Εγκρίθηκαν οι πρώτοι κανόνες της Ε.Ε. ενάντια στη βία κατά γυναικών UPD

Με 522 ψήφους υπέρ, 27 κατά και 72 αποχές, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τους πρώτους κανόνες της Ε.Ε. ενάντια στη βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία. Η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να θεσπίσουν αυστηρότερους νόμους κατά της βίας στο διαδίκτυο, να παρέχουν καλύτερη βοήθεια στα θύματα και να λάβουν μέτρα για την πρόληψη των βιασμών.

Οι νέοι κανόνες απαγορεύουν, βάσει ευρωπαϊκής νομοθεσίας πλέον, τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων και τους καταναγκαστικούς γάμους. Περιλαμβάνουν επίσης συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές για αδικήματα που διαπράττονται στο διαδίκτυο, όπως η (χωρίς η συγκατάθεση του άλλου προσώπου) δημοσίευση ιδιωτικών πληροφοριών και η αποστολή εικόνων γεννητικών οργάνων.

Η νέα οδηγία προβλέπει περισσότερες επιβαρυντικές περιστάσεις για αδικήματα που εφεξής θα τιμωρούνται με αυστηρότερες ποινές, όπως εγκλήματα κατά δημόσιων προσώπων, δημοσιογράφων ή υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ως επιβαρυντική περίσταση θα θεωρείται και η πρόθεση ενός δράστη να «τιμωρήσει» τα θύματά του για το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία, την κοινωνική προέλευση ή τις πολιτικές πεποιθήσεις τους, καθώς και η επιθυμία του να προστατεύσει ή να αποκαταστήσει την «τιμή» του.

Προτεραιότητα πρέπει να δοθεί στην ασφάλεια και τη σωματική και ψυχική υγεία των θυμάτων, μεταξύ άλλων μέσω της πρόσβασής τους σε ξενώνες προστασίας. Θα πρέπει επίσης να εξασφαλιστεί η πρόσβαση των θυμάτων σε υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων υπηρεσιών σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας. Οι αρχές των κρατών μελών θα υπόκεινται σε αυστηρότερους κανόνες όσον αφορά τη συλλογή και την κοινοποίηση στοιχείων, ενώ θα πρέπει να αυξήσουν την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το γεγονός ότι η σεξουαλική επαφή ελλείψει συναίνεσης αποτελεί ποινικό αδίκημα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα υποβάλλει ανά πενταετία έκθεση σχετικά με το κατά πόσον πρέπει να αναθεωρηθούν οι ισχύοντες κανόνες.

Η συνεισηγήτρια της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων Frances Fitzgerald (ΕΛΚ, Ιρλανδία), δήλωσε για τους κανόνες: «Σήμερα το Κοινοβούλιο έκανε τα πρώτα βήματα για να γίνει η Ευρώπη η πρώτη ήπειρος στον κόσμο που θα τερματίσει τη βία κατά των γυναικών. Έχουμε πλέον μια μεγάλου εύρους νομοθεσία που θα αποτρέπει τη βία κατά των γυναικών, θα προστατεύει τα θύματα και θα διώκει τους δράστες, διασφαλίζοντας έτσι μια ολιστική προσέγγιση για την αντιμετώπιση αυτών των ειδεχθών εγκλημάτων. Δεν μπορεί να υπάρξει ισότητα χωρίς την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι δεν θα υπάρχει ατιμωρησία για όσους διαπράττουν τέτοια εγκλήματα.»

Από την πλευρά της, η συνεισηγήτρια της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών Evin Incir (Σοσιαλιστές, Σουηδία), σημείωσε τα εξής: «Αυτή η ρηξικέλευθη οδηγία αποτυπώνει την ακλόνητη δέσμευσή μας για την ενίσχυση των δικαιωμάτων των γυναικών και τη διάσωση ανθρώπινων ζωών. Καθώς προχωράμε προς τα εμπρός, ας θυμόμαστε αυτή τη στιγμή ως ένα πρώτο ιστορικό βήμα για την ενίσχυση των δικαιωμάτων των γυναικών φωτίζει το δρόμο για ένα μέλλον όπου κάθε γυναίκα μπορεί να ζήσει απαλλαγμένη από τον φόβο και την καταπίεση. Πρόκειται για νίκη υπέρ της δικαιοσύνης και της ισότητας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.»

► Οι εν λόγω κανόνες θα τεθούν σε ισχύ είκοσι ημέρες μετά τη δημοσίευσή τους στην Επίσημη Εφημερίδα της ΕΕ. Τα κράτη μέλη θα έχουν στη διάθεσή τους τρία χρόνια για να ενσωματώσουν τους νέους κανόνες στο εθνικό τους δίκαιο.

Η υποκριτική ευαισθησία της ΕΕ, του Ευρωκοινοβουλίου για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία γίνεται θρύψαλα με τις απαράδεκτες διατάξεις της συγκεκριμένης Οδηγίας.

«Η Οδηγία της ΕΕ ρίχνει τους δράστες - τέρατα της κυβερνοβίας κατά των γυναικών «στα μαλακά», με ποινές «χάδια». Στις περιπτώσεις της διαδικτυακής παρενόχλησης, της κυβερνοπαρακολούθησης, της εκδικητικής διαδικτυακής διακίνησης πορνογραφικού υλικού (του λεγόμενου "revenge porn"), ακόμη και της δημόσιας διαδικτυακής υποκίνησης βίας ή μίσους το ανώτατο όριο ποινής φυλάκισης ορίζεται σε 1 έτος. Ακόμη περισσότερο, η ίδια η Οδηγία φροντίζει προκλητικά να ακυρώσει τα παραπάνω ποινικά αδικήματα που δήθεν θεσπίζει, αφήνοντας τα θύματα στο έλεος των δραστών. Κατά την Οδηγία όλες οι παραπάνω πράξεις θεωρούνται αδικήματα μόνο εάν και εφόσον «μπορεί να είναι πολύ επιβλαβείς» είτε «ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρή ψυχολογική βλάβη» στα θύματα. Δηλαδή, τα θύματα τέτοιων απεχθών εγκλημάτων φορτώνονται και με το βάρος της απόδειξης κατά των δραστών, των οποίων θα έπρεπε να είναι αυτονόητη η βαριά τιμωρία τους.

Φτάνει μάλιστα στο αίσχος να προβλέπει ότι «επιτρέπονται τα αποδεικτικά στοιχεία σχετικά με την προηγούμενη σεξουαλική συμπεριφορά του θύματος (..) όταν είναι σημαντικό και αναγκαίο», αφήνοντας τα θύματα έρμαια συκοφαντίας και διασυρμού.

Εξαρτά την προστασία των γυναικών από τα συμφέροντα των πλατφορμών πορνογραφικού υλικού, στις οποίες δίνει το δικαίωμα δικαστικής προσφυγής κατά αποφάσεων για την αφαίρεση υλικού με προσωπικές στιγμές μιας γυναίκας, που διακινείται χωρίς τη συναίνεσή της.

Με ωμό τρόπο συστήνεται στα κράτη-μέλη «η έκταση των μέτρων» προστασίας των γυναικών από τη βία να είναι «ανάλογη με τον αριθμό των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο». Λογαριάζουν δηλαδή με το κριτήριο του «κόστους-οφέλους» για το κράτος και τους επιχειρηματικούς ομίλους την ολόπλευρη οικονομική, συμβουλευτική, νομική στήριξη των κακοποιημένων γυναικών. Η Οδηγία φτάνει στο σημείο να προβλέπει ότι οι ξενώνες φιλοξενίας μπορεί να είναι και ιδιωτικοί και ότι τα κράτη-μέλη μπορούν να επιβάλλουν και πληρωμή για την παραμονή μιας γυναίκας στον ξενώνα, κάνοντας συστάσεις να είναι «οικονομικά προσιτή»! Η δωρεάν νομική συνδρομή της γυναίκας που βρίσκει το θάρρος να καταγγείλει τέτοια αποτρόπαια περιστατικά αφορά μόνο στις περιπτώσεις γυναικών που δεν έχουν τους «οικονομικούς πόρους» να ανταποκριθούν στις πολυδάπανες και μακροχρόνιες διαδικασίες. Κρίσιμες δε κρατικές λειτουργίες προστασίας και φροντίδας των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών ανατίθενται στις  ΜΚΟ.

Ουσιαστικά με την Οδηγία της ΕΕ αναπαράγονται τα οικονομικά, κοινωνικά και δικαστικά εμπόδια που συναντούν οι γυναίκες στο «Γολγοθά» αντιμετώπισης της βίας σε βάρος τους.

Αυτή είναι η ΕΕ και το Ευρωκοινοβούλιο, που οι απολογητές της παρουσιάζουν σαν δήθεν «αμείλικτο τιμωρό» της βίας κατά των γυναικών και των προσώπων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Δικαιώνεται γι' ακόμη μια φορά το ΚΚΕ που σθεναρά αντιστέκεται και αμφισβητεί την αρμοδιότητα της ΕΕ να θεσπίζει ποινικά αδικήματα και ποινές κατά το δοκούν και με βάση τα συμφέροντα των ομίλων που εκπροσωπεί.  

Η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ τοποθετήθηκε με λευκό στη σχετική ψηφοφορία παίρνοντας υπόψη την κρισιμότητα και την έκταση του προβλήματος και την αναγκαιότητα λήψης άμεσων και ουσιαστικών μέτρων που έχει προτείνει το ΚΚΕ: Αυστηροποίηση του ποινικού πλαισίου κατά των δραστών. Γενναία κρατική χρηματοδότηση ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν δικτύου δομών για την πρόληψη και τη στήριξη των γυναικών (συμβουλευτικά κέντρα, ξενώνες, γραμμή SOS), στελεχωμένες με όλο το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό όλων των ειδικοτήτων. Χωρίς την εμπλοκή ιδιωτών, ΜΚΟ, που παίρνουν και το μεγαλύτερο κομμάτι της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης.

Πραγματική ασπίδα προστασίας από την πολύμορφη βία είναι ο συλλογικός αγώνας τη γενεσιουργό μορφή βίας, το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης, τη βίας, της γυναικείας ανισοτιμίας. Σε αυτό το δρόμο μπορεί κάθε γυναίκα να αντλήσει δύναμη, θάρρος, αντοχή να αλλάξει μαχητικά τη ζωή της».