Κρατάει (μόνο) τη νίκη

Αν ψάξουμε να βρούμε το πρώτο θετικό για την εθνική μας ομάδα είναι ότι δεν την πάτησε όπως με τα Νησιά Φερόε. Νίκησε, δηλαδή, το Γιβραλτάρ με 4-1 στο Φάρο της Πορτογαλίας και άρχισε με νίκη τις υποχρεώσεις της για τα προκριματικά του Μουντιάλ.

Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστοι πρέπει να έμειναν ικανοποιημένοι από την εικόνα που εμφάνισε το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα απέναντι σε μια ομάδα όπου αγωνίζονται 3-4 επαγγελματίες και μερικοί αστυνομικοί, ένας ψαράς, κάτι ταχυδρόμοι κ.λπ.

Περισσότερο απ’ όλα προβλημάτισε η ανασταλτική εικόνα της Ελλάδας. Μια ομάδα που έχει στην ενδεκάδα της τον Μανωλά, ο οποίος ετοιμάζεται να γίνει ο πιο ακριβοπληρωμένος Ελληνας παίκτης όλων των εποχών μέσω της ανανέωσης του συμβολαίου του με τη Ρόμα, τον Παπασταθόπουλο της Ντόρτμουντ και τον Σάμαρη, ο οποίος -θεωρητικά πάντα- κοστίζει 10 εκατομμύρια ευρώ, δεν νοείται να κάνει τέτοια λάθη παιδικού επιπέδου.

Κακές πάσες, μεγάλα κενά στα μετόπισθεν και σίγουρα αν ήταν άλλος ο αντίπαλος και όχι το Γιβραλτάρ, τότε θα είχαμε σημαντικά προβλήματα. Διότι επιθετικός του Βελγίου ή της Βοσνίας δεν θα αστοχούσε σε κενή εστία όπως έκανε ένας παίκτης των χθεσινών μας αντιπάλων.

Οι δύο βασικοί μας αντίπαλοι, άλλωστε, ξεκίνησαν χθες με νίκη τις υποχρεώσεις τους, παίζοντας κόντρα σε... κανονικές εθνικές.

Παρά την γκρίνια, η ανησυχία εμφανίστηκε χθες στην Πορτογαλία μόλις για ένα σκάρτο 20λεπτο. Από το 26’, που ο Ουόκερ ισοφάρισε με εντυπωσιακό γκολ το εξίσου θαυμάσιο γκολ του Μήτρογλου στο 10’, ώς το 44’.

Μέσα σε διάστημα τριών λεπτών, η Εθνική σκόραρε τρεις φορές αποδεικνύοντας επί χόρτου την τεράστια διαφορά κλάσης.

Πρώτα ο αντίπαλος αμυντικός Γουάιζμαν έκανε το 1-2 με αυτογκόλ, στο 45’ ο Φορτούνης σημείωσε το 1-3, για να γράψει το 1-4 στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους ο Τοροσίδης.

Εκτός από τα γκολ που σημείωσε, η Εθνική έχασε αρκετές ακόμη ευκαιρίες, παρότι το σύστημα και οι επιλογές του Σκίμπε δεν ευνοούσαν ιδιαίτερα.

Οταν στο 4-2-3-1, οι τρεις μεσοεπιθετικοί (Μπακασέτας, Μάνταλος, Φορτούνης) είναι όλοι επιτελικοί μέσοι και πρέπει να παίξουν και ως εξτρέμ, τότε υπάρχει θέμα.

Το άλλο προέκυψε -μοιραία- από την έλλειψη παίκτη κοντά στον Μήτρογλου, από τη στιγμή που το Γιβραλτάρ αμυνόταν μαζικά. Για παράδειγμα, ο Καρέλης δεν αγωνίστηκε καν, ενώ ένας γρήγορος και διεισδυτικός μεσοεπιθετικός σαν τον Γιαννιώτα μπήκε αλλαγή όταν όλα είχαν κριθεί.

Η χθεσινή εικόνα της Εθνικής Ελλάδας δεν σημαίνει, βέβαια, πως είναι και η πραγματική! Διότι με έναν τόσο αδύναμο αντίπαλο ποτέ δεν θα δώσεις το 100% των δυνατοτήτων σου. Αλλωστε, στο φιλικό με την Ολλανδία είδαμε μια άλλη ομάδα, αυτή που έχουμε συνηθίσει να θαυμάζουμε από το 2002 κι έπειτα.

Αυτή που πρέπει να εμφανιστεί στα υπόλοιπα ματς του ομίλου μας, αν θέλουμε να ξαναδούμε τη «γαλανόλευκη» στην ελίτ του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.

ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ (Τζ. Γουντ): Πέρες, Ρ. Τσιπολίνα, Γουάιζμαν, Ρ. Κασιάρο, Γκαρσία, Τζ. Τσιπολίνα, Μπόσιο (71’ Κασιάρο), Ερνάντες, Κούμπες (85’ Γιόμε), Γουόκερ, Λ. Κασιάρο

ΕΛΛΑΔΑ (Μ. Σκίμπε): Καρνέζης, Τοροσίδης, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Τζαβέλλας, Σάμαρης, Μανιάτης (71’ Τζιόλης), Μάνταλος (62’ Γιαννιώτας), Φορτούνης, Μπακασέτας, Μήτρογλου (73΄ Βέλλιος)

ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Γιάκομπ Κέλετ (Δανία)

ΣΚΟΡΕΡ: 26’ Γουόκερ – 10’ Μήτρογλου, 44’ Γουάιζμαν (αυτ.), 45’ Φορτούνης, 45+2 Τοροσίδης

ΚΙΤΡΙΝΕΣ: 34’ Μπόσιο – 32’ Μήτρογλου

ΚΟΚΚΙΝΗ: -