Eίναι απίστευτο πόσο μπορεί να αλλάξει κάποιους το ποδόσφαιρο. Να διαλύσει φιλίες, να υπονομεύσει συμμαχίες, να χαλάσει πολύχρονες καλές σχέσεις... Πριν από λίγα χρόνια όλοι αυτοί που τσακώνονται σήμερα σαν τα βουβάλια στον βάλτο της Σούπερ Λίγκας ήταν μια αγαπημένη παρέα.
Ο Μαρινάκης, ο Πατέρας, ο Μελισσανίδης... Εκοβαν βόλτες με τα κότερά τους στο Αιγαίο. Πήγαιναν για μεγάλη ζωή στη Μύκονο. Τσακώνονταν φιλικά για τις ομάδες τους... Τίποτα δεν φαινόταν ότι θα μπορούσε να χαλάσει τις καρδιές τους. Οταν έγινε ο Πατέρας πρόεδρος του Παναθηναϊκού έφερε στην Αθήνα τον Σισέ με το ιδιωτικό τζετ τού Μαρινάκη.
Ωσπου ο τελευταίος αποφάσισε να πάρει τον Ολυμπιακό. Στην αρχή ο «πράσινος» πρόεδρος χάρηκε! Δεν ήταν μικρό πράγμα να φύγει ο... μισητός Κόκκαλης και να βρεθεί στη θέση του ο δικός του κολλητός... Εκανε, αν θυμάμαι καλά, και δηλώσεις. Οτι είναι... ευτυχία για το ποδόσφαιρο η συνύπαρξη με τον νέο ιδιοκτήτη του Ολυμπιακού! Κάτι τέτοιο... Το ειδύλλιο δεν κράτησε ούτε δύο μήνες. Ο αντίπαλος έγινε γρήγορα ο χειρότερος εχθρός. Πάνω απ΄ όλα μπήκε ο προσωπικός εγωισμός, το πρεστίζ και φυσικά τα συμφέροντα. Η φιλία διαλύθηκε. Και οι δυο τους τα ξαναβρήκαν, όταν ο Πατέρας έφυγε από τον Παναθηναϊκό.
Το ίδιο και με τον Μελισσανίδη. Ο Μαρινάκης άρχισε να του πηγαίνει κόντρα από την ώρα που τον είδε να ξαναμπαίνει στην ΑΕΚ. Προφανώς δεν θέλει κανένας να αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία του στα γήπεδα. Νιώθει παντοκράτορας και θέλει να το διατηρήσει.
Ετσι κι αλλιώς, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται στριμωγμένος εδώ και μερικά χρόνια στη γωνία, ανίκανος να λύσει και τα πιο εύκολα από τα προβλήματά του.
Ο κίνδυνος
Αρα, η ΑΕΚ είναι ο κίνδυνος που απειλεί την κόκκινη αυτοκρατορία. Κι από αφορμές για πόλεμο άλλο τίποτα. Αλλωστε ο Μελισσανίδης... άλλο που δεν ήθελε! Αποφάσισε λοιπόν να απαντήσει με τα δικά του όπλα. Εβαλε μπροστά τον ΟΠΑΠ, που τον έχει αγοράσει μια δική του εταιρεία με κάτι Τσέχους. Η πρώτη κίνηση ήταν να κόψει τη μισή και παραπάνω χορηγία από τον Ολυμπιακό, αναγκάζοντάς τον να καταφύγει στη UNICEF.
Φυσικά, με αφορμή την υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης» (άντε να δούμε πότε θα βγει αυτό το περίφημο κατηγορητήριο) άρχισαν πάλι να σφάζονται μόλις έφαγε το ξύλο ο Ζωγράφος. Κάπως έτσι μπερδεύτηκε το κουβάρι σ΄ αυτήν την... αμερικάνικη υπερπαραγωγή που θα έχει πολλές συνέχειες ακόμη, καθώς τα λεφτά του Champions League είναι πολλά, αλλά τα παίρνει μόνο ένας.
Από κοντά κι ο Σαββίδης. Οταν είδε τι παίζει με τον Μαρινάκη, πλησίασε τον Μελισσανίδη και θέλει πλέον να τον κάνει συνεταίρο, ώστε να πάρει μέσω ΟΠΑΠ ένα κομμάτι από τα νόμιμα φρουτάκια που σε λίγο καιρό θα γεμίσουν τα μαγαζιά. Και φυσικά, τον αφήνει μπροστά να καθαρίσει και για λογαριασμό του το τοπίο από τον... μαρινακισμό στο ποδόσφαιρο. Το θέμα είναι τι θα γίνει, αν πάρει κάποια στιγμή ο «Τίγρης» την εξουσία στα χέρια του. Αν θα τον βάλει δίπλα του ισότιμο συνεταίρο στη Λίγκα ή αν θα θελήσει να τον αφήσει στην άκρη, αφού θα έχει κάνει τη δουλειά του.
Οσο για τον Αλαφούζο, η συμμετοχή του εξαντλείται στις φωνές, στις ανακοινώσεις και στις καταγγελίες μέσω twitter. Κανένας δεν τον θεωρεί σοβαρό παίκτη, παρά το βάρος της φανέλας του Παναθηναϊκού. Κι ο ίδιος ξέρει πως αν αρχίσει να απλώνει τα πόδια του μακρύτερα απ΄ όσο τον παίρνει, θα γίνει αυτόματα... βατράχι που θα το λιώσουν τα βουβάλια.
Φυσικά, πίσω από τον καθένα κι ένα πολιτικό πρόσωπο. Ο ένας του Σαμαρά, ο άλλος της Ντόρας, ο τρίτος με τον πρωθυπουργό διά της πλαγίας κι ο τέταρτος... σταθερά φιλοκυβερνητικός!
Κάπως έτσι προχωράει η ιστορία. Με το που παίρνει ο καθένας την ομάδα, κάτι τον πιάνει. Η ανάγκη για νίκη και κυριαρχία πάνω στον άλλο βγαίνει στην επιφάνεια στην πιο δυνατή και πολλές φορές στη χειρότερη μορφή της.
Εκείνο που του ξέφυγε κάποτε και είπε μπροστά στην κάμερα ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ότι «εγώ δεν είμαι ούτε Βαρδινογιάννης ούτε Αλαφούζος για να κάθομαι και να με γαμάνε» είναι ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται και κινούνται οι περισσότεροι. Και επειδή το ποδόσφαιρο είναι βιτρίνα, ό,τι γίνεται μεγαλοποιείται και μας απασχολεί για μέρες, βδομάδες, μήνες -πολλές φορές και χρόνια.
Ο μόνος τρόπος να τα ξαναβρούν είναι να σταματήσουν να ασχολούνται κάποια στιγμή με τις ομάδες τους. Τότε θα ξαναζεσταθούν οι παλιές φιλίες και θα γίνουν πάλι αγάπες. Νόμος!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας