Διευθυντής άνω ποταμών!

«Ο ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα\
για να περάσει αντιπέρα ο μαθητής του.\
Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα,\
αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί\ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες»
Νίκος Καζαντζάκης

Eκρηκτικό είναι το κλίμα που επικρατεί από την αρχή της σχολικής χρονιάς στο 10ο Γενικό Λύκειο Πειραιά, με αποτέλεσμα οι μαθητές να κάνουν κατάληψη από τις 12 Μαρτίου με ομόφωνο αίτημα να απομακρυνθεί ο διευθυντής του σχολείου. Το θέμα έφτασε στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, αλλά δεν φαίνεται να βρίσκει λύση, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό πλαίσιο σε μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, οι οποίοι, σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταστήσουν το σχολείο λειτουργικό και να διασώσουν τον παιδαγωγικό χαρακτήρα του ιστορικού Λυκείου της Παλιάς Κοκκινιάς.

Η ΕΛΜΕ Πειραιά συμπαρίσταται και εξέδωσε κείμενο στο οποίο τίθεται το πρόβλημα με έντονο τρόπο, ενώ χαρακτηριστικά είναι τα συνθήματα των μαθητών «Το 10ο έχει ιστορία, κάτω η αναξιοκρατία» και «Το 10ο δεν ανοίγει, ο διευθυντής αν δε φύγει», αλλά και οι προθέσεις πολλών γονέων να μετεγγράψουν τα παιδιά τους σε άλλα σχολεία καθώς δεν βλέπουν να αίρεται το αδιέξοδο.

Ελλειψη ενσυναίσθησης

Η «Εφ.Συν.» μίλησε με εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές (τα στοιχεία τους είναι στη διάθεση της εφημερίδας), οι οποίοι περιέγραψαν εμμονική προσκόλληση του διευθυντή στο γράμμα των νόμων και των εγκυκλίων, αδιαλλαξία, έλλειψη ενσυναίσθησης αλλά και υπερσυγκεντρωτισμό αρμοδιοτήτων στο πρόσωπό του, τις οποίες όμως δεν δύναται να διεκπεραιώσει, προκαλώντας μια συνεχή σύγχυση, ενώ απαξιώνεται συνεχώς ο Σύλλογος Διδασκόντων και ατομικά πολλοί καθηγητές.

Τα παραδείγματα είναι πολλά. Καθηγητές καταγγέλλουν ότι σταδιακά ο διευθυντής αφαιρούσε από αυτούς αρμοδιότητες, άλλαξε κωδικούς στις εκπαιδευτικές πλατφόρμες και κλείδωσε το πρωτόκολλο, προκειμένου να έχει πρόσβαση μόνο ο ίδιος. Γονείς κάνουν λόγο για διασταλτική ερμηνεία των νόμων από έναν διευθυντή που ενδιαφέρεται μόνο για τους τύπους, υποχρεώνοντας μαθήτρια να προσκομίσει ακόμα και ληξιαρχική πράξη θανάτου του πατέρα της για να συμμετέχει σε κάποια δράση. Μαθητές αγωνιούσαν μέχρι την τελευταία στιγμή αν θα είχαν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν στις πανελλαδικές εξετάσεις καθώς, όπως λένε, ο διευθυντής καθυστέρησε μέχρι την τελευταία μέρα τη συμπλήρωση των δικαιολογητικών τους και χρειάστηκε πολύωρη δουλειά από την υποδιευθύντρια και μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων για να ολοκληρωθεί κυριολεκτικά στο παρά πέντε η διαδικασία για όλους τους υποψηφίους μαθητές. Η υποδιευθύντρια παραιτήθηκε επειδή δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τον διευθυντή και ακολούθησε ένα γαϊτανάκι παραιτήσεων υποδιευθυντών που όριζε κατ’ αρχαιότητα η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Κωλυσιεργία

Εντύπωση προκαλεί η κωλυσιεργία του διευθυντή για οποιαδήποτε δράση που λειτουργεί αποτρεπτικά στο να είναι το σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία και να προσφέρει εναλλακτικές μορφές γνώσης και ερεθίσματα προβληματισμών αλλά και αποθαρρυντικά για κάθε δημιουργική πρωτοβουλία. Το ζητούμενο είναι αν πρέπει ο Σύλλογος Διδασκόντων ή Γονέων να αναλώνεται σε ατέρμονες συζητήσεις για να διεκδικεί τα αυτονόητα και μάλιστα σε μια γειτονιά με ιστορία, όπως η Παλιά Κοκκινιά, που τα παιδιά της πρέπει με κάθε τρόπο να ενθαρρύνονται στη μάθηση.

Ακόμη ένα ερώτημα που δημιουργείται –και στο οποίο οφείλει να εγκύψει το υπουργείο– είναι αν τα μόρια που κάθε εκπαιδευτικός έχει αποκτήσει από την προϋπηρεσία του και τη μετεκπαίδευσή του είναι αρκετά για την επιλογή κάποιου ως διευθυντή, όταν όλα δείχνουν ότι όχι μόνο δεν μπορεί να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του, αλλά δυναμιτίζει καθημερινά την εύρυθμη λειτουργία του σχολείου και επιβάλλει κλίμα καχυποψίας και έλλειψης εμπιστοσύνης. Παράλληλα, το υπουργείο οφείλει να διασταυρώνει εάν κάποιος διευθυντής αλλάζει κάθε τόσο σχολικά περιβάλλοντα εξαιτίας έντονων διαμαρτυριών και εντάσεων, που εκφράζονται με αποχές και στάσεις εργασίας. Να κρίνει, επίσης, αν μπορεί να συνεχίσει να είναι διευθυντής μόνο λόγω των τυπικών προσόντων του, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι διοικητικές ικανότητες που απαιτεί η συγκεκριμένη θέση και κυρίως η παιδαγωγική επάρκεια και ευαισθησία που είναι αναγκαίες στη διάδραση με παιδιά. Με ποιες ερωτήσεις κρίνονται τελικά στη μοριοδοτούμενη συνέντευξη η παιδαγωγική επάρκεια και η διοικητική ικανότητα των υποψηφίων διευθυντών;

Στο χθεσινό σχολικό συμβούλιο που κλήθηκε να συνεδριάσει για το θέμα (και στο οποίο συμμετείχαν ο διευθυντής, τρεις καθηγητές, εκπρόσωποι των μαθητών, των γονέων τους και του Δήμου Πειραιά), σύμφωνα με πληροφορίες μας, ο διευθυντής παρέμεινε αμετακίνητος στις θέσεις του, χωρίς διάθεση διαλλακτικότητας. Οι μαθητές είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν τον αγώνα τους.

Την ίδια ώρα εμείς θα συνεχίζουμε να διαβάζουμε ότι στόχος του υπουργείου είναι η εφαρμογή στην εκπαιδευτική διαδικασία του ελεύθερου, δημοκρατικού διαλόγου που να ενισχύει την αυτοπεποίθηση, την ενσυναίσθηση και τη διάθεση για συμμετοχή των μαθητών στα σχολικά δρώμενα. Στην πράξη όμως;