Το δικαίωμα του απεργείν σε κίνδυνο

Παγκόσμια Ημέρα για το δικαίωμα στην απεργία, την ύψιστη μορφή του ενωμένου αγώνα της εργατικής τάξης, η χθεσινή. Ενα δικαίωμα το οποίο, όπως επισημαίνει σε συνέντευξή του στη «Liberation» ο εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (ITUC), Τιμ Νούναν, «απειλείται όλο και περισσότερο στον πλανήτη».

Χθες λοιπόν, από το μακρινό Μπανγκλαντές μέχρι τη Γαλλία και τον Καναδά, οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν με κεντρικό σύνθημα «Μην αγγίζετε το δικαίωμα στην απεργία», ενώ σε άλλες χώρες όπως η γειτονική μας Αλβανία οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε συμβολικές κινήσεις, όπως ολιγόλεπτη αποχή από την εργασία. Η χθεσινή ημέρα αποκτά επιπρόσθετη σημασία καθώς μέσα στον ερχόμενο μήνα η διοικούσα αρχή του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (ILO) θα πρέπει να λάβει σημαντικότατες αποφάσεις για την επίλυση της μεγάλης σύγκρουσης η οποία αφορά τη διαμάχη που σοβεί από το 2012 μεταξύ της Διεθνούς Επιτροπής Εργαζομένων και της Διεθνούς Επιτροπής Εργοδοτών.

Η κόντρα ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια και αφορά την τριμερή επιτροπή που καλείται να εφαρμόσει τους διεθνείς κανόνες εργασίας του ILO, στην οποία συμμετέχουν εκπρόσωποι κυβερνήσεων, εργοδοτών και εργαζομένων. Αυτοί έπρεπε να κρίνουν για το αν 45 χώρες εφαρμόζουν και με ποιον τρόπο το επίμαχο άρθρο 87 της διεθνούς συνθήκης εργασίας, που αφορά τα δικαιώματα του συνδικαλίζεσθαι και του απεργείν.

Ωστόσο, η εμμονή της Παγκόσμιας Οργάνωσης Εργοδοτών να μην αναγνωρίζει το δικαίωμα της απεργίας ως καθολικό οδήγησε στην ολοκλήρωση της συνεδρίασης της επιτροπής του ILO χωρίς τη λήψη απόφασης, αφήνοντας ανοικτό αυτό το θέμα - γι’ αυτό και πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, έκτοτε, έκαναν χρήση των μηχανισμών επιτήρησης που έχει προβλέψει ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) για την αντιμετώπιση των παραβιάσεων, την προστασία των εργαζομένων και την ενδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος. Πάντως, εάν οι αντίπαλες πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία, το όλο ζήτημα αναμένεται να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο για συμβουλευτική γνώμη επί του θέματος, όπως προβλέπει το καταστατικό του ILO.

Θυμίζουμε ότι η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 οδήγησε σταδιακά στην ολοένα και συχνότερη εμφάνιση περιστατικών αμφισβήτησης ή ακόμη και αναίρεσης του απεργιακού δικαιώματος για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, όπου διακυβεύονται τόσο το απεργιακό δικαίωμα όσο και ο περιορισμός των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενώ υπάρχουν και οι περιπτώσεις κυβερνήσεων που άμεσα παραβιάζουν τα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα, όπως οι χώρες του Κόλπου, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα!