«Είναι επείγουσα ανάγκη, όχι προεκλογικό αίτημα»

Εκατοντάδες γυναίκες, ακτιβίστριες, πανεπιστη-μιακοί, γιατροί, εκπαιδευτικοί, άνεργες, καλλιτέχνιδες, μετανάστριες, γυναικείες συλλογικότητες, αλλά και δεκάδες άντρες υπογράφουν έκκληση στην πολιτεία να στηρίξει ένα «Σπίτι Γυναικών» στο κέντρο της Αθήνας. Εναν χώρο που θα μισθώνεται από την Περιφέρεια ή τον δήμο, αλλά θα λειτουργεί αυτόνομα, ως αυτοδιαχειριζόμενο στέκι αλληλεγγύης, πληροφόρησης, πολύμορφων δράσεων, στεγάζοντας διαφορετικές πρωτοβουλίες που αντιστέκονται στα πολλά πρόσωπα της γυναικείας καταπίεσης και εκμετάλλευσης, που εντάθηκε με την κρίση.

Η συλλογή υπογραφών για το «Σπίτι των Γυναικών» συνέπεσε με τα τελευταία 24ωρα πριν από τις εκλογές. Ομως, όσες έβαλαν τις πρώτες υπογραφές επιμένουν ότι δεν πρόκειται για μια προεκλογική πρωτοβουλία, αλλά για ένα ώριμο αίτημα, που συζητιέται από το καλοκαίρι του 2014 στα πεζοδρόμια της Καραγεώργη Σερβίας, στο υπαίθριο κέντρο αγώνα των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών. Η «Εφ.Συν.» ρώτησε πέντε γυναίκες που υπογράφουν το κείμενο, από διαφορετικούς χώρους, τους λόγους για τους οποίους θεωρούν αναγκαίο ένα σπίτι γυναικών και τι περιμένουν από την αυριανή κυβέρνηση, σε πέντε διαφορετικούς τομείς που αφορούν τα γυναικεία δικαιώματα.

Ισότητα των φύλων

Δήμητρα Σπανού, ηλεκτρονική εφημερίδα «Φύλο Συκής»

Μια πτυχή της κρίσης που δεν έχει συζητηθεί επαρκώς είναι η έμφυλη. Οι γυναίκες είναι αυτές, οι οποίες έχουν υποστεί περισσότερο τις επιπτώσεις των μέτρων λιτότητας. Παρ’ όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια είναι παντού παρούσες στους αγώνες και στα κινήματα. Το «Σπίτι Γυναικών» έρχεται να συνδέσει αυτή την πολύμορφη δράση των γυναικών αναδεικνύοντας ταυτόχρονα ένα φεμινιστικό λόγο. Στόχος μας είναι να αναπτυχθούν πρωτοβουλίες και καμπάνιες που θα ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας και θα προωθούν τα αιτήματά μας, τόσο σε θεσμικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο κοινωνίας, σε σχέση είτε με δικαιώματα που έχουν χαθεί είτε με εκείνα που δεν είχαμε αποκτήσει ποτέ.

Η ισότητα είναι ζήτημα συνολικής πολιτικής αντίληψης, ωστόσο υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα θέματα που απαιτούν άμεση παρέμβαση, όπως: ίση μεταχείριση των γυναικών στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση· μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης της βίας κατά των γυναικών· στήριξη και ενίσχυση των υπηρεσιών φροντίδας των παιδιών, αρρώστων και ηλικιωμένων και των δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών, μέσω του τακτικού κρατικού προϋπολογισμού· πλήρη δικαιώματα για τις μετανάστριες και ικανοποίηση των αιτημάτων της ΛΟΑΤ κοινότητας. Σε κάθε περίπτωση, μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε και σε αυτό θα συμβάλει και το «Σπίτι Γυναικών».

Γυναίκες και χρέος

Σόνια Μητραλιά, Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο Χρέος και τα Μέτρα Λιτότητας

Το βασικό είναι να σπάσουμε την απομόνωση, αποκτώντας έναν υλικό χώρο συνάντησης, για να αποκτήσουμε και φωνή στην κοινωνία. Από την αυριανή κυβέρνηση, το πρώτο που προτείνουμε είναι να γίνει Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους από τα κάτω, στην οποία να συμμετέχουμε εμείς οι γυναίκες. Να εντοπίσουμε τι είναι νόμιμο, τι είναι παράνομο, για να διαγράψουμε αυτό που είναι παράνομο.

Ζητάμε συμμετοχή στον έλεγχο του χρέους, γιατί οι γυναίκες έχουν σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος του χρέους και των μνημονίων. Είναι στοιχειώδες δημοκρατικό μέτρο διαφάνειας αλλά και γιατί πιστεύουμε ότι αν συνεχίσουμε να πληρώνουμε το χρέος και τα χρεολύσια δεν θα περισσέψουν –ήδη δεν υπάρχουν–χρήματα για κοινωνικές δομές και πρόνοια.

Λίτσα Αλεξάκη, αγωνιζόμενες καθαρίστριες του YπΟιK

Περιμένουμε μια κυβέρνηση της Αριστεράς, δημοκρατική, που να παίρνει αποφάσεις μαζί με τον λαό. Για εμάς τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών δεν είναι θέμα να παρακαλέσουμε να μας ξαναπάρουν στη δουλειά. Εχουμε κερδίσει δικαστική απόφαση, η κυβέρνηση πρέπει απλώς να την αναγνωρίσει. Πολλά θα μπορούσε να κάνει η αυριανή κυβέρνηση για τις άνεργες. Κατ’ αρχάς ένα πιο δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα. Αυτό το ασφαλιστικό είναι όλεθρος για όλες μας. Να επανέλθει η σύνταξη στα 60 για να μπορέσουν οι μεγαλύτερες να συνταξιοδοτηθούν και να ανοίξουν θέσεις εργασίας για νέες γυναίκες.

Μετανάστριες δεύτερης γενιάς

Λορέτα Μακ-Κόλεϊ, Ενωση Αφρικανών Γυναικών

Βάλαμε την υπογραφή μας στο αίτημα για «Σπίτι Γυναικών» γιατί έχουμε πολύ μεγάλη δυσκολία να στεγάσουμε την οργάνωσή μας. Θα μας βοηθήσει πάρα πολύ ένα σπίτι που θα μοιραζόμαστε με τις άλλες γυναίκες. Τέτοια σπίτια υπάρχουν σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.

● Το πρώτο μας αίτημα από την αυριανή κυβέρνηση είναι να δοθεί ιθαγένεια στη δεύτερη γενιά μεταναστών, παιδιά που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν εδώ και δεν γνώρισαν άλλη πατρίδα.

● Δεύτερο είναι άδειες για τους επί μακρόν διαμένοντες. Ανθρωποι που ζουν, δουλεύουν εδώ 30-40 χρόνια, χάνουν την άδεια παραμονής, επειδή δεν συμπληρώνουν ένσημα λόγω κρίσης και ανεργίας. Τέλος, ζητάμε να μη μας σταματάει συνέχεια η αστυνομία στον δρόμο λόγω του χρώματος του δέρματός μας και να σταματήσουν οι ρατσιστικές διακρίσεις.

Σεξουαλική υγεία

Σοφία Τζιτζίκου, φαρμακοποιός στο Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο Αθήνας, αντιπρόεδρος ελληνικής επιτροπής της UNICEF

Τα τελευταία 5 χρόνια στην Ελλάδα είδαμε την πλήρη κατάρρευση των δικαιωμάτων που είχε κατακτήσει το γυναικείο κίνημα με πολύχρονους αγώνες: οικογενειακός προγραμματισμός, δικαίωμα στην αντισύλληψη, στην έκτρωση, στην πρόσβαση σε δημόσιες δομές για τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία. Μπορεί να μην απαγορεύτηκε το δικαίωμα στην έκτρωση όπως στην Ισπανία, αλλά ατόνησαν ή καταργήθηκαν όλες οι δημόσιες δομές, σταμάτησε να καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία ακόμα και το χάπι της αντισύλληψης.

Από μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα ήθελα να μπορώ να ασκήσω ξανά τα δικαιώματά μου ως γυναίκα, σε δημόσιες δομές που θα σέβονται την προσωπικότητα της κάθε μίας, με εκπαιδευμένο προσωπικό. Το δεύτερο σημαντικό είναι να ξεκινήσει επιτέλους η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, που υπάρχει σε όλες τις χώρες της Ευρώπης και στην Ελλάδα δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Πληροφορίες: https://secure.avaaz.org/el/petition/Politeia_Dimioyrgia_toy_Spitioy_Gynaikon/