Αλλη μια χρονιά φτάνει στο τέλος της και έρχεται η ώρα των παντός είδους απολογισμών. Σε ό,τι σχετίζεται με τη μουσική, δύο γεγονότα σημάδεψαν για μένα το 2024: ο αντίκτυπος της κυκλοφορίας τού άλμπουμ του ΛΕΞ και η επιστροφή των Cure στη δισκογραφία έπειτα από 16 χρόνια.
1. ΛΕΞ, «Γ.Τ.Κ.»
Η Παρασκευή 22 Νοεμβρίου μάς βρήκε να κάνουμε αναρτήσεις στα σόσιαλ για το «Γ.Τ.Κ.» του ΛΕΞ, το άλμπουμ της χρονιάς σε ό,τι αφορά τα καθ’ ημάς. Τις επόμενες μέρες προστέθηκαν κριτικές, αναλύσεις, podcasts. Απολύτως δικαιολογημένα όλα αυτά για ένα άλμπουμ που... ανατίναξε τα μυαλά μας, συγκίνησε βαθιά όπως μόνο ένα σπουδαίο καλλιτεχνικό έργο μπορεί να το κάνει και έδωσε μπόλικη τροφή για σκέψη και ουσιαστικές συζητήσεις.
2. The Cure
«Songs of a Lost World»
Η επιστροφή των Cure στη δισκογραφία έγινε με ένα εξαιρετικό άλμπουμ, που δικαίως αποθεώθηκε από κοινό και κριτικούς. Υποβλητική ατμόσφαιρα που στοιχειώνει και γοητεύει ταυτόχρονα και ιδιαίτερα δυνατοί, έντονα συναισθηματικοί στίχοι που μιλούν για την απώλεια αγαπημένων προσώπων, τον φόβο του θανάτου, αλλά και τις δύσκολες επιλογές που είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε στη ζωή μας.
3. Billie Eilish
«Hit me hard and soft»
Το τρίτο άλμπουμ της Billie Eilish είναι τόσο γοητευτικό όσο και η προσωπικότητά της. Αδιαμφισβήτητα η καλύτερη δουλειά της ώς τώρα, καταδεικνύει ότι όσο ωριμάζει ηλικιακά και καλλιτεχνικά θα μας δίνει όλο και σημαντικότερα πράγματα. Εντελώς απελευθερωμένη μετά το coming out της, δημιούργησε 10 τραγούδια-ερωτικές εξομολογήσεις/επιστολές -άλλοτε είναι ευχάριστα και φωτεινά με έντονες λυρικές πινελιές και άλλοτε γίνονται πιο σκοτεινά και τόσο στενάχωρα που προκαλούν θλίψη και σπαραγμό-, τα οποία ερμηνεύει με τον μοναδικά υπέροχο τρόπο της.
4. Tyler, the Creator
«Chromakopia»
Ο πολυσχιδής και πολυτάλαντος καλλιτέχνης (ράπερ, ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός δίσκων, σχεδιαστής μόδας) έβγαλε ένα σπουδαίο άλμπουμ, που ναι μεν είναι hip hop, εμπλουτισμένο όμως με πολλά διαφορετικά στοιχεία μέσω των οποίων δημιουργεί τον δικό του ξεχωριστό ήχο. Σε συνδυασμό δε με τον πολύ προσωπικό στίχο του το ύφος του δεν μοιάζει με κανενός άλλου ράπερ.
5. Kendrick Lamar, «GNX»
Στις 22 Νοεμβρίου, το πρωί ακούγαμε ΛΕΞ και το βράδυ Kendrick Lamar καθώς ο δεύτερος εκείνη τη μέρα κυκλοφόρησε εντελώς ξαφνικά το νέο άλμπουμ του. Μια σπουδαία δουλειά από τον κορυφαίο ράπερ -«παραδίδει μαθήματα» για το πώς πρέπει να ακούγεται το hip hop σήμερα- που μας κάνει να αδημονούμε ακόμα περισσότερο για την εμφάνισή του στο ημίχρονο του Super Bowl 2025.
6. Charli xcx
«Brat»...
...αλλά και «Brat and It’s Completely Different but Also Still Brat», δηλαδή το remix του «Brat» που «παίζει» να είναι καλύτερο από το πρωτότυπο. Είτε με το ένα, είτε με το άλλο άλμπουμ της όμως η σπουδαία Αγγλίδα μουσικός -πολλοί ομότεχνοί της τη θεωρούν καλλιτεχνική ιδιοφυΐα- μοιάζει να αποτυπώνει μουσικά το 2024 με ιδανικό τρόπο.
7. Beyoncé
«Act II: Cowboy Carter»
Στο δεύτερο κεφάλαιο της τριλογίας τού «Renaissance» η Queen Bey ασχολείται με την country και τη σημαντικότατη συνεισφορά των μαύρων καλλιτεχνών σε αυτήν. Τυπικά είναι ένας country/western δίσκος, όμως η Beyoncé χρησιμοποιεί τις συμβάσεις και την παράδοση αυτών των μουσικών ειδών για να πειραματιστεί και να δημιουργήσει συναρπαστικά και εξόχως ελκυστικά μουσικά υβρίδια.
8. The Smile
«Wall of Eyes»
Eυφάνταστο, εφευρετικό, μαγευτικά απολαυστικό, συναρπαστικό. Με αυτή τη δουλειά τους οι The Smile εξελίσσουν εντελώς απενοχοποιημένα τον ήχο των Radiohead -από το «πλευρό» των οποίων άλλωστε προέρχονται- και ταυτόχρονα απεγκλωβίζονται από αυτόν.
9. Παύλος Παυλίδης
«Μπρανκαλεόνε»
Ενας από τους καλύτερους δίσκους του Παύλου Παυλίδη. Περισσότερο ηλεκτρικός εδώ -έχει όμως και στιγμές που αποπνέουν έντονα εποχή Ξύλινων Σπαθιών- και με τη γνωστή ποιητικότητα των στίχων του που πάντα είναι αιχμηροί και καυστικοί.
10. Nalyssa Green
«Πολύ καλή στα πάρτυ»
Η Nalyssa Green επιβεβαιώνει ότι είναι η «πρωθιέρεια» της σύγχρονης ελληνικής pop. Πιο ώριμη από ποτέ, εξερευνά τρόπους «συνομιλίας» διαφορετικών μουσικών ειδών γράφοντας τραγούδια που χαρακτηρίζονται από έντονη λυρικότητα και... κυνικό ρομαντισμό.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας