Δεν είναι ότι το επέλεξα. Ποτέ δεν θα επέλεγα αυτοθελήτως, αυτοφυώς και αυτοβούλως να συνυπάρξω ομοτράπεζη με κάποιον που έχει χτίσει τη δημόσια καριέρα του (ή έτσι νομίζει) γράφοντας βιβλία για την αλήθεια και κάνοντας εκδηλώσεις και ομιλίες γι' αυτή την υπέρτατη αξία, την οποία μελετά ολόκληρη τη ζωή του (σύμφωνα με τον ίδιο), η οποία δεν είναι και τόσο μεγάλη βέβαια (σύμφωνα με τον ληξίαρχο). Οχι, ποτέ δεν θα το έκανα, γιατί το κακό κρέας μού βρομάει από μακριά και είμαι χορτοφάγος. Οχι, ποτέ δεν θα το έκανα γιατί σαν μου μιλάνε για αλήθεια, μία φράση μου 'ρχεται πάντα: ποιος τη χέζει την αλήθεια, φιλαράκι; Ναι, και ως δημοσιογράφος το λέω αυτό.
Ενεκα, όμως, που ήμουν φιλοξενούμενη, θέλησα να φανώ κι ευγενική (γιατί;), δεν τσίνισα όπως θα έκανα κανονικά (μα γιατί;), δεν έφερα αντιρρήσεις. Ισα ίσα! Είπα στον εαυτό μου πως θα το παίξω «κυρία», σε βαθμό Μιμή Ντενίση όμως (κάθε τι λιγότερο δεν θα μου έδινε τις κατάλληλες αντοχές) - όλο λάθος (μου!).
Ο τυπάς, που αγαπούσε πολύ την αλήθεια για τον υπεργαμάτο εαυτό του, έκανε διαρκώς ανούσιες (θε μου όμως!) ερωτήσεις, τις οποίες αληθινότατα θεωρούσε βαθύτατα βαθυστόχαστες και στα καπάκια έδινε ο ίδιος την απάντηση, πάντα έμπλεη αντικειμενικής αλήθειας, την οποία ο ίδιος κατείχε και μας μεταλαμπάδευε γενναιοδώρως, θεωρώντας τουλάχιστον συγκλονιστικά τα όσα ανυπερθέτως αληθινά μας έλεγε. Λες κι ήμασταν το αναγνωστικό κοινό του... Ε ρε κούνια που σε κούναγε - αλλά ποιος να σου το πει;
Κρατήθηκα όσο μπορούσα. Μπόρεσα. Για δύο ολόκληρες ώρες. Μετά, μίλησα. Ωστόσο, δεν είπα όσα αληθινά μπορούσα. Γιατί; Γιατί δεν μπορεί ποτέ κανείς να ξέρει τι είναι αληθινό και τι όχι, γιατί δεν έχει καμία σημασία και γιατί άλλα είναι τα πολύ πιο σημαντικά στο φινάλε φινάλε!
Μόνο η Κασσάνδρα έκανε καριέρα λέγοντας την αλήθεια και είδαμε τα χαΐρια της. Δεν έκατσε στον Απόλλωνα, και αυτός κατάρα έριξε στην κόρη του Πριάμου πάντα να λέγει την αλήθεια μα κανείς να μην την πιστεύει (μωρέ μια χαρά κρατούσε καλά η πατριαρχία από τότε!). «Βρε καλοί μου, βρε χρυσοί μου, δεν άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς» να λέει στους Τρώες. «Δεν ξύπνησαν μία ωραίαν πρωίαν οι Αχαιοί και αποφάσισαν να φύγουν, αφήνοντάς μας δωράκι ένα τεράστιο ξύλινο άλογο. Μέσα του κρύβονται και θα μας πετσοκόψουν!». Τα 'λεγε σωστά; Σωστά τα 'λεγε. Την είχαν με τα σωστά της; Ουδείς. Και κάπως έτσι στην ιστορία έμεινε η φράση: «Επειθον ουδέν' ουδέν». Κανένας δεν την πίστευε μεν, αυτή το πλήρωσε δε: και από τον Αίαντα βιάσθηκε (ήρωας σου λέει!) και ο Αγαμέμνονας ερωμένη και σκλάβα του την έκανε. Αυτή είναι η αλήθεια, Νινέττα μου.
Ακόμα κι ο Χριστός βρε, που τον βλέπετε και σταυροκοπιέστε μη χάσετε κανά παράδεισο, σαν μπροστά στον Πόντιο Πιλάτο βρέθηκε και απ' αυτόν ρωτήθηκε «αλήθεια, τι εστί αλήθεια;», το κεφάλι του έσκυψε. Και μούγκα. Κιχ δεν έβγαλε. Τι να πει; Μπας κι ήξερε; Τι να ξέρει; Κάτι που δεν υπάρχει; Αλλά και πιο πίσω σαν πάμε, ο Πλάτωνας στην Πολιτεία του (αυτή που θα βρει το Μπακογιαννόπουλο) περιγράφει πως σαν την ίδια ερώτηση στον Σωκράτη έκαναν, αυτός απάντησε: Τώρα ν' αναζητήσουμε την αλήθεια θες ή να γίνουμε διαλεκτικότεροι; Μήπως να γίνουμε διαλεκτικότεροι καλύτερα; Εως να φτάσουμε στο σήμερα, και στον σπουδαίο Λάμπρο Σιάσο, που σε ολόκληρο βιβλίο αναρωτιέται «Κι αν το πραγματικό δεν είναι αληθές;», κάνοντας τρομερή ανάλυση, μα μη δίνοντας απάντηση. Γιατί απλά, δεν υπάρχει!
Η Αλήθεια δεν είναι παρά ένα κατασκεύασμα της ήδη τερατουργηματικά κατασκευασμένης κοινωνίας μας. Ας την πάρει κι ας τη βάλει στο μούσκιο να της βρίσκεται. Πότε; Ως δικαιολογία κάθε εγκλήματος (πολιτικού και κανονικού) και επικάλυμμα κάθε αδικίας. Και κάτσε εσύ κι άκου τον κάθε τσαρλατάνο να σου πουλάει αλήθειες είτε ως φιλόσοφος των άνω γλουτιαίων, είτε ως πολιτικός, είτε ως συγγραφέας, είτε και ως γκόμενος ακόμη. Προσωπικά επιλέγω μόνο ένα, ζουραρικόν πλήρως: Το γενναίον ψεύδος!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας