«Eχουμε 40 μέρες να φέρουμε τα πάνω κάτω», έλεγαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ στην κινητοποίηση της 28ης Μαρτίου στην Αθήνα, αναφερόμενοι στη μικρή νίκη που πέτυχαν με την παράταση των συμβάσεών τους μέχρι τις 12 Μαΐου. Από αυτή την αντίστροφη μέτρηση έχουν περάσει κιόλας οι δέκα πρώτες μέρες, στη διάρκεια των οποίων:
● Ψηφίστηκε η κυβερνητική τροπολογία που παρατείνει μέχρι τότε τις συμβάσεις τους όπως και τη θητεία του Ειδικού Διαχειριστή, με οριστική και τυπική διακοπή της λειτουργίας της εταιρείας, ενώ ταυτόχρονα δρομολογείται το «παρκάρισμα» των 850 εργαζομένων σε θέσεις εργασίας σε δήμους, κέντρα υγείας, υπηρεσίες του ΕΦΚΑ και της ΔΥΠΑ.
● Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων, με ομόφωνες αποφάσεις των σωματείων τους, απέρριψαν το κυβερνητικό σχέδιο «απαλλαγής» της ΛΑΡΚΟ από το εξειδικευμένο δυναμικό της.
● Τα σωματεία, σε συνεργασία με δήμους και συλλογικούς φορείς της περιοχής, συγκρότησαν Επιτροπή Αγώνα, με στόχο την πραγματοποίηση ενημερωτικών συγκεντρώσεων σε κάθε χωριό της περιοχής.
● Πρώτος μεγάλος σταθμός της κινητοποίησής τους είναι η συμμετοχή στην απεργία της 17ης Απριλίου, με απεργιακή συγκέντρωση και συναυλία στις 12.30 το μεσημέρι στην παραλία της Λάρυμνας, με τους Γιώργο Νταλάρα και Φωτεινή Βελεσιώτου, και βασικό σύνθημα «Για να καπνίσει και πάλι η τσιμινιέρα». Ο συμβολισμός της επιλογής, 48 χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το εμβληματικό τραγούδι των Λοΐζου – Λάδη «Πάγωσε η τσιμινιέρα» και όσα το πλαισίωναν στον δίσκο «Τα τραγούδια μας», είναι προφανής. Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια τα καμίνια της μεταλλουργίας είναι σβηστά στο πλαίσιο του κυβερνητικού σχεδίου «διάσωσης» της ΛΑΡΚΟ.
● Κάθε μέρα, μέχρι τις 17/4, θα γίνονται συγκεντρώσεις, περιοδείες, αυτοκινητοπορείες σε Λάρυμνα, Μαλεσίνα, Μαρτίνο, Αταλάντη, Ακραίφνιο, Λαμία, Κόκκινο και σε όλα τα χωριά.
● Το πλαίσιο της κινητοποίησης στις 17/4 συσπειρώνει 18 συλλογικούς φορείς της περιοχής (σωματεία, εργατικά κέντρα, ενώσεις επαγγελματιών, αγροτών και κτηνοτρόφων, συνταξιούχων, συλλόγους γονέων και μαθητικές κοινότητες) και περιλαμβάνει αιτήματα για την ακρίβεια, την ενίσχυση των εισοδημάτων και την αποτροπή οικονομικού μαρασμού της Λοκρίδας και της ευρύτερης Στερεάς.
● Επόμενος σταθμός είναι η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, ενώ στις 2 Μαΐου τα σωματεία θα συνεδριάσουν για να διαμορφώσουν το πρόγραμμα δράσης μέχρι και τις 12 Μαΐου, οπότε λήγουν οι συμβάσεις των εργαζομένων.
110 εκατ. ευρώ το επιπλέον κόστος του κυβερνητικού φιάσκου
Εχει πολύ ενδιαφέρον ο οικονομικός απολογισμός του κυβερνητικού σχεδίου ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ με τους υπολογισμούς των εργαζομένων, που όχι μόνο αναδεικνύει ένα τεράστιο φιάσκο, αλλά αποκαλύπτει και τα ψεύδη των κυβερνητικών αξιωματούχων ότι το λουκέτο στη ΛΑΡΚΟ επιβλήθηκε για να σταματήσει να πληρώνουν ο κρατικός προϋπολογισμός και οι φορολογούμενοι.
■ Από την ψήφιση του ν.4664/2020 η κυβέρνηση έχει δαπανήσει 110 εκατ. ευρώ από τον προϋπολογισμό για να πουλήσει τελικά τη ΛΑΡΚΟ έναντι 6 εκατ. ευρώ (στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, στην οποία θα μεταβιβαστεί εφόσον δεν υπάρξει απρόοπτο στην αναμενόμενη απόφαση του ΣτΕ επί της προσφυγής της ιρλανδικής CMI).
■ Από τον Μάρτιο του 2020 που μπήκε Ειδικός Διαχειριστής, μέχρι τον Αύγουστο του 2022 που η κυβέρνηση σταμάτησε την παραγωγή, η ΛΑΡΚΟ είχε εισπράξει από την πώληση της παραγωγής 350 εκατομμύρια, ενώ η μισθοδοσία των εργαζομένων αυτό το διάστημα ήταν 50 εκατομμύρια.
■ Από τον Αύγουστο του 2022 που «πάγωσε η τσιμινιέρα» μέχρι σήμερα η μισθοδοσία των εργαζομένων αντιστοιχεί σε 20 εκατομμύρια, ενώ η ΛΑΡΚΟ έχει εισπράξει από πώληση προϊόντων και ρύπων 40 εκατομμύρια (3,3 εκατ. επιπλέον στοιχίζει η παράταση μέχρι 12/5, από τα οποία 1,5 εκατ. είναι μισθοδοσία).
■ Τη διετία 2021-2022, με τα καμίνια της μεταλλουργίας σβηστά και τις τιμές του νικελίου σε επίπεδα-ρεκόρ, η ΛΑΡΚΟ και κατ’ επέκταση ο κρατικός προϋπολογισμός έχασαν έσοδα πάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Τα μοναδικά μεταλλεύματα νικελίου και κοβαλτίου στην Ε.Ε. έχουν αξία άνω των 20 δισ. ευρώ, ακόμη και με τις σημερινές μειωμένες τιμές.
■ Τα προγράμματα ανεργίας στα οποία θέλει να «παρκάρει» η κυβέρνηση τους 850 εργαζόμενους επιβαρύνουν με 56 εκατομμύρια ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν να πληρώνονται από το ταμείο που έχει η ΛΑΡΚΟ και μέχρι τη μεταβίβαση στον νέο ιδιοκτήτη, με το ίδιο ταμείο, να γίνει συντήρηση και επαναλειτουργία.
■ Το άρθρο 21 του ν.4664/2020 προβλέπει τη «λειτουργία της ΛΑΡΚΟ με όλους τους εργαζόμενους μέσα στην εργασία μέχρι τη μεταβίβασή της στον νέο ιδιοκτήτη». Οι νόμοι δεν αλλάζουν με δελτία Τύπου, αλλάζουν με νόμους, λένε τα σωματεία της μεταλλουργίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας