«O χρυσός αιώνας της Αμερικής ξεκινάει τώρα» είπε χθες ο Ντόναλντ Τραμπ στην ομιλία που ακολούθησε την ορκωμοσία του. Πόσο «χρυσός» όμως θα είναι αυτός ο αιώνας και για τον υπόλοιπο κόσμο; «Αγνωστο» είναι η μόνη αρμόζουσα απάντηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα είναι επίπεδος, ούτε ανέφελος. Κάτι επίσης βέβαιο είναι ότι ο πλανήτης επί Τραμπ θα είναι πιο «θερμός», κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς ένα από τα πρώτα διατάγματα που υπέγραψε χθες αφορούσε την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Διεθνή Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, ό,τι ακριβώς είχε κάνει και το 2017 μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του στην πρώτη θητεία του.
Η ίδια η εναρκτήρια ομιλία του 47ου (και πρώην 45ου) προέδρου των ΗΠΑ ήταν ένα συνονθύλευμα από αντιφατικότητες. Πατριωτικά συνθήματα και «κάντε την Αμερική μεγάλη ξανά», αναφορές στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, η ημέρα μνήμης του οποίου συνέπεσε με την ορκωμοσία του Τραμπ, και υποσχέσεις για έναν πρόεδρο που φιλοδοξεί να είναι «ειρηνοποιός» και να τερματίσει τις πολεμικές συγκρούσεις πήγαιναν χέρι χέρι με κρίσεις μεγαλείου και επίδειξη πυγμής προς γειτονικές χώρες. Και στον υπόλοιπο πλανήτη;
Το BBC σε χθεσινή του ανάλυση (πριν από την ορκωμοσία) εκτιμούσε ότι «ο Τραμπ έχει ήδη αλλάξει τον κόσμο», σημειώνοντας ότι «η νίκη του και η αναμονή της νέας ατζέντας του έχουν αλλάξει τους υπολογισμούς των ξένων ηγετών», εστιάζοντας στη Μέση Ανατολή, στην Ουκρανία, στον Καναδά και στην Κίνα.
«Η αμερικανική πίεση στη Χαμάς και σε άλλες παλαιστινιακές ομάδες είναι δεδομένη. Επί Μπάιντεν η πίεση προς το Ισραήλ ήταν το κουμπί που δεν πατήθηκε ποτέ. Ο Τραμπ ξεκινάει τη δεύτερη θητεία του διεκδικώντας τα εύσημα, δικαιολογημένα, για την επίτευξη της εκεχειρίας στη Γάζα» σχολίαζε ο δημοσιογράφος διεθνών θεμάτων, Τζέρεμι Μπόουεν.
«Η επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο σηματοδοτεί μια νέα πραγματικότητα για την Ουκρανία. Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ θέλει μια ειρηνευτική συμφωνία, όχι έναν εξωφρενικό λογαριασμό για την αμερικανική στρατιωτική βοήθεια. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Το πώς σκοπεύει να το πετύχει, όχι» σημείωνε η ανταποκρίτρια Ορια Γκουέριν, προσθέτοντας πως «αν ο Τραμπ μπορέσει να πιέσει τις δύο πλευρές για διαπραγματεύσεις, η Ουκρανία δεν θα προσέλθει από θέση ισχύος».
Για τη δημοσιογράφο Τζέσικα Μέρφι η εκλογή Τραμπ επιδείνωσε την πολιτική κρίση στον Καναδά «και όχι μόνο επειδή απείλησε να επιβάλει δασμούς 25% στα καναδικά προϊόντα. [...] Η αιφνιδιαστική παραίτηση της πρώην αναπληρώτριας πρωθυπουργού και υπουργού Οικονομικών, Κρίστια Φρίλαντ, στα μέσα Δεκεμβρίου -κατηγορώντας τον Τζάστιν Τριντό ότι αδυνατεί να πάρει στα σοβαρά τις απειλές του Τραμπ- ήταν το κερασάκι στην τούρτα που οδήγησε στην παραίτηση του πρωθυπουργού».
Oσο για τους διεθνείς επενδυτές, αναμένουν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα ο οποίος, όπως σημειώνει το BBC, θα πλήξει τη βραδεία οικονομική ανάπτυξη της χώρας που παρατηρήθηκε μέσα στο 2024. Σύμφωνα με την ανταποκρίτρια του βρετανικού Sky News στην Ασία, «για την Κίνα και ολόκληρη την περιοχή της Ινδίας-Ειρηνικού, με δεδομένη την ιδιαίτερα απρόβλεπτη κατάσταση που ανοίγεται μπροστά, η καλύτερη πιθανή προσέγγιση είναι μια στάση αναμονής του τύπου "βλέποντας και κάνοντας"».
«Είναι ιδιαίτερα πιθανό όταν οι ιστορικοί του μέλλοντος κοιτάξουν την εποχή που διανύουμε τώρα να περιγράψουν την δεύτερη ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ ως τη στιγμή που άλλαξε ο κόσμος» σχολίαζε ο οικονομικός συντάκτης του Sky News, Εντ Κονγουέι, κάνοντας παραλληλισμούς με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου «που σηματοδότησε μια μακρά περίοδο παγκοσμιοποίησης».
Σε ανάλογο πνεύμα η Washington Post σε άρθρο της έκανε λόγο για το πιθανό τέλος της παγκοσμιοποίησης και του οικονομικού φιλελευθερισμού όπως τα γνωρίζαμε. Εκανε μάλιστα ιδιαίτερη μνεία σε άρθρο που δημοσίευσε στην πολιτική επιθεώρηση The Atlantic ο Βούλγαρος φιλόσοφος και σχολιαστής Ιβάν Κράστεφ, ο οποίος συνέκρινε την παρούσα φάση με το 1989, «μια χρονιά ριζικής ρήξης, όταν κατέρρευσε το σοβιετικό μπλοκ και αναδύθηκαν οι ελπίδες για μια φιλελεύθερη δημοκρατία». «Ο Τραμπ κέρδισε το συλλογικό φαντασιακό όχι επειδή είχε κάποιο καλύτερο σχέδιο για να κερδηθεί ο πόλεμος στην Ουκρανία ή για να διαχειριστεί την παγκοσμιοποίηση, αλλά επειδή κατάλαβε ότι ο κόσμος τού χθες δεν μπορούσε πια να σταθεί» έγραφε το άρθρο και συνέχιζε: «Η μεταπολεμική πολιτική ταυτότητα των ΗΠΑ εξαφανίστηκε στην άβυσσο της κάλπης. Αυτή η νέα κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να πετύχει ή να αποτύχει σε ό,τι την αφορά, αλλά ο παλιός κόσμος δεν θα επιστρέψει».
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας