Αβοήθητοι και χθες, δεύτερη μέρα από το θανάσιμο χτύπημα του Εγκέλαδου με 6,8 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, παρέμεναν χιλιάδες σεισμοπαθείς σε δύσβατες ορεινές περιοχές του νοτιοδυτικού Μαρόκου, αφού οι αρχές της βορειοαφρικανικής χώρας συνέχιζαν… ψωροπερήφανα να μην απευθύνουν ευρύ διεθνές κάλεσμα για επείγουσα αρωγή από το εξωτερικό, αρκούμενες σε αποσπασματικές εκκλήσεις προς συγκεκριμένα κράτη (π.χ. Ισπανία, Τυνησία, Κατάρ), παρά τη ρητή πρόθεση πολλών άλλων χωρών και οργανισμών να συνδράμουν άμεσα ώστε να σωθούν, όσο είναι ακόμα καιρός, παγιδευμένοι στα χαλάσματα κτισμάτων και να παρασχεθούν είδη πρώτης ανάγκης σε όσους έχασαν τα πάντα: δικούς τους ανθρώπους, σπίτια, περιουσίες, τη γη κάτω απ’ τα πόδια τους.
Μέχρι και η γειτονική Αλγερία, που έχει κάκιστες διπλωματικές σχέσεις με το βασίλειο του Μαρόκου, άνοιξε έπειτα από δύο χρόνια τον εναέριο χώρο της σε πτήσεις που μεταφέρουν τραυματίες και ανθρωπιστική βοήθεια. «Οι επόμενες 24-48 ώρες θα είναι κρίσιμες για τη διάσωση ζωών», προειδοποιούσε από το Σάββατο η Διεθνής Ομοσπονδία του Ερυθρού Σταυρού, διαμηνύοντας ότι η παροχή συνδρομής και η αποκατάσταση των ζημιών στο Μαρόκο μπορεί να χρειαστούν μήνες ή ακόμα και χρόνια.
Μέχρι χθες πάντως η κυβέρνηση στο Ραμπάτ κώφευε επιδεικτικά, με συνέπεια οι έρευνες για επιζώντες και οι προσπάθειες να υπάρξει πρόσβαση σε αποκομμένες σεισμόπληκτες περιοχές να βασίζονται σχεδόν αποκλειστικά σε εγχώριες δυνάμεις, κυρίως στον στρατό και σε συνεργεία της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας.
«Ως αναδυόμενη χώρα, που βλέπει τον εαυτό της ως συνομιλητή με την Ευρώπη και που φιλοδοξεί να αποκτήσει καθεστώς περιφερειακής δύναμης στην Αφρική, το Ραμπάτ θέλει να επιδείξει ότι είναι κυρίαρχο, ικανό να κατευθύνει τις δικές του επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης και όχι να συμπεριφέρεται σαν μια φτωχή, λαβωμένη χώρα, που όλος ο κόσμος θέλει να σώσει με φιλανθρωπία», εξηγούσε στη γαλλική εφημερίδα Figaro η Σιλβί Μπρουνέλ, καθηγήτρια γεωγραφίας που έχει εργαστεί στην οργάνωση Action Against Hunger.
«Καθώς η χώρα θρηνούσε, ορισμένοι αμφέβαλλαν για την ταχύτητα στην αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης», επισήμαινε ρεπορτάζ της Guardian. «Ο βασιλιάς [του Μαρόκου, Μοχάμεντ VI] κατηγορείται σιωπηρά εδώ και καιρό ότι κυβερνάει από την κατοικία του στη Γαλλία. Παρότι επέστρεψε για να προεδρεύσει στη συνάντηση για την αντιμετώπιση της έκτακτης ανάγκης, κάποιοι είπαν ότι μπορεί να χάθηκαν ζωτικές ώρες λόγω της απαίτησης για έγκριση και έλεγχο από το παλάτι».
Το παλάτι
«Τελικά, τίποτα στη χώρα δεν γίνεται χωρίς πράσινο φως από το παλάτι. Χάθηκε τόσος πολύς χρόνος επειδή [ο βασιλιάς] δεν ήταν εκεί με φυσική παρουσία», υποστήριζε και η Σάμια Εραζούκι, ειδήμονας στην ιστορία και τη διακυβέρνηση του Μαρόκου στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνιας. «Αυτό είναι αντανάκλαση του πόσο αναποτελεσματική έχει υπάρξει η μαροκινή διακυβέρνηση, λόγω του γεγονότος ότι εξαρτάται ολοκληρωτικά από το αυταρχικό οικοδόμημα μιας φιγούρας που είναι απούσα».
Ο Μαροκινός μονάρχης κήρυξε τριήμερο εθνικό πένθος, αφού ο ισχυρός σεισμός το βράδυ της Παρασκευής αποδείχτηκε ο πιο φονικός στη χώρα για περισσότερο από 60 χρόνια, σκοτώνοντας πάνω από 2.100 ανθρώπους, τραυματίζοντας τουλάχιστον 2.400 -πολλούς σοβαρά- και πλήττοντας περίπου 300.000, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του ΠΟΥ.
Οι νεκροί αναμένεται να αυξηθούν κι άλλο, καθώς η σεισμική δόνηση ισοπέδωσε ολόκληρα χωριά με πλινθόκτιστα σπίτια στην οροσειρά του Ατλαντα, εγκλωβίζοντας αδιευκρίνιστο αριθμό ατόμων στα χαλάσματα. Υπήρχαν ήδη αναφορές για έρευνες χωρικών με γυμνά χέρια και αναγκαστικό θάψιμο πτωμάτων σε μαζικούς τάφους. Παρηγοριά έδιναν μόνο λιγοστές διασώσεις επιζώντων μέσα από συντρίμμια κτισμάτων.
Η πρόσβαση σε όλες τις σεισμόπληκτες περιοχές δεν είχε αποκατασταθεί, με το επίκεντρο της δόνησης να εντοπίζεται νότια του τουριστικού Μαρακές, η παλιά πόλη του οποίου αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco και υπέστη επίσης σοβαρή καταστροφή. Αστεγοι πλέον και μη, δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι σκόπευαν να περάσουν τη χθεσινή, τρίτη συναπτή νύχτα στο υπαίθριο, εξαιτίας του σοκ και του συνεχιζόμενου φόβου από τους μετασεισμούς. Ο φονικότερος ώς τώρα σεισμός στο Μαρόκο έγινε το 1960 και έπληξε την πόλη Αγκαντίρ, σκοτώνοντας 15.000 ανθρώπους - το ένα τρίτο του πληθυσμού της τότε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας