«Μου αρκεί η αγάπη σας. Ευχαριστώ»

Με την αίσθηση του ερωτευμένου που αγωνιά να μάθει τα νέα της υγείας του πρώτου έρωτά του! Aκριβώς επειδή εκείνος ήταν ο πρώτος ποδοσφαιρικός έρωτας και του υπογράφοντος... Τρυφερά αλλά και με ανάγκη λοιπόν, χτυπήσαμε την πόρτα του σπιτιού του στη Βαρκελώνη.

Εκεί όπου δίνει μάχη επιβίωσης από τον Οκτώβριο! Τότε (22/10) διαγνώστηκε ο καρκίνος στους πνεύμονες του Γιόχαν Κρόιφ και επιχειρεί να... ντριμπλάρει κι αυτόν, όπως τόσους άλλους επίμονους προσωπικούς αντιπάλους όταν έπαιζε, με την ίδια χάρη και αυτοπεποίθηση. Ετσι ώστε το προσωπικό ρολόι τού, 68χρονου πλέον, Ολλανδού να μη συνεχίσει να χτυπά αργά λες και τελειώνει ο χρόνος, αλλά να επανέλθει σε κανονικούς ρυθμούς.

Για να συμβεί αυτό, η «Εφ.Συν.» κινητοποίησε... όλη τη Βαρκελώνη με τη διευκρίνιση ότι η προσέγγισή του ήταν συνώνυμη της θέλησης να ευχηθούμε παρά να ρωτήσουμε οτιδήποτε. Αυτό έλειπε! Εχει και το, συχνά αδίστακτο, ρεπορτάζ τα όριά του.

Ευχηθήκαμε, λοιπόν, στην... αναγκαία (πόσω μάλλον σε περίοδο παρόμοιας προσωπικής αγωνίας) προσωπική φρουρά του, «ο νέος χρόνος να διώξει από τον ίδιο και την οικογένειά του την ανησυχία που την απάντησή του. Ο γιος της καθαρίστριας στο γήπεδο του Αγιαξ, απέναντι απ’ το πατρικό σπίτι στο Αμστερνταμ, μίλησε κομψά. Αλλωστε έτσι αρμόζει σε «Νουρέγιεφ», όπως ήταν ένα από τα προσωνύμιά του όταν πάντρευε την αισθητική με το ποδόσφαιρο:

«Ευχαριστώ όλους σας από την Ελλάδα, όπως και από κάθε άλλη γωνιά του κόσμου απ’ όπου λαμβάνω, συνέχεια, ευχές, αγάπη! Μου αρκεί, επειδή είναι πολύ σημαντικό, να εύχεστε το καλύτερο για μένα. Ευχαριστώ!»

«Ομαδική προσευχή»

Η δική μας περιήγηση σε δημοσιογραφικά γραφεία της Βαρκελώνης, της γενέτειρας Αμστερνταμ και όχι μόνο, ανέδειξε την «αφοσίωσή» του σε όσα του ζήτησαν οι γιατροί από την πρώτη ημέρα της προσωπικής δοκιμασίας. Και όπως τόνισε ο Χάιμε Αργκόλ, στέλεχος του «Ράδιο Καταλούνια», «υπάρχει σε όλους μας η εντύπωση πως είναι αισιόδοξος, σκέπτεται θετικά παρά τη δυσκολία της περίπτωσης».

Εκτός των άλλων, σε τακτά χρονικά διαστήματα γίνονται συνδέσεις με την ολλανδική πρωτεύουσα για την ανταλλαγή της αίσθησης που υπάρχει στις «δύο πατρίδες» του Κρόιφ. Οπως ακούσαμε, «από την ημέρα που μάθαμε τ’ άσχημα νέα για τη δοκιμασία της υγείας του, με συγκίνηση βλέπουμε ότι εδώ, στην Ισπανία, στην Ολλανδία, αλλά και από παντού, όπου τον αγάπησε ο κόσμος για το θέαμα που πρόσφερε όταν έπαιζε αλλά και την αξιοπρέπειά του όταν έγινε προπονητής, στέλνουν την αγάπη τους. Λες και βρίσκεται σε εξέλιξη ομαδική προσευχή για τον Κρόιφ».

Ναι, «δυο πατρίδες»! Ας μην προκαλεί έκπληξη ο χαρακτηρισμός επειδή στη Βαρκελώνη «τον θεωρούμε έναν από εμάς». Συνδέθηκε με την Μπαρτσελόνα ως παίκτης (1973-78), ως προπονητής (1988-96), έχει δικό του σπίτι στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, ενώ ονόμασε Ζόρντι τον γιο του. Του έδωσε, δηλαδή, τ’ όνομα του πολιούχου αγίου της Βαρκελώνης.

Η... όμορφη παγίδα

Τόσο στην Καταλονία όσο και στην Ολλανδία πέφτουν σε, αναπόφευκτη, παγίδα, αν και θέλουν να την αποφύγουν. Οπως μας είπαν, δεν θέλουν να μιλούν τους τελευταίους τρεις μήνες, τους πρώτους της δοκιμασίας του Κρόιφ, απ’ τα μικρόφωνα των εκπομπών τους για κείνον με αναμνήσεις από την ξεχωριστή αγωνιστική παρουσία του. Για ευνόητους λόγους.

«Επειδή δεν θέλουμε να μοιάζει η αναφορά μας με μνημόσυνο για κάποιον που έχει φύγει». Δεν το καταφέρνουν όμως. «Οταν μιλάς για τον Κρόιφ, όποια κι αν είναι η αφορμή, αναπόφευκτα κάποια στιγμή, έστω και με έκδηλη συγκίνηση για ευνόητους λόγους πλέον, θα μιλήσεις και για το εμπνευσμένο ποδόσφαιρο που έπαιζε».

Σωστά. Αναπόφευκτα, λοιπόν, σε παρόμοια περιπέτεια υγείας, αναφερόμαστε όλοι μας στο ιατρικό ιστορικό του αλλά όχι μόνο.

Κι αυτό επειδή είχε αλλάξει στάση ζωής μετά την εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς που είχε κάνει ο, εκτός των άλλων και μανιώδης καπνιστής, Γιόχαν Κρόιφ το 1991. Το διπλό μπάι πας είχε σφραγίσει η ιατρική εντολή να κόψει το τσιγάρο και οι δικές του καμπάνιες, από τότε ώς σήμερα, εναντίον των δολοφονικών ιδιοτήτων του καπνίσματος. «Οι ευχές λοιπόν», όπως είπαμε μ’ ένα στόμα με τον Ολλανδό συνάδελφο Χανς φαν Τρούιτεν, «ανακαλούν στη μνήμη φάσεις, ακόμη και λόγια του».

Κι αυτό επειδή μόλις είχε χειρουργηθεί είχε δηλώσει: «Είχα δύο εξαρτήσεις στη ζωή μου: το ποδόσφαιρο και το κάπνισμα. Το ποδόσφαιρο μου έδωσε τα πάντα, το κάπνισμα παραλίγο να μου τα πάρει πίσω». Λόγια συμβολικά και για την τωρινή απειλή από τον καρκίνο...

Κι αυτό επειδή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 εισήγαγε σ’ εκείνο το παιχνίδι με τη Σουηδία (0-0) τη νέα ντρίπλα με θύμα τον Σουηδό αμυντικό Γιαν Ολσον, τη γνωστή και ως «Cruyff turn». Είχε τον Ολσον στην πλάτη του, πήρε την μπάλα με το εσωτερικό του δεξιού ποδιού, παράλληλα έκανε επιτόπια στροφή, έφυγε με την μπάλα στην πλάτη του και ο Σουηδός ακίνητος, άναυδος, κοιτούσε το... υπερπέραν! «Δεν ένιωσα ταπεινωμένος, δεν είχα τύχη... Ο Κρόιφ είναι ιδιοφυΐα!» είχε πει ο Ολσον μετά το ίδιο παιχνίδι του τρίτου ομίλου της διοργάνωσης.

Κι αυτό επειδή, ναι, στον τελικό της ίδιας διοργάνωσης, είχε χάσει 2-1 από τη Δυτική Γερμανία του Μπεκενμπάουερ, αλλά η αρχή του τελικού με τη δική του σφραγίδα έμεινε ιστορική! Τα πρώτα δυο λεπτά, λοιπόν, οι Ολλανδοί άλλαξαν 14 πάσες, οι Δυτικογερμανοί μόνον έβλεπαν και ο Κρόιφ, μόλις έγινε κάτοχος της μπάλας, ξεχύθηκε αέρινος, με υποδειγματικό έλεγχό της και ανατράπηκε από τον Χένες. Πέναλτι, Ρεπ και 0-1. Γιόχαν Κρόιφ, κεντρική φυσιογνωμία της πορτοκαλί ομάδας από το 1966 ώς το 1978 (48 συμμετοχές, 33 γκολ).

Κι αυτό επειδή είχε δηλώσει τότε: «Το ποδόσφαιρο είναι απλό. Αλλά το πιο δύσκολο πράγμα είναι να παίξεις απλό ποδόσφαιρο».

Μόλις σας μεταφέραμε, τμήμα βέβαια, των συζητήσεων που υπέγραψαν συνομιλίες με άλλους θαυμαστές του Κρόιφ (και μετά συναδέλφους) από την Ισπανία και την Ολλανδία. Η κοινή έκσταση από τις αναμνήσεις είχε και ιδιότητα προσευχής για τον επαναστάτη του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου με τον Αγιαξ (1964-1973 και 1981-83) στην αυγή της δεκαετίας του ’70! Με το «14», το νούμερο-φετίχ στην πλάτη του...