτάμε τ' αστέρια, αν όχι διότι μας ενδιαφέρει και μας κόφτει η κίνηση των άστρων και της Σελήνης;
Αλλωστε, δεδομένου ότι το παρόν είναι μες στη μιζέρια και την απογοήτευση, η μόνη χαρά που μπορούμε να περιμένουμε είναι απ' το παρελθόν και η μόνη ελπίδα μας βρίσκεται στον μέλλον. Από το να ασχολούμαστε με τη Βούλτεψη, τον Αδωνι και τον Χαρδούβελη -άκου όνομα!- προτιμάμε να ονειρευόμαστε την εποχή του Μεγαλέξανδρου ή τη στιγμή που θα την κάνουμε απ' τη Γη για άλλους, καλύτερους γαλαξίες, όταν με το καλό θα τα φτύσει ο πλανήτης μας. Και θα μετατραπεί σε μια «μαύρη τρύπα»! Γουάου...
- Αλλοπάρ, άσε τις βλακείες κι έλα, διότι έρχεται ο δικός μας με τη μάσα!
Αυτά τραβάω, κυρίες και κύριοι. Μόλις πάω να ξεφύγω, η στριγκιά φωνή της Κάρμεν με επαναφέρει στη θλιβερή πραγματικότητα. Ούτε να φιλοσοφήσεις δεν μπορείς σ' αυτή την αγέλη!
- Η Αλλοπάρ είναι η γλυκιά κι αγαπημένη σκύλα μου. Εχει γεμίσει τον πίσω κήπο με τρύπες, ψάχνοντας για τον τάφο του σκύλου που -αποδεδειγμένα- πολέμησε στη μάχη του Μαραθώνα, αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα, αν εξαιρέσει κανείς ότι κινδυνεύουμε να γκρεμοτσακιστούμε όποτε περπατάμε εκεί. Κατά τα άλλα, πού τη χάνεις, πού τη βρίσκεις, όλο στην ταράτσα ανεβαίνει, αγναντεύοντας τ' αστέρια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας