Νίκος Αναστασιάδης για άλλα πέντε χρόνια

Οι προβλέψεις που ήθελαν τον Νίκο Αναστασιάδη φαβορί για επανεκλογή στην προεδρία της Κύπρου επαληθεύτηκαν και έτσι η Δεξιά θα κυβερνήσει για άλλα πέντε χρόνια τη χώρα. Τα τελικά αποτελέσματα έδωσαν στον Νίκο Αναστασιάδη ευρεία και άνετη πλειοψηφία (όπως και το 2013 με τους ίδιους πρωταγωνιστές), αφού εξασφάλισε το 56% των έγκυρων ψήφων δηλαδή 215.281 ψήφους (+20,55% σε σύγκριση με τον Α΄ γύρο), ενώ ο Σταύρος Μαλάς πήρε το 44% ή 169.243 ψήφους (+13,8%).

Η αποχή ήταν σχετικά μειωμένη σε σύγκριση με τον πρώτο γύρο και ανήλθε στο 26%. Από τα αποτελέσματα σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες φαίνεται ότι η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών του ενδιάμεσου χώρου, αντίθετα με τις προβλέψεις, στράφηκε υπέρ του κ. Αναστασιάδη, με αποτέλεσμα να του δώσει καθολική πρωτιά. Η απόφαση για ψήφο στον «κανένα» δεν λειτούργησε, αφού είναι σαφές ότι πλείστοι ψηφοφόροι από τις 100.000 του Νικόλα Παπαδόπουλου την αγνόησαν και πήγαν τελικά στην κάλπη, γι’ αυτό και η αποχή εμφανίστηκε ελαφρά μειωμένη.

Στη Λευκωσία τα τελικά ποσοστά των Αναστασιάδη και Μαλά διαμορφώθηκαν σε 56,2% έναντι 43,8%, στη Λεμεσό 57,8% με 42,2%, στη Λάρνακα 52,7% με 47,3%, στην Αμμόχωστο 62,8% με 37,2%, στην Πάφο 52,4% με 47,6% και στο εξωτερικό 51,2% έναντι 48,8%.

Τι σημαίνει όμως η επανεκλογή Αναστασιάδη; Τι επιδράσεις θα έχουμε σε μια σειρά σοβαρά θέματα που είτε εκκρεμούν είτε απασχολούν ιδιαίτερα στην κοινωνία; Σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, το ερώτημα είναι προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα ή κατά πόσον ο κ. Αναστασιάδης θα εξακολουθήσει να πατά τα πόδια του σε δύο βάρκες.

Θα ξαναφορέσει το κοστούμι του σύγχρονου πολιτικού ή θα μείνει με τις φουστανέλες που μασκαρεύτηκε το τελευταίο διάστημα για χάρη της επανεκλογής του; Ο χρόνος θα δείξει, παρόλο που στην εξίσωση υπεισέρχονται νέοι παράγοντες και καινούργια στοιχεία. Το επισημάναμε πολλές φορές: κάθε φορά που έχουμε αποτυχίες και αδιέξοδα, η τουρκική πλευρά σκληραίνει τη στάση της και τα δεδομένα γίνονται πιο δυσχερή για την ελληνοκυπριακή πλευρά, κυρίως με νέα τετελεσμένα.

Το σκηνικό έχει αλλάξει και δεν είναι πια το ίδιο με προηγούμενες φάσεις του προβλήματος. Η Τουρκία, για παράδειγμα, ήδη θέτει όρους και προϋποθέσεις προκειμένου να δεχτεί να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες για το Κυπριακό. Πρώτα –λένε μεταξύ άλλων– να καθοριστεί ο συμβιβασμός και μετά συνομιλίες. Είναι άλλωστε γνωστές οι αλλαγές των θέσεών της μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά.

Επομένως δεν εξαρτώνται όλα από την όποια καλή θέληση της ελληνοκυπριακής πλευράς. Την ίδια στιγμή ο ΟΗΕ παραμένει σε στάση ουδετερότητας, αφού ο κ. Γκουτέρες επανειλημμένα τόνισε ότι θα αναμένει πρώτα να συμφωνήσουν μεταξύ τους οι δυο ηγέτες και μετά να απευθυνθούν σε αυτόν. Υπάρχει, όμως, η καλή χημεία που προϋπήρχε μεταξύ των κυρίων Αναστασιάδη και Ακιντζί; Είναι κι αυτό ένα ερώτημα.

Σταθερά... συντηρητικά

Σε ότι αφορά τα κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα του τόπου αναμένεται ότι θα συνεχιστεί η ίδια πολιτική που συνάδει με τη συντηρητική δημοσιονομική σχολή σκέψης του υπουργού Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη. Δηλαδή, αυστηρός δημοσιονομικός έλεγχος, φειδωλές αυξήσεις και κοινωνικο-οικονομικές παροχές στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της οικονομίας.

Στα ενεργειακά πρέπει να αναμένουμε επιδείνωση της κατάστασης, αφού η Τουρκία διαμηνύει σε όλους τους τόνους ότι δεν αποδέχεται την κυπριακή ΑΟΖ και ότι θα προβεί και η ίδια σε γεωτρήσεις σε τεμάχια εντός αυτής. Η τακτική αυτή δημιουργεί φυσικά εντάσεις και είναι προς το παρόν άγνωστο πού θα οδηγηθούν τα πράγματα την κρίσιμη ώρα.

Ενα άλλο κριτήριο είναι και ο σχηματισμός του νέου υπουργικού συμβουλίου. Ο κ. Αναστασιάδης προεκλογικά διαβεβαίωνε ότι θα σχηματίσει ένα υπουργικό συμβούλιο ευρύτερης δυνατής αποδοχής, αλλά τα ίδια έλεγε και το 2013 και τελικά σχημάτισε μια καθαρά κομματική κυβέρνηση.