Ο κόσμος του είναι σιωπηλός. Δεν μπορεί να ακούσει τον διαιτητή, τους επόπτες γραμμών και συχνά εξακολουθεί να παίζει, ενώ ήδη έχει σταματήσει ο πόντος όταν το μπαλάκι περνάει άουτ για μερικά εκατοστά.
Δεν ακούει τον ήχο των χτυπημάτων της ρακέτας του ή αυτής του αντιπάλου του, κάτι βασικό για το τάιμινγκ των περισσότερων τενιστών. Δεν ουρλιάζει τον ενθουσιασμό του, δεν εκδηλώνει την οργή του, δεν παρασύρεται από τα χειροκροτήματα όπως τόσοι και τόσοι τενίστες. Ο 16χρονος Λι Ντουκ-Χι γεννήθηκε κωφός, όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να διακρίνεται στο αγαπημένο του άθλημα και να ανεβαίνει σταθερά τα σκαλιά της παγκόσμιας κατάταξης της ΑΤΡ.
Γεννήθηκε στις 29 Μαΐου 1998 στο Γετσεόν, 150 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Σεούλ στη Νότια Κορέα. Ηταν πολύ μικρός όταν οι γιατροί διέγνωσαν την κώφωσή του. Δεν είναι κωφάλαλος, μπορεί να απαντάει όταν του μιλούν, διαβάζοντας τα χείλια των συνομιλητών του.
Την Πρωταπριλιά του 2013 μπήκε στα βιβλία του παγκόσμιου τένις. Σε ηλικία 14 ετών και 10 μηνών νίκησε με 2-0 σετ τον Ιάπωνα Μασατόσι Μιγιαζάκι στον α’ γύρο του τουρνουά της Τσουκούμπα και έγινε ο νεαρότερος παίκτης στην ιστορία του αθλήματος που κέρδισε πόντους στην κατάταξη της ΑΤΡ. Πλέον βρίσκεται στο Νο 470 της παγκόσμιας κατάταξης και είναι ο δεύτερος νεαρότερος παίκτης μεταξύ των κορυφαίων 500.
Η απόλυτη σφαίρα ησυχίας μέσα στην οποία ζει τους αγώνες του δεν είναι μειονέκτημα για τον ίδιο: «Το να μην ακούω τον ήχο της ρακέτας μου ή του αντιπάλου, δεν με απασχολεί», είχε πει πρόσφατα σε συνέντευξή του στη γαλλική εφημερίδα «L’Equipe». «Γεννήθηκα κωφός και δεν αναγνωρίζω τους ήχους αυτούς. Η κατάσταση αυτή δεν με εμποδίζει να επιστρέφω τα χτυπήματα. Οσον με αφορά, η απουσία του ήχου δεν είναι σημαντική στο τένις».
Το μοναδικό του πρόβλημα; «Δεν ακούω τις φωνές των εποπτών ή του διαιτητή. Ή, μερικές φορές, σερβίρω ενώ ο διαιτητής έχει ήδη πει “περιμένετε” και δεν έχω δει το σήμα που μου έχει κάνει με το χέρι. Ομως υπάρχει και η καλή πλευρά του μειονεκτήματός μου. Παραμένω πάντα προσηλωμένος στο παιχνίδι, καθώς δεν με ενοχλεί κανένας εξωτερικός ήχος, όπως άλλους παίκτες. Το ότι δεν ακούω με δυσκολεύει σε άλλες πλευρές της ζωής μου, όμως στο τένις με βοηθάει...».
Η απόλυτη αυτοσυγκέντρωση είναι μεγάλο πλεονέκτημα στο τένις, όπως και το ότι η απουσία μιας αίσθησης τον έχει βοηθήσει να αναπτύξει στο απόλυτο την οπτική του αντίληψη για τα όσα γίνονται στο κορτ: «Το ένστικτό του είναι απαράμιλλο», δηλώνει ο προπονητής του Χοσέ Λουίς Λόπεθ. «Δεν ακούει μεν, αλλά αναγνωρίζει και αναλύει καλύτερα από τον καθένα τις αντιδράσεις των αντιπάλων του».
Ολα αυτά μπορεί και να είχαν μείνει άγνωστα στο ευρύ κοινό, αν ένας από τους κορυφαίους του αθλήματος, ο Ράφα Ναδάλ, δεν έγραφε σχετικά στο Twitter την άνοιξη του 2013: «Η ιστορία του Λι Ντουκ-Χι μάς μαθαίνει ότι πρέπει να πολεμάμε διαρκώς. Ο νεαρότερος παίκτης στην ιστορία της ΑΤΡ!». Τα εκατομμύρια των followers του Ναδάλ αναρωτήθηκαν ποια είναι η ιστορία του νεαρού Νοτιοκορεάτη, και τότε η φήμη του ξέφυγε από τα στενά όρια της χώρας του.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2013, οι δρόμοι του Ναδάλ με τον Λι Ντουκ-Χι διασταυρώθηκαν στη Σεούλ, σε ένα διαφημιστικό σποτ για τη Nike που τους ντύνει αμφότερους. «Οταν είχα ακούσει να μιλούν για έναν κωφό τενίστα, δεν το είχα πιστέψει. Στο τένις, η κώφωση είναι μεγάλο μειονέκτημα. Η ιστορία του είναι πηγή έμπνευσης για τα παιδιά και τους έφηβους, αλλά και για εμάς τους επαγγελματίες», είχε δηλώσει τότε ο Ισπανός, που κράτησε επαφή με τον Νοτιοκορεάτη.
Στο επόμενο Ρολάν Γκαρός προπονήθηκαν μαζί: «Το να ακούει κανείς τον ήχο της μπάλας πάνω στη ρακέτα του ή στο έδαφος είναι σημαντικό. Γι’ αυτόν όχι – είναι απίστευτο!», είπε ο Ναδάλ, που βοήθησε τον Λι Ντουκ-Χι να μετακομίσει στη Βαρκελώνη και να εγγραφεί στη φημισμένη τενιστική ακαδημία ΒΤΤ. Εκεί όπου χτίζει σιγά σιγά την καριέρα του...
«Γνωρίζω ότι η προσπάθειά μου κάποια στιγμή θα με οδηγήσει σε καλά αποτελέσματα. Δουλεύω καθημερινά προκειμένου κάποια στιγμή να γίνω το Νο1 στον κόσμο και πιστεύω ότι μπορώ να τα καταφέρω. Δεν θα τα παρατήσω». Το όνειρό του; «Θα ήθελα να μπορώ να ακούω τα χειροκροτήματα, να ζήσω τον ενθουσιασμό των θεατών, να καταλάβω τι φωνάζουν στις εξέδρες...»
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας