Η συγκεκριμένη συζήτηση, που έχει να κάνει με τη δεοντολογία στα ΜΜΕ, είναι παλιά αλλά αναζωπυρώθηκε τις τελευταίες ημέρες με την εμφάνιση φωτογραφιών που απεικονίζουν πνιγμένους μετανάστες. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν πρέπει να δημοσιεύονται τέτοιες εικόνες. Η άποψη της στήλης είναι προφανής. Υπάρχουν φωτογραφίες με το ίδιο θέμα που είναι «κίτρινες» και άλλες που δεν είναι και ο διαχωρισμός προκύπτει απ’ το αν η εικόνα «χαϊδεύει» τα νεκρόφιλα ηδονοβλεπτικά χαρακτηριστικά ενός τμήματος της κοινής γνώμης.
Πέρα από την αισθητική, η δημοσίευση ανάλογων φωτογραφιών στοχεύει στο να ευαισθητοποιήσει διά του σοκ τόσο τον κόσμο όσο και τους ιθύνοντες που θα δεχτούν πίεση από αυτόν. Για να είμαστε όμως απόλυτα ειλικρινείς, οι εξελίξεις μέχρι σήμερα δεν μας επιτρέπουν να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι για το αν οι ιθύνοντες, που εν προκειμένω είναι αυτοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πρόκειται να μεταβάλουν τη στάση τους. Μέχρι στιγμής βλέπουμε τον Γιούνκερ να καταγγέλλει τη στάση της Ε.Ε. έναντι των προσφύγων, λες και δεν είναι αυτός ο επικεφαλής της Κομισιόν που θα έπρεπε να κάνει κάτι, και τον Αβραμόπουλο να πηγαινοφέρνει τον τίτλο του επιτρόπου για τη μετανάστευση από τις Βρυξέλλες στην Κω και πάλι πίσω. Προς το παρόν η δημοσίευση τέτοιων φωτογραφιών το μόνο που πετυχαίνει είναι να ακούγονται ακόμα πιο κούφια τα λόγια όλων αυτών που μιλάνε για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την Ε.Ε. σαν παράδεισο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Φιλιππίνες
Στη Μανίλα πάλι, όπου δεν έχουν αντιπαλότητες με κάποιο γειτονικό λαό, έχουν πιάσει το νόημα της ζωής, ότι δηλαδή η φτώχεια θέλει καλοπέραση. Ετσι, παρά το κυνήγι της επιβίωσης και το άγχος που αυτό γεννά, κάποιοι ξεκλέβουν λίγο χρόνο για ένα μασαζάκι στα γρήγορα στη μέση του δρόμου ή για ένα μανικιούρ - πεντικιούρ. Και όχι μόνον αυτό, αλλά και όταν λένε μασάζ εκεί το εννοούν και δεν κλείνουν το μάτι και είναι τσάμπα πράμα. Για παράδειγμα, ο κύριος Φρέντι Ανιάνο που βλέπετε κάνει μια ώρα μασάζ στο πάνω μέρος του σώματος μόνο για τρία δολαριάκια.
Ινδία
Οταν μιλάμε για αντιθέσεις μέσα στην ίδια χώρα, παίζει η συγκεκριμένη να διεκδικεί και το πρωτάθλημα. Από τη μια έχουμε την Ινδία της παράδοσης, των φτωχών και των θρησκευτικών τελετών, η οποία παραπέμπει τόσο στο παρελθόν, που αν εμφανιστεί κάποιος φακίρης πάνω σε ιπτάμενο χαλί δεν θα σοκαριστεί κανείς. Από την άλλη, υπάρχει η Ινδία της ταχύρυθμης ανάπτυξης, του πλούτου και των νέων τεχνολογιών, η οποία πάει χέρι χέρι τόσο με την ανάπτυξη της βιομηχανίας της εικόνας όσο και με τη μόδα, προσαρμοσμένη όμως στα δεδομένα της χώρας.
Σε όσους κάνει εντύπωση η εικόνα της Ινδής μοντέλας με τη δημιουργία υψηλής ραπτικής, που διαθέτει όμως και κάποια παραδοσιακή πινελιά, να τους πω ότι στη δεκαετία του ‘70-αρχές ‘80 ήταν πολύ της μόδας εδώ στην Ελλάδα τα ινδικά ενδύματα σε μια μερίδα γυναικών που κινούνταν μεταξύ Αριστεράς και εναλλακτικού λάιφ στάιλ. Οπότε μη σας κάνει εντύπωση αν επανέλθει στη μόδα το ινδικό στιλ και, μιας και τώρα τα ιδεολογικοπολιτικά χαρακτηριστικά έχουν υποχωρήσει και βασιλεύει η εικόνα, μπορεί να δούμε τίποτα νεοχίπστερ με ινδικές φούστες και ταγάρια να μετακινούνται με ποδήλατα και να ψηφίζουν Καμίνη και Σταύρο Θεοδωράκη. Μιλάμε ότι έχω φρικάρει με τις ίδιες μου τις σκέψεις.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας