Απότομη... προσγείωση για τον «ιπτάμενο Ολλανδό»

Oχι μόνο δεν ευδοκιμούν τα πρόσωπα στη θέση του διευθύνοντος συμβούλου στον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ), αλλά ούτε καν χρονίζουν. Οπότε κάτι συμβαίνει στο λιμάνι Θεσσαλονίκης... Καταστάσεις που σοβούσαν κρατήθηκαν μακριά από τα φωτά της δημοσιότητας, ωστόσο οι εξελίξεις πλήττουν ευθέως τη σοβαρότητα του οργανισμού. Τελευταίος σύμβουλος, η παραίτηση του οποίου έγινε γνωστή χθες, ο Arie Koppelaar ή, όπως είχε αποκληθεί, «ο ιπτάμενος Ολλανδός». Αμέσως ξεκίνησαν οι φήμες για τον διάδοχο αλλά και για τους λόγους της παραίτησης(;).

Η παραίτηση Koppelaar αναγγέλθηκε στο Χρηματιστήριο με 50 λέξεις: «Η “Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης Α.Ε.” ανακοίνωσε στο Χρηματιστήριο ότι ο κ. Arie Koppelaar υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της Εταιρείας και μέλους του Διοικητικού της Συμβουλίου, με ισχύ από την 23.08.2024. Η ΟΛΘ Α.Ε. θα επανέλθει με νέα ανακοίνωση αναφορικά με την αντικατάστασή του».

Δέκα μήνες έμεινε στη θέση του CEO του ΟΛΘ ο κ. Koppelaar -είχε αναλάβει στις 2 Οκτωβρίου 2023- για τον οποίο έγινε γνωστό ότι θα είχε ετήσιες μικτές σταθερές αποδοχές 224.000 ευρώ, οι οποίες θα προσαυξάνονταν κατά 65.000 ευρώ με το ετήσιο bonus απόδοσης. Πριν από αυτόν είχε παραιτηθεί -αλλά αφού έμεινε τρία χρόνια στη θέση (2019-2022)- ο Ιταλός Franco Cupolo -«πολύ μέτρια περίπτωση και ενδιαφέρουσες ιστορίες φορτωμένος» διατείνονται οι γνωρίζοντες τα λιμενικά-, τα χρέη του οποίου εκτελούσε για έναν χρόνο περίπου ο εκτελεστικός πρόεδρος της ΟΛΘ Α.Ε., Αθανάσιος Λιάγκος.

Τα σενάρια

Οι πληροφορίες που υπάρχουν από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης σχετικά με τους λόγους παραίτησης και την προσωπικότητα του κ. Koppelaar είναι πολλές και αντικρουόμενες. Οι δύο εκδοχές, «παραιτήθηκε» ή «τον παραίτησαν», συγκρούονται και τίποτα δεν είναι καθαρό! Αλλοι τον θέλουν «εξαιρετικά μονήρη και δύσθυμο» ή «υπερφίαλο χωρίς να έχει τα προσόντα που θα του το επέτρεπαν», άλλοι «καλό» στη διαχείριση, άλλοι «εξαιρετικά μέτριο». Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν στην ουσία ο άνθρωπος του κ. Λιάγκου, υπάρχουν και οι απέναντι που διατείνονται ότι οι σχέσεις και η συνεργασία των δύο αντρών δεν ήταν δα και οι καλύτερες. Υπάρχει και μια τρίτη εκδοχή σε όλα αυτά, η οποία υποστηρίζει ότι η πηγή όλων των διαχειριστικών προβλημάτων βρίσκεται τελικά έξω από το λιμάνι, αλλά εντός των επιχειρήσεων του Ιβάν Σαββίδη.

Στα ανωτέρω ας προσθέσουμε ότι στον ΟΛΘ έχει αλλάξει δύο φορές ο οικονομικός διευθυντής και άλλη μία ο εμπορικός. Ολοι πάντως κατατείνουν σε ένα συμπέρασμα: «Αν αλλάζεις τρία στελέχη την ώρα, χάνεις σε σοβαρότητα». Ο κ. Σαββίδης πάλι εξακολουθεί να διαμένει στο Ροστόφ, οπότε οι επίσημοι και «ανεπίσημοι» μεταφορείς των επιθυμιών και των σχεδίων του πληθαίνουν αντί να μειώνονται, συμβάλλοντας ο καθείς από την πλευρά του στις «χαοτικές» καταστάσεις που παρατηρούμε και καταγράφουμε οι υπόλοιποι.

Επιστροφές;

Πληροφορίες που διασταυρώνονται από περισσότερες από μία πλευρές θέλουν αντικαταστάτη του κ. Koppelaar έναν άνθρωπο από… τα παλιά αλλά και τα καινούργια του ΟΛΘ.

Ολοι κάνουν λόγο για τον κ. Ιωάννη Τσάρα, ο οποίος αφενός είναι μέλος του Δ.Σ. του ΟΛΘ (συμπτωματικά μόλις από τις 13.5.2024), αφετέρου έχει διατελέσει CEO του ΟΛΘ την περίοδο 2004-2010 και όπως αναφέρει ο ίδιος στο βιογραφικό του: «Κατά τη διάρκεια της περιόδου διοίκησης στην ΟΛΘ Α.Ε., η εταιρεία βραβεύτηκε 2 φορές από τον ευρωπαϊκό οργανισμό CITY-PORTS για τα ειδικά προγράμματά της που εφαρμόστηκαν στον τομέα της Προστασίας του Περιβάλλοντος και της Υγείας & Ασφάλειας στην Εργασία (Βραβείο του ΔΟΕ (Διεθνές Γραφείο Εργασίας). Επίσης, η ΟΛΘ Α.Ε. βραβεύτηκε για το οικονομικό έτος 2007 σε επιχειρηματικό φόρουμ που οργάνωσε το οικονομικό περιοδικό “ΤΟ ΧΡΗΜΑ”, υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, με το 3ο επιχειρηματικό βραβείο στην κατηγορία «Καλύτερη εταιρεία υπό την εποπτεία του Κράτους», μετά τον OΠΑΠ και τα ΕΛΠΕ».

Βέβαια ο κ. Τσάρας, εκτός από γνωστής του λιμανιού και γνωστό στέλεχος της Ν.Δ., που το κόμμα τον έχει αξιοποιήσει σε διευθυντικές θέσεις, έχει διατελέσει επιπλέον από το 2010 μέχρι και σήμερα γενικός διευθυντής της PFIC (πρώην Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων, ιδιοκτησίας Λαυρεντιάδη) και, όπως είναι γνωστό, οι απεργοί πρώην εργαζόμενοι στο εργοστάσιο δεν έχουν και την καλύτερη εικόνα! Οπως όλα δείχνουν -επειδή όλα αυτά δεν μπορεί παρά να σχετίζονται ποικιλοτρόπως με το άμεσο μέλλον του λιμανιού- οι… ενδιαφέροντες καιροί ξαναγυρίζουν! Αν θα επιστρέψουν κι άλλοι άνθρωποι, μένει να το δούμε.