Από λάθος σε λάθος για το «νομικό κενό» του ΑΠΘ

Τροπολογία Λοβέρδου για το νομοθετικό κενό, μετά το «ναυάγιο» στις πρυτανικές εκλογές του ΑΠΘ. «Νομιμοποιεί» εκ των υστέρων ως μεταβατικό πρύτανη τον αντιπρύτανη που είχε διορίσει ο «ακυρωθείς» από το ΣτΕ, Περικλής Μήτκας. Η ενέργεια αυτή του υπουργού έχει προκαλέσει νέες αντιδράσεις στην πανεπιστημιακή κοινότητα που βλέπει ότι «για να συγκαλυφθεί ένα μεγάλο λάθος, διαπράττεται ένα ακόμη μεγαλύτερο».

Αρχικά, το υπουργείο Παιδείας, μετά από επείγον ερώτημα του ΑΠΘ για το ποιος θα ασκεί προσωρινά τα καθήκοντα του πρύτανη ώς την ολοκλήρωση της νέας εκλογικής διαδικασίας, απάντησε πως χρέη πρύτανη αναλαμβάνει ο αναπληρωτής πρύτανης Θεόδωρος Λαόπουλος. Επ’ αυτού επικαλέστηκε την παράγραφο 17, άρθρο 8 του ν. 4009/2011 σχετικά με τη σειρά αναπλήρωσης του πρύτανη από τον αναπληρωτή πρύτανη «όταν ο πρύτανης ελλείπει για οποιοδήποτε λόγο». Ωστόσο, αυτή η διάταξη εξ αρχής καταγγέλθηκε ότι πάσχει, διότι οι αναπληρωτές πρυτάνεις δεν είναι πλέον αιρετοί, αλλά διορισμένοι από τον πρύτανη. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα πώς είναι δυνατόν ο πρύτανης να «ακυρώνεται» αλλά όχι οι αναπληρωτές πρυτάνεις που έχει διορίσει ο ίδιος και δεν έχει εκλέξει η πανεπιστημιακή κοινότητα.

Το «νομικό κενό» που ανέφεραν αρκετοί πανεπιστημιακοί φαίνεται πως αντιλήφθηκε και η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, παρά την αρχική ερμηνεία που έδωσε. Ετσι, ο κ. Λοβέρδος αναγκάστηκε να φέρει τροπολογία προκειμένου να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων την απόφασή του και βέβαια η... «πάσχουσα» αυτή απόφαση να μην είναι ευάλωτη σε νέες προσφυγές.

Με την επίμαχη τροπολογία προβλέπεται λοιπόν και η ακύρωση της εκλογής του πρύτανη μεταξύ των περιπτώσεων όπου οι αναπληρωτές πρυτάνεις τον αναπληρώνουν. Την ίδια στιγμή, ο τελευταίος νόμιμα εκλεγμένος πρύτανης του ΑΠΘ, Γιάννης Μυλόπουλος, που κατά άλλη νομική ερμηνεία θα έπρεπε να είναι αυτός ο μεταβατικός πρύτανης ώς την επανάληψη των εκλογών, με κείμενό του καταγγέλλει:

«Παράλληλα με τον ευτελισμό των θεσμών που παρακολουθούμε με την ευκαιρία της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας και τις απόπειρες εξαγοράς βουλευτών, είτε με χρήματα είτε με ταξίματα, στο ΑΠΘ εκτυλίσσεται μια άλλη τραγωδία ευτελισμού των θεσμών. Η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει την επαναφορά του προηγούμενου πρύτανη, όπως η απόφαση του ΣτΕ ορίζει μετά την ακύρωση των πρυτανικών εκλογών, διορίζει πρύτανη της αρεσκείας της, με (ν)τροπολογία της τελευταίας στιγμής. Είναι η πρώτη φορά, μετά τη μεταπολίτευση, που η κυβέρνηση παρεμβαίνει με τόσο ωμό τρόπο στο αυτοδιοίκητο των πανεπιστημίων και παρακάμπτοντας τα συλλογικά τους όργανα (Σύγκλητος) διορίζει πρύτανη τον εκλεκτό της. Πόσο πιο χαμηλά η κατρακύλα;».