Κερδισμένη η Ακροδεξιά (και) στη Δανία

Ως «θρίαμβο των ηττημένων» ερμηνεύει στο χθεσινό πρωτοσέλιδό της η εφημερίδα «BT» το εκλογικό αποτέλεσμα της εκλογών της Πέμπτης στη Δανία, που σηματοδότησε δεξιά στροφή με... ακροδεξιές «τιμονιές» σε ακόμη μία σκανδιναβική χώρα (μετά τη Νορβηγία και τη Φινλανδία), αλλά και περαιτέρω επιδείνωση στην «κρίση ταυτότητας» στους κόλπους της Ε.Ε.

«Κερδίσαμε την εκστρατεία, όχι όμως και τις εκλογές» παραδέχτηκε η 48χρονη Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ, ανακοινώνοντας την παραίτησή της από την πρωθυπουργία και το κόμμα της, τους Σοσιαλδημοκράτες, που είναι οι... χαμένοι νικητές αυτής της κάλπης.

Αναδείχτηκαν μεν πρώτο κόμμα με 26,3% των ψήφων (αυξάνοντας μάλιστα κατά 1,5% το ποσοστό τους συγκριτικά με τις εκλογές του 2011).

Ο απερχόμενος κυβερνητικός κεντροαριστερός συνασπισμός, ωστόσο, συρρικνώθηκε στις 85 έδρες, πέντε λιγότερες από αυτές που τελικά απέσπασε το κεντροδεξιό μπλοκ.

Η αιτία

Η μεταστροφή αυτή οφείλεται στον εκλογικό «καλπασμό» του ακροδεξιού, ευρωσκεπτικιστικού και σφόδρα αντιμεταναστευτικού Κόμματος του Δανικού Λαού (DF), που για πρώτη φορά στην 20ετή ιστορία του κατάφερε να αναδειχτεί όχι μόνον δεύτερο κόμμα στην πολιτική σκηνή της Κοπεγχάγης, αλλά και πρώτη δύναμη του εγχώριου μπλοκ της Δεξιάς.

Με την πολωτική και λαϊκίστικη εκστρατεία του, το DF κατάφερε να εκτινάξει το ποσοστό του στο 21,1%, σημειώνοντας θεαματική άνοδο 8,8% συγκριτικά με τις κάλπες του 2011, αποσπώντας 37 έδρες (σε σύνολο 175) και αναλαμβάνοντας πλέον ρόλο ρυθμιστή στο μετεκλογικό σκηνικό.

Από τις προθέσεις του 45χρονου ηγέτη του, Κρίστιαν Τούλεσεν Νταλ, θα κριθεί εξάλλου το εάν η νέα δεξιά κυβέρνηση της Κοπεγχάγης θα είναι αυτοδύναμη ή μειοψηφίας με κοινοβουλευτική στήριξη από την Ακροδεξιά (στο μοντέλο της περιόδου 2001-11), με πιθανότερο πρωθυπουργό τον Λαρς Λόκε Ράσμουσεν: ηγέτη του τρίτου και... καταϊδρωμένου φιλελεύθερου κόμματος Venstre, το οποίο είδε το ποσοστό του να καταβαραθρώνεται στο 19,5% (πτώση 7,2 μονάδων), σημειώνοντας τη χειρότερη επίδοση των τελευταίων 25 ετών.

Με τον δανέζικο Τύπο να τον αποκαλεί «ο θριαμβευτικά χαμένος», ο Ράσμουσεν (ο οποίος είχε διατελέσει πρωθυπουργός την περίοδο 2009-11, ενώ το όνομά του εσχάτως ενεπλάκη σε σκάνδαλο διαφθοράς, με τη χρήση ποσών από το κομματικό ταμείο για την αγορά ακριβών κρασιών και κουστουμιών!) ευαγγελίζεται δραστικό «μαχαίρι» στις δημόσιες δαπάνες, δηλώνει ένθερμος υποστηρικτής της λιτότητας στην εκτός ευρωζώνης Δανία, ενώ -όπως κι ο Νταλ- συντάσσεται με τον Βρετανό συντηρητικό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον για δομικές αλλαγές στην Ε.Ε. και για ακόμη πιο σκληρή μεταναστευτική πολιτική, ως καταστολή του «τουρισμού πρόνοιας» όπως τον ονομάζει...

Υπό αυτό το πρίσμα «δεν φοβόμαστε να μπούμε στην κυβέρνηση, αν έτσι εξασφαλίσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή πολιτική επιρροή», διακήρυξε μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων ο 45χρονος ακροδεξιός ηγέτης Νταλ, συμπληρώνοντας ότι ακόμη δεν έχουν ληφθεί τελικές αποφάσεις.

Προϊδεάζοντας πάντως για το εύρος του παζαριού, το στέλεχος του DF Πέτερ Σκάαρουπ δήλωσε στους «Financial Times» ότι το κόμμα του θα επιδιώξει ακόμη και «επαναφορά των συνοριακών ελέγχων» με τη Γερμανία και τη Σουηδία, βάζοντας έτσι στο τραπέζι και τη Συμφωνία Σένγκεν. Θέμα, που έχει θίξει πολλάκις και ο ηγέτης της γαλλικής Δεξιάς, Νικολά Σαρκοζί...