Γκρεμίστε το και χτίστε πάλι

Ας παρακάμψουμε την αντιαισθητική (ιστορικά, ακόμη μία...) διάσταση της απεργίας των ποδοσφαιριστών... Δηλαδή την άγνοια επίσημων φορέων, ομάδων και βέβαια ποδοσφαιριστών αν «τελικά θα γίνουν τα παιχνίδια του Κυπέλλου ή όχι;», όπως πολλοί ρωτούσαν εμάς τους δημοσιογράφους και εμείς εκείνους ώς χθες το μεσημέρι, δηλαδή λίγες ώρες πριν από την προγραμματισμένη έναρξη των παιχνιδιών...

Τότε η δήλωση Μποροβήλου σε ραδιοφωνικό σταθμό έδωσε τη λύση: «Ανεστάλη η απεργία, τα παιχνίδια θα γίνουν»! Ως τότε ομάδες και προκαθορισμένοι διαιτητές περίμεναν για να μάθουν αν σε λίγες ώρες θα μπουν να παίξουν ή όχι... Καταστάσεις που παραπέμπουν στα ποδοσφαιρικά ντέρμπι των παιδικών χρόνων μας!

Οταν τις βροχερές ημέρες περιμέναμε να δούμε αν η βροχή θα μας επιτρέψει τελικά να παίξουμε στη γειτονιά ή όχι ή αν τελικά θα μαζευτούμε όλοι όσοι είχαμε δώσει ραντεβού...

Πάντως η ίδια ανασφάλεια ώς την τελευταία στιγμή δεν παρέπεμπε σε επαγγελματικό ποδόσφαιρο σύγχρονης χώρας...

Μπορούμε, επειδή οφείλουμε, να γράψουμε πολλά για την ίδια αποκρουστική αίσθηση, αλλά τώρα, λίγες ώρες μετά, αντί να επαναλαμβάνουμε γνωστές παθογένειες ειδικά του ποδοσφαίρου μας, γενικότερα της φυλής μας, ας επικεντρωθούμε στις ρίζες της ίδιας εξαγγελίας των επαγγελματιών ποδοσφαιριστών να απεργήσουν...

Οι ίδιες ρίζες τιτλοφορούνται «το σαθρό οικοδόμημα» ονόματι «επαγγελματικό ποδόσφαιρο» όπου ποτέ δεν εφαρμόστηκαν για όλους οι νόμοι!

Με αποτέλεσμα η παθογένειά του να έχει παγιωθεί και ακόμη ασάλευτη να παράγει τέτοιες καταστάσεις. Τις ίδιες που ναι μεν δεν μας τιμούν, αλλά είναι καθρέφτης μας... Μας χαρακτηρίζουν!

Από το 2012 λοιπόν θυμίζουμε ότι ομάδες όπως ο Αρης, η Λάρισα, ο Πανιώνιος οδηγήθηκαν σε υποβολή αίτησης ένταξής τους σε κατάσταση πτώχευσης...

Αιτία ήταν τα συσσωρευμένα οικονομικά προβλήματά τους, αιτία της αδυναμίας τους να εξοφλήσουν χρέη προς ποδοσφαιριστές τους που είχαν προσφύγει για τη λύση των συμβολαίων τους στα δικαιοδοτικά όργανα.

Οι ομάδες σήκωσαν τα, άδεια από χρήματα, χέρια τους ψηλά και επειδή βέβαια η αδυναμία εξόφλησης των υποχρεώσεών τους θα είχε αποτέλεσμα τη ματαίωση των προκαθορισμένων παιχνιδιών τους...

Το 2013 συντάχθηκαν από το επίσημο όργανο των ποδοσφαιριστών και τους διοργανωτές των επαγγελματικών πρωταθλημάτων μνημόνια...

Οσα βαπτίστηκαν τότε «μνημόνια κατανόησης» (σ.σ. ίσως για να εξαγνίσουν, έστω και ηχητικά, το άκουσμα της λέξης «μνημόνιο», της λέξης-εφιάλτη για την ελληνική οικογένεια τα τελευταία χρόνια...)

Ετσι οι ομάδες εξασφάλιζαν την ύπαρξη περισσότερων δόσεων αποπληρωμής των χρεών τους προς τους ποδοσφαιριστές και το συνδικαλιστικό όργανο των παικτών (ΠΣΑΠ) πέτυχε (επισήμως «πέτυχε»...) τη σύσταση του «εγγυητικού ταμείου».

Αυτού που είχε αυτοσκοπό την ενίσχυση ποδοσφαιριστών από τις ομάδες που είχαν υποβιβαστεί σε ερασιτεχνικές κατηγορίες και άπλωναν το χέρι για οικονομική βοήθεια...

Αναπόφευκτα το άπλωναν επειδή τα συμβόλαια των ίδιων ποδοσφαιριστών έπαυαν να ισχύουν παρούσης της διαδικασίας εκκαθάρισης των ΠΑΕ.

Χαρακτηριστικές περιπτώσεις της ίδιας κατηγορίας ομάδων ήταν ο Αρης και η ΑΕΚ... Την ίδια προοπτική διαφυγής από τη νοσηρή πραγματικότητα είχε τονίσει τότε η ενοποίηση της Γ’ και της Δ’ Εθνικής.

Επρεπε όμως οι ομάδες της πρώτης κατηγορίας του επαγγελματικού (σ.σ. του... ποιου;) ποδοσφαίρου μας να καταβάλλουν κάθε χρόνο 15.000 ευρώ η κάθε μία και 8.000 ευρώ κάθε ομάδα της δεύτερης κατηγορίας, γνωστής και ως Φούτμπολ Λιγκ...

Ποιο ήταν το αποτέλεσμα των ίδιων μέτρων, τι συμβαίνει σήμερα;

Δεν έχει υπογραφεί ακόμη (από τότε μέχρι σήμερα!) ο κανονισμός που θα ορίζει την ύπαρξη, άρα και τους όρους λειτουργίας του ίδιου «εγγυητικού ταμείου»!

Η ΕΠΟ εμφανίζεται να μην έχει καταβάλει ούτε ευρώ στο ταμείο, η Σούπερ Λιγκ, προσέξτε, προφορικά ισχυρίζεται ότι έχει καταβάλει 110.000 ευρώ και η Φούτμπολ Λίγκ, αλήθεια, με αποδείξεις πληρωμής στα χέρια της, έχει καταβάλει 180.000 ευρώ.

Οι ποδοσφαιριστές αντιδρούν λοιπόν μέσω της απεργίας που δεν έγινε τώρα, αλλά απειλούν ότι θα την προκηρύξουν τις επόμενες μέρες, επειδή ισχυρίζονται ότι δεν έχουν άλλο όπλο! Παράλληλα το ίδιο «ποδοσφαιρικό μνημόνιο» συνεχίζει να εξυπηρετεί τη βιωσιμότητα των ΠΑΕ...

Είναι εύκολο να βρεθεί λύση! Βούληση χρειάζεται από τους πολιτικούς προϊσταμένους των αθλητικών αρχών ώστε, επιτέλους να πάει (όχι ένας...) αλλά πολλοί κατεργάρηδες στον πάγκο τους! Σαρώστε το και ξαναχτίστε το επιτέλους!

Και επειδή σε εποχή συνολικής, συχνά αφόρητης, κοινωνικής πίεσης, η ασυλία του σαθρού οικοδομήματος ονόματι «ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο» προκαλεί περισσότερο από ποτέ!

Αν όχι τώρα, πότε θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο για το ποδόσφαιρό μας που είχε, σε όλες τις εποχές, συνεργούς, πολιτικούς υπεύθυνους, αφεντικά ομάδων που απολάμβαναν ατιμωρησία στο όνομα της πελατειακής σχέσης τους με το κράτος, απαίδευτους οπαδούς-πολίτες και βέβαια σημαντικό ποσοστό «δημοσιογράφων» (απαραίτητα τα εισαγωγικά...)...

Οι υγιώς σκεπτόμενοι πολίτες ζητούν, αλήθεια εναγωνίως, παρόμοιες αποφάσεις υγείας στην παραπαίουσα κοινωνία μας και ως ένδειξη (αν όχι απόδειξη...) ότι κάτι δημιουργικό συμβαίνει, κάποια κόπρος Αυγεία, από τις πολλές, καθαρίζεται στην εποχή μας...