Δισκοκριτική: Lankum, Socrates Drank The Conium, Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας, Μerem

Lankum
False Lankum
Rough Trade
★★☆☆☆

Ζούμε στην εποχή που ένα από τα πιο γνωστά μουσικά περιοδικά της Ευρώπης, το Uncut, βγάζει Νο1 άλμπουμ της χρονιάς ένα άλμπουμ σαν το «False Lankum» των Lankum. Προσοχή, όχι ένα άλμπουμ που το γνωρίζαμε, το είχαμε ακούσει και μας άρεσε ή δεν μας άρεσε, αλλά ένα άλμπουμ ενός ιρλανδικού φολκ συγκροτήματος, που κυκλοφόρησε από τον Μάρτιο και νομίζαμε πως πέρασε απαρατήρητο. Ερχεται όμως το Uncut και το κατατάσσει ως το καλύτερο της χρονιάς. Κάτι έχω χάσει μάλλον.

Ιρλανδική φολκ λοιπόν, post folk θα έλεγα, με χορωδιακά φωνητικά και σκοτεινό ήχο. Μην περιμένετε δηλαδή να ακούσετε τίποτε Ιρλανδούς να παίζουν παραδοσιακά όργανα, να χορεύουν με χρωματιστές φορεσιές και να ταΐζουν αγελάδες στους αγρούς. Post folk, ένα στιλ που αρέσει σε πολύ κόσμο. Το άλμπουμ βρέθηκε να λαμβάνει διθυραμβικές κριτικές ιδίως στα βρετανικά έντυπα. Οι Lankum με έδρα τους το Δουβλίνο, με τα αδέλφια Ian και Daragh Lynch να αποτελούν τους δύο εγκέφαλους του γκρουπ, άλλωστε στην αρχή ονομάζονταν Lynched. Χαρακτηριστική και η φωνή της Radie Peat αν και, όπως σας είπα, τα φωνητικά τους είναι κατά βάση χορωδιακά.

Οσο σκέφτομαι τις μετέπειτα γενιές, αν τέλος πάντων θα ασχολούνται ακόμα με μουσικές και λίστες, που θα ανατρέχουν στα παλαιότερα και θα βλέπουν ότι το 2023 θα «σημαδεύτηκε» μουσικά από το «False Lankum» των Lankum. Καλά, ακούγεται εντελώς αστείο ως γεγονός. Βέβαια, κοιτώντας πίσω, βλέπουμε ότι και το 2017 οι Lankum πήραν με το «Between the Earth and Sky» το άλμπουμ της χρονιάς από το περιοδικό Mojo.

ΥΓ. Για το άλμπουμ είχε γράψει κριτική τον περασμένο Απρίλιο ο Χρήστος Καλλιμάνης («νησίδες», 28-30/4/2023).

Δημήτρης Κανελλόπουλος

—

Socrates Drank The Conium
Last Forever
Minos EMI
★★★☆☆

Ενα αναπάντεχο κύκνειο άσμα από την μπάντα που επηρέασαν όσο λίγες το ελληνικό rock. Τι κι αν οι Socrates δεν υπάρχουν πια, τι κι αν ο Γιάννης Σπάθας έφυγε νωρίς, μόνο το γεγονός ότι μας δίνεται η δυνατότητα να ακούσουμε ξανά «καινούργια» μουσική τους αρκεί. Πρόκειται ουσιαστικά για μια σειρά από συνθέσεις που ήταν εν αναμονή εδώ και 13 χρόνια και για διάφορους λόγους δεν είχαν κυκλοφορήσει. Το αποτέλεσμα αναπάντεχα όμορφο και ποιοτικό, με πολλά από τα μοναδικά στοιχεία των Socrates που αγαπήσαμε και τον αείμνηστο Γιάννη Σπάθα να «σπέρνει» με την κιθάρα του. Ξεχωρίζουμε τα «Bazaar», «Tribes», «Crack in the mirror» και λέμε ένα συγκινητικό αντίο σε μερικούς από τους ήρωες της νιότης μας.

Χρήστος Καλλιμάνης

—

Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας
Αστικοί Μύθοι
Minos EMI
★★★☆☆

Η Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας γιορτάζει τα 25α γενέθλιά της με την κυκλοφορία του 21ου άλμπουμ της «Αστικοί Μύθοι». Σε αυτό ο Ανδρέας Κατσιγιάννης και οι μουσικοί της ορχήστρας διασκευάζουν -με μια κατεύθυνση προς τζαζ ηχοχρώματα- 15 σπουδαία λαϊκά τραγούδια των Τσιτσάνη, Καλδάρα, Μητσάκη, Ζαμπέτα, Μπιθικώτση, Καζαντζίδη, Νικολόπουλου κ.ά. και κοντά σε αυτά στέκεται επάξια το 16ο -νέο-τραγούδι του δίσκου «Κατοστάρικα» των Ανδρέα Κατσιγιάννη - Ελένης Φωτάκη. Ατού του άλμπουμ οι ερμηνείες των τραγουδιών από την Ασπασία Στρατηγού και τον Γιάννη Διονυσίου, δύο από τις καλύτερες λαϊκές φωνές της εποχής μας.

Δώρα Σελλά

—

Μerem
Μerem
★★★☆☆

Οι Merem (Μερέμ) δημιουργήθηκαν το 2021 από τους Δήμητρα Μετζάκη, Γιώργο Μπερερή, Βανέσσα Κουρτέση, Γιάννη Βαγιανό, Εκτορα Ρέμσακ κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο Codarts University of the Arts στο Ρότερνταμ. Η μουσική τους αγαπά την ελευθερία των τζαζ αυτοσχεδιασμών και έχει επιρροές από το παραδοσιακό, το σμυρναίικο και το ρεμπέτικο τραγούδι. Οι συνθέσεις τους έχουν ζεστασιά, μια αίσθηση απαλότητας και τη γοητεία που τους προσδίδουν τα ανατολίτικα μουσικά «αρώματα». Από τα οχτώ κομμάτια του ομότιτλου άλμπουμ τους ξεχώρισα τα «Του Αγά», «Bolero», «Daripe» και το εξαιρετικό -οχτάλεπτης διάρκειας- «Σύννεφο».

Δώρα Σελλά