Ο Γιώργος Μαρίνος, όσοι τον θυμόμαστε την εποχή της καλλιτεχνικής και τηλεοπτικής του δραστηριότητας, έστω και της τελευταίας φάσης πριν αποσυρθεί, είχε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: ταλαντούχος βέβαια, είτε στο θέατρο, είτε στο τραγούδι, είτε σ’ αυτό το είδος μικτού θεάματος-παρλάτα, τραγούδι, καμπαρέ που ο ίδιος αποθέωσε σε χώρους όπως η ιστορική «Μέδουσα», είτε ακόμα-ακόμα και ως τηλεοπτικός παρουσιαστής.
Απίστευτα ατακαδόρος, εύστροφος και ετοιμόλογος. Πάντα εξαιρετικά κομψός και προσεγμένος. Ειλικρινής, θαρραλέος κι όταν χρειαζόταν αυστηρός (ακόμα τον θυμάμαι παρουσιαστή σ’ ένα τηλεπαιχνίδι γνώσεων να απορεί ηχηρά με την άγνοια ενός «παίκτη» που αδυνατούσε να ανταποκριθεί σε απλοϊκή ερώτηση στοιχειωδών εγκυκλοπαιδικών γνώσεων). Μοναχικός, με μία προσωπική ζωή για την οποία είχε μιλήσει πολύ εγκαίρως, πολύ ανοιχτά, αλλά έκτοτε δεν την εξέθετε ποτέ σε κοινή θέα.
Ετσι υπήρξε στον χώρο του θεάματος και έτσι αποσύρθηκε για να χαθούν έκτοτε τα ίχνη του επί αρκετά χρόνια, τροφοδοτώντας διάφορα σενάρια. Απ’ αυτά ένα μόνο ήταν βέβαιο και ήταν αυτό που είχε λυπήσει τους πρώην συνεργάτες και φίλους του. Οτι έπασχε από άνοια. Από εκείνους αλλά και απ’ όσους τον χειροκρότησαν/-σαμε κατά καιρούς ήταν βέβαια κατανοητή και ανθρώπινη η απορία για το πού βρίσκεται αυτές τις ημέρες και κυρίως αν είναι καλά και έχει τη φροντίδα που χρειάζεται. Ετσι όταν αυτόν τον καιρό υπήρξαν 1-2 τηλεοπτικά ρεπορτάζ ανθρώπων που τον είχαν εντοπίσει σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, ήσυχο και φροντισμένο, η απορία λύθηκε και όλα θα μπορούσαν να έχουν λήξει εκεί.
Οι φωτογραφίες, οι πληροφορίες για το τι του αρέσει να κάνει και βέβαια το βίντεο που χορεύει και τραγουδάει περίττευαν -ως προς έναν άνθρωπο, μάλιστα, που δεν μπορεί ν’ αποφασίσει μόνος του αν θέλει να εκθέσει αυτή την εικόνα του στο κοινό.
Προσωπικά το θεώρησα ένα είδος άσκοπης, αχρείαστης και κουτσομπολίστικης παραβίασης της ζωής και της εικόνας ενός σπουδαίου καλλιτέχνη - που όσο υπήρξε ενεργός επεδίωκε μία «αρραγή» κομψότητα, όπως και να ορίζει απόλυτα ο ίδιος τον βαθμό της έκθεσής του. Κρίμα που άλλοι εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι ο ίδιος δεν μπορεί να βάλει πια όρια.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας