«Δράκος του Σέιχ Σου». Κάτι έψαχνε η κόρη μου, δεν ήξερε την ιστορία και, όπως πολλοί νέοι άνθρωποι της γενιάς της, κατέφυγε βιαστικά στο «γκουγκλάρισμα». Διάβασε 2-3 σχετικά δημοσιεύματα -συμπεριλαμβανομένου και του υλικού της πάντα αμφιλεγόμενης Wikipedia- γραμμένα με απόλυτη κατάφαση για την είδηση που μεταφέρουν στο διαδικτυακό διηνεκές. Κι αργότερα, καθώς πίναμε καφέ, μου είπε για τα ευρήματά της - με την πεποίθηση που εξέπεμπαν τα ευρήματά της. «Ο δράκος του Σέιχ Σου, ο Αριστείδης Παγκρατίδης…», ξεκίνησε να λέει. Τη διέκοψα τότε και τη ρώτησα πώς ξέρει ότι ήταν ο Παγκρατίδης. Κι όταν μου παρέθεσε τα ευρήματά της, της διηγήθηκα κι εγώ την ιστορία όπως την ξέρω από το εκπληκτικό πολυφωνικό μυθιστόρημα «Ο γύρος του θανάτου» του Θωμά Κοροβίνη, που έγινε και επιτυχημένη και δημοφιλέστατη παράσταση, αλλά και από τη μελέτη «Παγκρατίδης: εις θάνατον τετράκις» του δικηγόρου και πρώην εισαγγελέα Κώστα Λογοθέτη, που μετά από πολυετή έρευνα κι αναλύοντας όσα συνέβησαν κατά τη δικαστική διαδικασία εντόπισε στοιχεία για τις μεθοδεύσεις που «ενοχοποίησαν» τον Παγκρατίδη, πράξεις και παραλείψεις δηλαδή που συντέλεσαν ώστε να οδηγηθεί ένας αθώος στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Η κόρη μου άκουγε άφωνη και καθώς πήγαινα να εντοπίσω στη βιβλιοθήκη το βιβλίο του Κοροβίνη να της το δώσω να το διαβάσει, σχολίασε πόσο άδικο είναι οι πρώτες και πιο αυτονόητες δημοσιεύσεις που εμφανίζει για την υπόθεση το «γκουγκλάρισμα» να είναι τόσο σίγουρες για την ετυμηγορία τους. Σχεδόν τρόμαξα ανακαλύπτοντας ξανά σε όλο του το «μεγαλείο» κάτι που είχα ήδη αντιληφθεί, αλλά ώς εδώ σε σχέση με δικές μου αναζητήσεις - που τέλος τέλος ανήκω σε μια γενιά που δεν εμπιστεύεται για τα πάντα το βολικό «γκούγκλινγκ».
Ακόμα κι αν η Δικαιοσύνη έστω κι εκ των υστέρων βρει τον τρόπο και τον χρόνο να υπερβεί τις μεθοδεύσεις, τις «παρεξηγήσεις» ή τις πλάνες και να αποκαταστήσει εαυτήν, όσοι εμπιστεύονται τις πρωτογενείς, εξίσου μεθοδευμένες, βιαστικές, αδιάφορες, ανενημέρωτες ή αφελείς πληροφορίες του διαδικτύου θα είναι καταδικασμένοι να πληροφορηθούν μια στρεβλή ιστορία με απόλυτες καταφάσεις - εκτελώντας χίλιες φορές ξανά τους «Παγκρατίδηδές» της.
Οσοι από τη νέα γενιά (οι περισσότεροι ίσως;) έχουν εξάρτηση από το διαδίκτυο, ελάχιστο χρόνο στη διάθεσή τους για να ψάξουν μια απάντηση και απόσταση από το βιβλίο, είναι καταδικασμένοι να προσλαμβάνουν την επικρατούσα (λόγω κατασκευής ή επιπολαιότητας) άποψη. Αυτή τη φορά τουλάχιστον η κόρη μου θέλησε να διαβάσει τον Κοροβίνη.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας