«Ξέρουμε ότι γράφουμε Ιστορία, δεν φοβόμαστε»

«Να τους πεις να μην κάνουν πίσω». «Να τους πεις να μαζέψουν τα χάλια τους και να αποσύρουν το δημοψήφισμα έστω και τώρα». Ηταν αμέτρητα τα «να τους πεις...» που έφταναν στο κινητό και το μέιλ μου το βράδυ του Σαββάτου στο θεωρείο της Βουλής για τους δημοσιογράφους. Κι ενώ εξελισσόταν μία από τις δραματικότερες συνεδριάσεις στην ιστορία του ελληνικού Κοινοβουλίου, οι πολίτες μετρούσαν με αγωνία τις ώρες μέχρι το πρωί της Δευτέρας. «Σαν να ‘ναι η μάνα σου στην εντατική και μετράς τις ανάσες που της δίνει το μηχάνημα. Κάπως έτσι περιμένουμε κι εμείς αν θα ανοίξουν οι τράπεζες», μας λέει η 38χρονη Δώρα. «Κατάντια για εμάς, κατάντια για τη χώρα και κατάντια για τους εταίρους μας που μας έφεραν σ’ αυτήν τη θέση».

«Ααααχ, θα μπορούσα να είμαι γκαρσόνι στην Ψαρρού στη Μύκονο και προτίμησα τη Βουλή για γκλάμουρ», μονολογούσε ένας αποκαμωμένος σερβιτόρος, σπρώχνοντας το καρότσι του σ’ έναν από τους ψηλοτάβανους διαδρόμους του Κοινοβουλίου. «Να πάω στο ΑΤΜ για να βγάλω χρήματα ή θα μας κανιβαλίσουν πάλι;» αναρωτιόταν μια υπάλληλος που υπηρετεί στο Κοινοβούλιο εδώ και δύο δεκαετίες.

«Προφανώς τα ΑΤΜ έχουν αδειάσει και τα έχουν γεμίσει δυο φορές, αλλά είναι αναμενόμενο», μας εξηγεί όταν τη ρωτάμε για τις φήμες που θέλουν τους βουλευτές πανικόβλητους να μαζεύουν τα χρήματά τους, ακόμα και διαγκωνιζόμενοι με τους υπαλλήλους. «Είναι Κυριακή βράδυ, είμαστε όλοι εδώ -κοινοβουλευτικοί και υπάλληλοι- και χρειαζόμαστε χρήματα για να κινηθούμε. Ακόμα κι αν πιστεύετε σε θεωρίες συνωμοσίας, θα έπρεπε να καταλαβαίνετε ότι οι “επίορκοι” δεν θα περίμεναν την ύστατη ώρα για να αποσύρουν τις καταθέσεις τους, και μάλιστα μέσω ΑΤΜ».

Πόλωση

Η Κυριακή βρήκε την Αθήνα μάλλον εξαντλημένη. «Εχουμε πια τρεις νύχτες να κοιμηθούμε, η πίεση που μας ασκείται είναι αφόρητη. Ακόμα κι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε μεταξύ μας είναι αβάσταχτα βαριές», μας λέει η 35χρονη Αρετή. «Δωσίλογοι και νενέκοι, αν πούμε “ναι” στο δημοψήφισμα, προδότες και καταστροφείς αν πούμε “όχι”. Πόσο δημοκρατική είναι μια διαδικασία όταν διεξάγεται σε κλίμα τρόμου; Υπάρχουν κάποιοι συμπολίτες μας που έχουν ξεκάθαρη άποψη, εγώ όχι. Αλλά απαιτώ σεβασμό, δώστε μου χώρο να σκεφτώ και να αποφασίσω».

«Κραυγάζουν όλοι, υβρίζουν οι μεν τους δε. Η εικόνα της Βουλής χθες ήταν γελοιωδώς τραγική ή τραγικά γελοία», μας λέει ο 30χρονος Γιάννης. «Ενας καταφανώς βαλτός Θεοδωράκης έστησε παγίδα στον ΣΥΡΙΖΑ, κι οι βουλευτές του έπεσαν σαν τα χάπατα μέσα. Αντί ήρεμα και ψύχραιμα να απαντήσουν στον κύριο που άρμεγε την ΕΡΤ επί χρόνια, άρχισαν να ουρλιάζουν. Τι εικόνα σχημάτισε ο μέσος άνθρωπος από αυτό; Τι εικόνα έδωσε η πρόεδρος της Βουλής χθες, παραβιάζοντας τον κανονισμό που η ίδια με τόσο πάθος υπερασπίζεται; Απαράδεκτο όταν παίζεται η τύχη της Ελλάδας για πέντε γενιές».

«Ανεξαρτησία σημαίνει να έχεις το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του λύκου και να του λες άντε γαμήσου». Ο 27χρονος Γιάννης καταφεύγει στη ρήση του Φιντέλ Κάστρο, για να απαντήσει στο κλισέ δημοσιογραφικό ερώτημα «πώς νιώθεις;». «Ξέρω ότι γράφουμε Ιστορία και οι στιγμές είναι μεγάλες. Ποτέ πριν δεν έχουμε ζήσει κάτι ανάλογο. Δεν φοβάμαι καθόλου, νιώθω ανάταση και περηφάνια».

«Ούτε εγώ φοβάμαι», θα μας πει ο 23χρονος Νικόλας. «Αλλά δεν θα ψηφίσω γιατί ο Τσίπρας μάς παγιδεύει. Είναι ένας δειλός, που φοβάται να αποφασίσει μόνος του. Από πού κι ώς πού πετάει την πατάτα σε εμάς;». «Δειλός είσαι εσύ που τρέμεις να πεις ένα “ναι” ή ένα “όχι”», του αντιτείνει ο συμφοιτητής του. «Ο Τσίπρας πήρε θέση, είπε να ψηφίσουμε “όχι”. Τόσο πολύ έχουμε ξεσυνηθίσει να γίνεται σεβαστή η γνώμη μας, που τώρα που μας ρωτάνε έχουμε πάθει κοκομπλόκο!».

Χωρίς υπερβολές

Ο κύριος Γιάννης είναι ιδιοκτήτης μίνι μάρκετ στα βόρεια προάστια. «Εγώ υπερβολές δεν έχω δει μέχρι ώρας, ψωνίζουν οι άνθρωποι λογικά. Ωστόσο παρατηρώ ότι αγοράζουν κάποιες κονσέρβες και γάλατα παραπάνω. Δεν ξέρω τι θα γίνει, αν κλείσουν οι τράπεζες». «Είμαστε και λίγο ντράμα κουίν, αγαπάμε την υπερβολή», λέει η 45χρονη Ελένη. «Στον φούρνο μια κυρία αγόρασε 20 φραντζόλες. Τη ρώτησα αν έχει πάρει και κάτι άλλο. Ε, μετά την τρόλαρα κι εγώ. Εχω σπίτι 5 κιλά κρέας, θες να τα φτιάξουμε; τη ρώτησα. Την ξέρανα!».

«Δυο κουβέντες σοβαρές θέλουμε από την κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή», λέει ο 40χρονος Θοδωρής. «Εννοείται ότι δεν αντέχουμε άλλο μνημόνιο, έχουμε καταστραφεί. Θέλουμε να ψηφίσουμε «όχι», αλλά πρέπει να εξηγήσουν κάποια πράγματα στον κόσμο. Πώς μας είπε ο κ.Βούτσης ότι έχουμε επάρκεια στα καύσιμα για κάποιους μήνες; Ετσι να εξηγήσουν τι θα κάνουμε με τρόφιμα και φάρμακα. Ο φόβος των ανθρώπων μπορεί να κατευναστεί αν τους εξηγήσουν πειστικά πως υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης».

«Εχω ένα μικρό παιδί και φαγητό για να το ταΐσω μια εβδομάδα, αλλά δεν θα με πιάσει τρέμουλο», μας λέει η 30χρονη Κατερίνα. «Η γενιά μου έχει καταστραφεί εντελώς, οι συμμαθητές μου έφυγαν μετανάστες, οι γονείς μου φυτοζωούν κι εγώ δουλεύω για 400 ευρώ. Δεν χρειάζεται κανένας ηρωισμός και καμιά επίκληση του Βελουχιώτη και του Κολοκοτρώνη και των οσίων και ιερών της Αριστεράς ή του Εθνους. Να εξηγήσει απλά η κυβέρνηση τι μας περιμένει αν πούμε “όχι”, να το κάνει αφίσα και φέιγ βολάν. Και να μας δώσει έναν ελάχιστο μπούσουλα για την επόμενη μέρα. Ετσι κι αλλιώς, εμείς τα χάσαμε όλα, αλλά είμαστε αποφασισμένοι να αγωνιστούμε για τα παιδιά μας».

Ολες οι φυλές στις ουρές

Χρειάστηκαν μόλις μερικά λεπτά από την έναρξη του δελτίου των 8, για να (ξανα)γεμίσουν ουρές τα ΑΤΜ του κέντρου.

Τρία είδη ανθρώπων μαζεύονταν με ευλάβεια έξω από τις τράπεζες τις τελευταίες μέρες: νοικοκυραίοι που ανέσυραν συστηματικά τις καταθέσεις τους όσο τους επέτρεπε το ανώτατο όριο ανάληψής τους, ρεπόρτερ από τα τηλεοπτικά κανάλια και ανταποκριτές από όλο τον κόσμο.

Το σκηνικό του τρόμου καλλιεργούνταν εδώ και μέρες συστηματικά, οπότε, όταν χθες ανακοινώθηκε έλεγχος στην κίνηση κεφαλαίων, και οι τρεις αυτές κατηγορίες συναντήθηκαν σε χρόνο dt στο ΑΤΜ της πλατείας Συντάγματος.

«Σε είδα εσένα, σε είδα και στην Πανεπιστημίου που έβγαζες 1.200 ευρώ, τώρα θες να πάρεις κι από εδώ, φαταούλα!». «Οσα θέλω θα πάρω, κυρά μου, όλους τους λογαριασμούς θα τους σκουπίσω, ανάθεμα τον Τσίπρα». «Μην κάνετε έτσι, ζούμε στον σοσιαλισμό». «Αργεντινή μάς κάνανε οι αλήτεεεεες». «Να μας ταΐζουν οι υπουργοί τώρα που δεν θα έχουμε να ταΐσουμε τα παιδιά μας, να μας πει ο Τσακαλώτος, ο Σταθάκης, η Φωτίου, η Βαλαβάνη πού τα έχουν τα δικά τους λεφτά».

Στην ουρά επικρατεί ένας... ψύχραιμος πανικός και κάποιες στιγμές φτάνει σε κρεσέντο. «Εχω 3.000 σπίτι κι ήρθα να πάρω κι άλλα 1.500, αλλά δεν μου τα δίνει», λέει ένας ευσταλής κύριος. «Ποιο είναι το όριό σας;», τον ρωτάει μια κυρία. «Δεν ξέρω, κυρία μου, αλλά αυτοί με έχουν βγάλει εκτός ορίων!». Τελικά ο κύριος είχε όριο τα 1.200 ευρώ...

Υπάρχει όμως κι ο αντίλογος. Νέοι -κυρίως- στην ηλικία που ήρθαν για να πάρουν 20, 40, 60 ευρώ. «Σάμπως έχουμε και περισσότερα; Η γενιά μας έχει καταστραφεί και όσοι είχαν ακόμα στην άκρη νόμιζαν ότι θα τη βολέψουν. Καλά έκανε ο Τσίπρας, για μας πήρε το ρίσκο», λέει ο 30χρονος Νικόλας. «Μας λένε ότι δεν έχουν λεφτά να μας πληρώσουν οι επιχειρήσεις, είναι ανέκδοτο όταν τόσες χιλιάδες εργαζόμενοι κάνουν ακόμα και 5 μήνες να πληρωθούν», συμπληρώνει η Ιωάννα. «Δεν ντρέπεστε, βρε, να κάνετε έτσι; Πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη για να στηρίξουμε τη χώρα μας», λέει ο Αλέξανδρος. «Οταν τα αφεντικά μας ζορίζονται, μας λένε να βάλουμε πλάτη και δουλεύουμε σαν τα καλά παιδιά επί μήνες απλήρωτοι».

Την ίδια ώρα, διαδηλωτές κατεβαίνουν από την πλατεία Συντάγματος. Κοντοστέκονται στην ουρά: «Να αγοράσετε και ζαμπονάκι και σοκολάτες!», «όταν πέσει πυρηνική βόμβα, θα σωθείτε μόνο εσείς κατσαρίδες», «είστε άτυχοι ρε, στην Κατοχή θα κάνατε περιουσίες». Οι κάμερες καταγράφουν αχόρταγα, οι δημοσιογράφοι ψάχνουν την πιο δραματική ατάκα. Στην Αθήνα άρχισε να ψιλοβρέχει...