Ενας εξάχρονος ξυλοκοπήθηκε, μαχαιρώθηκε και στραγγαλίστηκε από ομάδα δύο κοριτσιών 13 ετών και τριών αγοριών (ο ένας 11 και οι άλλοι δύο 15 ετών), που διασκέδασαν παίζοντας τις «απαγωγές».
Ολοι δηλώνουν συγκλονισμένοι από το αποτρόπαιο έγκλημα, που έρχεται να προστεθεί στα πολλά σημάδια της κοινωνικής διάλυσης του Μεξικού: μιας αποτυχημένης χώρας όπου τα παιδιά δρουν σε φρικιαστική προσομοίωση όσων γίνονται μάρτυρες στις οθόνες, τα μίντια, τη γειτονιά, την ίδια τη ζωή στις φτωχογειτονιές τους.
Οπως ομολόγησε η παρέα των ανήλικων δραστών, βρήκαν τον μικρό Κρίστοφερ Μόρα έξω από το σπίτι του και τον προσκάλεσαν να πάνε να παίξουν κοντά σε ένα ρέμα.
Εκεί, «παράστησαν» ότι τον απήγαγαν, τον έδεσαν χειροπόδαρα, του ακινητοποίησαν το κεφάλι σ’ ένα ξύλο προκαλώντας του ασφυξία κι όταν το παιδί έπεσε λιπόθυμο, τον χτύπησαν με πέτρες, τον μαχαίρωσαν στην πλάτη και έσκαψαν έναν λάκκο όπου τον έριξαν, σκεπάζοντάς τον με θάμνους και ένα ψοφίμι ώστε να μην κινήσει υποψίες η δυσοσμία.
«Είναι μικρά παιδιά οικογενειών και κοινωνικών στρωμάτων που έχουν αποδομηθεί και διαλυθεί από την πραγματικότητα στην οποία ζουν. Αυτό το έγκλημα δεν είναι ένα αστυνομικό πρόβλημα αλλά ένα ζήτημα κοινωνικής αποσύνθεσης», δήλωσε ο εισαγγελέας της Τσιουάουα, πολιτεία που συνορεύει με τις αμερικανικές του Νέου Μεξικού και του Τέξας και σαρώνεται από τη βία των ναρκεμπόρων.
Εδώ και χρόνια, ιδίως από το 2006 όταν ο τότε πρόεδρος Φελίπε Καλντερόν κήρυξε τον πόλεμο στα καρτέλ των ναρκεμπόρων με συνέπεια περισσότερους από 100.000 θανάτους, ψυχολόγοι και ειδήμονες σε θέματα βίας προειδοποιούσαν για τις τραγικές συνέπειες αυτής της κλιμακούμενης βίας στον ψυχισμό των παιδιών.
«Στο Μεξικό εδραιώνεται η καταστροφική αναπαραγωγή της βίας. Η περίπτωση του Κρίστοφερ δεν είναι καινούργια: πολλές φορές έχουμε δει παιδιά να παίζουν τους ναρκεμπόρους ή τις απαγωγές και ακόμη περισσότερες τους βλέπουμε να καταλήγουν συμμορίτες», επισημαίνει ο Χουάν Πέρες Γκαρσία, διευθυντής οργάνωσης που συσπειρώνει 75 ενώσεις προάσπισης των δικαιωμάτων των παιδιών.
Το πέρασμα από το παιχνίδι στην πράξη είναι εξαιρετικά εύκολο σε αυτές τις περιθωριοποιημένες γειτονιές όπου νόμος είναι η βία.
Στα έξι χρόνια της θητείας του Καλντερόν (2006-2012) φυλακίστηκαν 5.992 ανήλικοι, από τους οποίους το 22%, περισσότεροι από 1.000, διέπραξαν φόνους δουλεύοντας ως «σικάριος», πληρωμένοι δολοφόνοι του οργανωμένου εγκλήματος.
Παιδιά σαν τον «Πόντσις», που στα 11 του χρόνια στρατολογήθηκε στη συμμορία του «Ελ Νέγρο», ηγέτη των «σικάριος» του καρτέλ του Νότιου Ειρηνικού.
Οταν το 2010, στα 14 του, συνελήφθη μαζί με τις δυο αδελφές του (επιφορτισμένες με την εξαφάνιση των πτωμάτων) είχε σκοτώσει τέσσερις ανθρώπους: τους είχε βασανίσει, κόψει τα γεννητικά όργανα, αποκεφαλίσει και περηφανευόταν ανεβάζοντας φωτογραφίες και βίντεο στα κοινωνικά δίκτυα.
Εγκλήματα σαν κι αυτά που οδήγησαν στον θάνατο του Κρίστοφερ θα συνεχίσουν να «συγκλονίζουν» το Μεξικό, όσο δεν θα αναγνωρίζει ότι το έγκλημα στη χώρα έχει πρόσωπο περιθωριοποιημένου εφήβου.
Τα παιδιά μεγαλώνουν με την υπερδιέγερση της βίας.
Παιχνίδια τους είναι τα όπλα, πλάι στην ιδεολογία της αρσενικής ανωτερότητας που βασίζεται στη χρήση της βίας εναντίον των «άλλων», ιδίως των γυναικών και μικρότερων, των πιο αδύναμων. Θεωρούν «φυσικό» να συνεργαστούν με εγκληματίες μεγαλύτερους σε ηλικία από τα ίδια ή να αποδεχτούν το έγκλημα ως στρατηγική επιβίωσης.
Αν ο «Πόντσις» ισχυριζόταν πως «σκότωνα για να μη με σκοτώσουν», ένας άλλος ανήλικος δολοφόνος του ίδιου καρτέλ, ο «Κρις», εξηγούσε πως «Είναι καλή δουλειά: τρεις χιλιάδες δολάρια το κεφάλι. Κι όταν δεν βρίσκουμε τους “εχθρούς”, σκοτώνουμε αθώους και τους εμφανίζουμε ως συμμορίτες για να μη χάσουμε τον παρά». Ετσι καταλήγουν στρατιώτες των καρτέλ. Πιστοί και άγριοι. Κι όλο και πιο νέοι. Την προηγούμενη δεκαετία οι «σικάριος» ήταν συνήθως 25-30 ετών. Αλλά τα τελευταία πέντε χρόνια, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Excelsior, οι ναρκέμποροι έχουν στρατολογήσει 25.000 – 35.000 ανηλίκους.
Μεγαλωμένα στη βία
«Στο Μεξικό υπάρχουν επτά εκατομμύρια νέοι που ούτε πάνε σχολείο ούτε δουλεύουν και αποτελούν τον δυνητικό στρατό των καρτέλ. Παιδιά αναλώσιμα, άμεσο προϊόν της φτώχειας, της διαφθοράς, της ανευθυνότητας των κυρίαρχων τάξεων της χώρας. Μεγαλωμένα σε παραγκουπόλεις όπου βασιλεύει η βία, χωρίς δυνατότητα διαφυγής ή εναλλακτικών, γίνονται φτηνά ανταλλακτικά της μηχανής του εγκλήματος», λέει ο Σέρχιο Γκονσάλες, συγγραφέας του εξαιρετικού βιβλίου «Ο αποκεφαλισμένος άντρας».
«Το οργανωμένο έγκλημα (ναρκωτικά, εκβιασμοί, απαγωγές) και η δύναμη διαφθοράς του που βασίζεται στην άτυπη οικονομία, προσφέρει εναλλακτικές που η επίσημη κοινωνία είναι ανίκανη να προσφέρει. Και μαζί ανταμοιβές πραγματικές και συμβολικές: χρήμα, όπλα, η συνενοχή της συμμορίας, η αυτοεπιβεβαίωση της βίας.
»Για όλα αυτά είναι πρόθυμα να υπακούσουν σε εντολές για εγκλήματα ακραίας βαναυσότητας. Με αυτές τις βίαιες τελετουργίες κερδίζουν τον σεβασμό των υπολοίπων.
»Πολύ σύντομα μεταμορφώνονται σε ανεξέλεγκτους και χωρίς ηθικούς φραγμούς ψυχοπαθείς. Μέσα από τα παιδιά το οργανωμένο έγκλημα ελέγχει οικογένειες, γειτονιές, κοινότητες, δήμους και περιφέρειες σε ολόκληρη τη χώρα».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας