«Πυροβόλησα πολλές φορές...»

Ο αστυνομικός στην κατάθεση που έδωσε στους συναδέλφους του ενώπιον δικηγόρου μία ημέρα μετά τη δολοφονία, κατάθεση η οποία δόθηκε τώρα στη δημοσιότητα, περιγράφει τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα που οδήγησαν στη δολοφονία του 18χρονου παιδιού. 

Ενώ έκανε περιπολία με το αστυνομικό όχημα, είδε τους δύο νεαρούς να περπατούν στον δρόμο. Τους ζήτησε να ανέβουν στο πεζοδρόμιο. Ο ένας τού αντιμίλησε και ο Ουίλσον έκανε όπισθεν λίγα μέτρα, σταμάτησε δίπλα τους και πήγε να ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου. 

«Τους είπα “Ελάτε εδώ”. Κι ο ένας μου απάντησε: “Γιατί, τι θα κάνεις;” και μου έκλεισε την πόρτα. Δεν πρόλαβα καν να τραβήξω το πόδι μου (...) άνοιξα την πόρτα πάλι προσπαθώντας να τον σπρώξω πίσω, λέγοντάς του να απομακρυνθεί. Κάτι μου είπε, αλλά δεν θυμάμαι τι (...). Εσπρωχνε την πόρτα με το σώμα του και είχε βάλει τα χέρια του μέσα στο αυτοκίνητο από το παράθυρο (...) έσκυψε, έβαλε το κεφάλι του μέσα (...) μου επιτέθηκε». 

Ο αστυνομικός υποστηρίζει ότι ο νεαρός τον χτύπησε στο πρόσωπο. «Του φώναξα αρκετές φορές να σταματήσει και να απομακρυνθεί, βρέθηκα παγιδευμένος και δεν ήξερα τι θα μου έκανε (...). Αρχισα να σκέφτομαι τι να κάνω μετά. Πήγα να πιάσω το κλομπ... Δεν μπορούσα να το πιάσω με το δεξί μου χέρι (...). Δεν είχα τέιζερ μαζί μου... Σκέφτηκα ότι ήμουν ήδη αρκετά στριμωγμένος. Τράβηξα το όπλο μου και τον σημάδεψα “σταμάτα, θα σε πυροβολήσω” του είπα και τον διέταξα να πέσει στο έδαφος. Μου απάντησε: “Δεν έχεις τα αρχ... για να με πυροβολήσεις” κι άρπαξε το όπλο μου. Οταν μου άρπαξε το όπλο, το έστριψε, το έστρεψε εναντίον μου και με σημάδεψε στον γοφό. (...) σε εκείνο το σημείο ήμουν σίγουρος ότι θα με πυροβολούσε {...} κατάφερα να στρίψω λιγάκι το κορμί μου και να σπρώξω (το όπλο) προς τα κάτω με τρόπο ώστε να μην μπορεί να το ξαναπάρει». 

Ο Ουίλσον περιγράφει πώς κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο του όπλου και δοκίμασε να πυροβολήσει όταν η φιγούρα του νεαρού ήταν ευθυγραμμισμένη με το όπλο. Δεν τα κατάφερε τις δύο πρώτες φορές. Την τρίτη το όπλο εκπυρσοκρότησε. 

«Είδα γυαλιά σπασμένα και αίματα στο δεξί μου χέρι. (Ο νεαρός) έδειχνε σαστισμένος στην αρχή, στάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα, αλλά μετά έσκυψε πάλι μέσα στο αυτοκίνητο και προσπάθησε πολλές φορές να με χτυπήσει. (...) με τις γροθιές, αρπάζοντάς με (...)». 

Ο Ουίλσον πυροβόλησε πάλι -δεν θυμάται, λέει, προς τα πού- και βγήκε από το αυτοκίνητο, ενώ ο νεαρός έφευγε τρέχοντας. Ο αστυνομικός κατέθεσε ότι έτρεξε πίσω του. 

«Του φώναξα να σταματήσει και να πέσει στο έδαφος. Συνέχισε να τρέχει και κάποια στιγμή σταμάτησε. Οταν σταμάτησε, γύρισε, με κοίταξε κι έβγαλε κάτι κραυγές και είχε την πιο έντονα επιθετική έκφραση στο πρόσωπό του που έχω δει ποτέ μου σε άνθρωπο (...) και άρχισε να τρέχει προς το μέρος μου. Στις πρώτες δρασκελιές, έβαλε το δεξί του χέρι κάτω από το πουκάμισό του στη μέση του. Τον διέταξα πάλι να σταματήσει και να πέσει στο έδαφος. Δεν το έκανε. Πυροβόλησα πολλές φορές (...) κοντοστάθηκα για λίγα δευτερόλεπτα, του φώναξα να σταματήσει και να πέσει στο έδαφος. Αυτός ήταν στην ίδια κατάσταση: τα χέρια στη μέση, χωρίς να επιβραδύνει. Πυροβόλησα άλλη μια φορά. Το ίδιο. Ετρεχε προς τα μένα χωρίς να επιβραδύνει, τα χέρια στη μέση. Εφτασε περίπου στα δυόμισι μέτρα απόσταση και ακόμα ερχόταν προς το μέρος μου. Πυροβόλησα πάλι. Μία από τις σφαίρες -μπορεί πολλές- τον πέτυχε στο κεφάλι και έπεσε στο έδαφος. Οταν έπεσε, το χέρι του ήταν ακόμα στη μέση του. Δεν το άγγιξα ποτέ».